Łożnica Królewska na Wawelu

Jednak nie ma pewności, czy to rzeczywiście była łożnica królewska. Istnieją liczne wątpliwości dotyczące jej lokalizacji w zamku, co prowadzi do sporów pomiędzy badaczami, którzy niejednokrotnie różnią się co do umiejscowienia pokoju, czy to w północnym, czy wschodnim skrzydle. Możliwe, że to właśnie w tej komnacie rozpoczął się pożar w 1595 roku.

Warto również wspomnieć, że w 1424 roku w sali gościli duński król Eryk Pomorski, który przybył na koronację Sonki Holszańskiej. Natomiast w 1 ćwierci XVI wieku sypialnia została włączona do północnego skrzydła renesansowego gmachu przez architekta Franciszka Florentczyka.

Strop tej sali ozdabia plafon, którego malowidła powstały w 1934 roku z rąk Zbigniewa Pronaszki. Ściany natomiast zdobią kurdybany z 1. połowy XVIII wieku, które zostały zakupione z zamku w Moritzburgu. Północna ściana pomieszczenia posiada okno, które łączy komnatę z kaplicą królewską. Zauważalne jest również, że nie zachowało się oryginalne wyposażenie ukazane na archiwalnych fotografiach, a obecnie wnętrze pełni funkcję Gabinetu Kolekcjonera.

W nowej aranżacji zgromadzono tutaj obrazy, rzeźby, grafikę, monety oraz muszle, konstruując przestrzeń na wzór gabinetów sztuki i osobliwości, które były popularne na początku XVII wieku. Ozdobą tej wyjątkowej kolekcji są obrazy autorstwa Bartholomaeusa Bruyna, zatytułowane „Epifania” oraz „Zmartwychwstanie”.