Aleksandra Górska


Aleksandra Górska, znana pełnym nazwiskiem jako Aleksandra Maria Górska-Szajewska, to wybitna postać w polskim świecie sztuki, urodzona 6 lutego 1939 roku w Krakowie.

Posiada szeroki zakres umiejętności, obejmujący aktorstwo w teatrach, filmach oraz programach telewizyjnych. Aleksandra nie tylko pełni rolę artystki, lecz także nauczyciela akademickiego i pedagoga, znacząco wpływając na kształcenie przyszłych pokoleń artystów.

W 1991 roku uzyskała tytuł profesora sztuk teatralnych, co potwierdza jej profesjonalizm oraz głęboką wiedzę w dziedzinie teatru. Dodatkowo, jest także doświadczonym reżyserem, co świadczy o jej wszechstronności i umiejętności pracy z różnymi formami sztuki.

Życiorys

AbsolwentkaPaństwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie oraz wydziału reżyserii dramatu w tej samej instytucji. Uczyła na warszawskiej PWST, gdzie jest wykładowcą od 1981 roku oraz profesorem zwyczajnym od 1991 roku.

W swojej karierze artystycznej występowała w Śląskim im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach w latach 1960-1964, a następnie w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie od 1964 do 1970. Jej występy kontynuowane były w stolicy w różnych teatrach, takich jak Teatr Klasyczny w latach 1970-1972, Teatr Studio w 1972 roku, oraz Teatr Rozmaitości w latach 1972-1983. Ostatnie występy miały miejsce w Szwedzkiej 2/4 w latach 1990-1992.

W latach 1968-1970 pełniła funkcję pedagoga na PWST w Krakowie. Ponadto, piastowała wiele stanowisk w strukturach uczelni. W latach 1981-1987, 1993-1996 oraz 2002-2008 była prorektorem PWST (Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza) w Warszawie, a z kolei w latach 1987-1993 oraz 1996-2002 była dziekanem Wydziału Aktorskiego tej uczelni. Dodatkowo, uczyła również w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, Politechnice Warszawskiej oraz Uniwersytecie Warszawskim.

Życie prywatne Aleksandry Górskiej łączy się z mężem, Andrzejem Szajewskim, którego poznała w trakcie swojej pracy w Teatrze Śląskim im. Wyspiańskiego w Katowicach. Para ma dwóch synów: Tadeusza, urodzonego w 1971 roku oraz Łukasza, który przyszedł na świat w 1977 roku.

Filmografia

Filmografia Aleksandry Górskiej obejmuje różnorodne role, które ukazują jej umiejętności aktorskie i wszechstronność. Poniżej przedstawiamy szczegółowy wykaz produkcji, w których wystąpiła:

  • 1993–1994: Zespół adwokacki jako Aleksandra Helena Czernik,
  • 1995: Tato jako kobieta z biura kuratora sądowego,
  • 1995: Bebe Coup De Foudre jako Jeannine Henriet,
  • 1997: Historie miłosne jako bibliotekarka,
  • 1998: Miodowe lata jako pracownica urzędu skarbowego (odc. 5),
  • 2000: Przeprowadzki jako przekupka (odc. 2),
  • 2001: Requiem jako Jadwiga Grab, żona Bartłomieja,
  • 2004: Oficer jako Miklaszewska, kasjerka w banku (odc. 1 i 2),
  • od 2008: Ojciec Mateusz jako babcia Lucyna Wielicka,
  • 2010: Zimowa córka jako żona rolnika,
  • 2010: Nie ten człowiek jako sąsiadka Zduńczyk-Sosnowskiego,
  • 2011: Rodzinka.pl jako ciotka Adela (odc. 44),
  • 2012: Offline,
  • 2014: Miasto 44 jako starsza kobieta,
  • 2014: Jeziorak jako siostra przełożona,
  • 2015: Moje córki krowy jako ciotka,
  • 2015: Jeśli czytasz te słowa jako Zofia,
  • 2015: Ederly jako gospodyni księdza,
  • 2016: Komisarz Alex jako pani profesor (odc. 93),
  • 2017: Pewnego razu w listopadzie jako siostra Kazia,
  • 2018: Pokój studentowi, tanio jako Eugenia,
  • 2020: Sala samobójców. Hejter jako babcia „Guzka”,
  • 2021: Usta usta jako pani Marysia,
  • 2022: Zołza jako pani Lucyna.

Teatr TV

Lista przedstawień teatralnych Aleksandry Górskiej obejmuje szereg istotnych wydarzeń z jej kariery. Warto zwrócić uwagę na następujące realizacje:

  • 1989: Przebudzenie wiosny reż. Piotr Cieślak,
  • 1991: W naszym domu reż. Kazimierz Karabasz,
  • 1992: Pelikan reż. Jan Englert,
  • 1994: Kordian reż. Jan Englert,
  • 1997: Dziady reż. Jan Englert,
  • 1998: Świat kolorów reż. Wiesław Komasa.

Te produkcje ukazują jej szerokie doświadczenie i umiejętności reżyserskie. Każda z nich przyczyniła się do wzbogacenia polskiej sceny artystycznej.

Przypisy

  1. Nadanie orderów [online], www.prawo.pl [dostęp 03.12.2023 r.]

Oceń: Aleksandra Górska

Średnia ocena:4.66 Liczba ocen:16