Ludwika Antonina Zofia Kłyszyńska z Wizembergów, znana również jako Piotrowska, jest postacią ważną w polskiej historii teatru. Urodziła się 20 stycznia 1809 roku w Krakowie, gdzie rozpoczęła swoją artystyczną karierę. Ludwika zyskała popularność jako aktorka teatralna oraz dyrektorka teatrów prowincjonalnych.
Jej życie zakończyło się 29 grudnia 1862 roku w Radomiu, gdzie pozostawiła po sobie niezatarte ślady w świecie sztuki. Kłyszyńska była osobą, która z pasją angażowała się w rozwój teatru poza dużymi ośrodkami miejskimi, przynosząc kulturę do mniejszych miejscowości.
Kariera aktorska
Debiut aktorski Ludwiki Kłyszyńskiej miał miejsce w 1833 roku, kiedy to dołączyła do zespołu Tomasza Andrzeja Chełchowskiego. Jej związki z tym teatrem trwały aż do 1838 roku, co stanowiło ważny etap w jej karierze. W kolejnych latach artystka występowała w wielu zespołach teatrów prowincjonalnych, takich jak zespół Wincentego Raszewskiego w 1840 roku, zespół Jana Nepomucena Piotrowskiego w latach 1842–1843, a także zespół Hipolita Popiołka w 1843 roku.
W tym czasie współpracowała również z Juliuszem Pheifferem, z którym miała do czynienia w 1843 roku oraz z Kajetanem Nowińskim w 1847 roku. Biorąc pod uwagę rok 1850, warto wspomnieć o jej współpracy z Janem Chrzcicielem Okońskim, a w latach 1851-1853 z Józefem Barańskim. Ostatni etap kariery artystka spędziła jeszcze z Pawłem Ratajewiczem w 1854 roku.
W latach 1839-1840 Ludwika była zaangażowana w teatrze warszawskim, a następnie w latach 1843-1846 miała przyjemność występować w teatrze krakowskim. Jej dorobek artystyczny obejmował wiele różnorodnych ról, wśród których wyróżniają się Amelii z „Jest temu lat szesnaście”, Jenny z „Wariatka”, Wiarda z „Precjoza”, Franciszka z „Rita Hiszpanka”, Łucji z „Stasio”, Marii z „Dymitr i Maria”, oraz Bona z „Barbara Radziwiłłówna”.
Zarządzanie zespołami teatralnymi
W 1841 roku Ludwika Kłyszyńska prowadziła swój zespół teatralny, z którym występowała w takich miejscach jak Tomaszów Lubelski, Piotrków, Modlinie oraz Zgierz. Po upływie pewnego czasu, w 1854 roku, ponownie zorganizowała własną grupę artystyczną, którą przewodziła aż do 1858 roku.
Warto również zaznaczyć, że w krótkim okresie, od 1855 do 1856 roku, współpracowała z Feliksem Stobińskim, który był jej wspólnikiem w tym przedsięwzięciu.
Życie prywatne
W życiu prywatnym Ludwiki Kłyszyńskiej kluczową rolę odegrały dwa małżeństwa. Jej pierwszym mężem był aktor Józef Kłyszyński, z którym związała się w 1834 roku. Natomiast drugim mężem miał być Jan Nepomucen Piotrowski, z którym wstąpiła w związek małżeński w 1842 roku.
Po zakończeniu swojej kariery teatralnej, Ludwika osiedliła się w Radomiu, gdzie aktywnie angażowała się w życie lokalnej społeczności. Tam zaczęła udzielać lekcji tańca, przekazując swoją wiedzę i pasję młodszym pokoleniom.
Przypisy
- Piotrowski Jan Nepomucen, [w:] Słownik biograficzny teatru polskiego 1765–1965, Warszawa: PWN, 1973, s. 549.
- Kłyszyński Józef, [w:] Słownik biograficzny teatru polskiego 1765–1965, Warszawa: PWN, 1973, s. 303.
- a b c d Kłyszyńska Ludwika, [w:] Słownik biograficzny teatru polskiego 1765–1965, Warszawa: PWN, 1973, s. 303.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Jan Krzyżanowski | Maria Pawłowska | Bolec | Tomasz Ciecierski | Michał Korpal | Jerzy Sienkiewicz (satyryk) | Barbara Bosak | Jan Güntner | Stanisława Przybyszewska | Barbara Gawryluk | Aleksandra Górska | Tadek | Jerzy Jan Połoński | Lucjan Kaszycki | Lidia Jazgar | Antoni Wit | Zdzisław Przebindowski | Adam Setkowicz | Przemysław Tejkowski | Izabella FrączykOceń: Ludwika Kłyszyńska