Emil Wojtaszek

---

Życiorys

Emil Wojtaszek był synem Henryka i Antoniny. W latach 1929–1944 mieszkał we Francji, gdzie pracował jako górnik od 1941 roku oraz działał w ruchu oporu.

Po zakończeniu II wojny światowej, w latach 1944–1945, był więziony w hitlerowskim obozie koncentracyjnym w Dachau. Po uwolnieniu, w latach 1945–1950 ponownie przebywał we Francji. Tam pełnił funkcje komendanta Chorągwi, a od 1946 roku także komendanta głównego Związku Harcerstwa Polskiego. Był członkiem Francuskiej Partii Komunistycznej, a od 1946 roku również Polskiej Partii Robotniczej, z którą to w 1948 roku przystąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.

Po powrocie do kraju w 1950 roku rozpoczął działalność w Związku Młodzieży Polskiej. W latach 1950–1956 zasiadał w Zarządzie Głównym ZMP, również pełnił rolę starszego instruktora w latach 1951–1952. W latach 1952–1953 reprezentował ZMP w Światowej Federacji Młodzieży Demokratycznej w Budapeszcie. Zakończył studia na kierunku ekonomii w Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy KC PZPR w 1958 roku.

W latach 1958–1965 był zastępcą dyrektora Międzynarodowego Instytutu Pokoju przy Światowej Radzie Pokoju w Wiedniu, a następnie w latach 1965–1968 pełnił funkcję sekretarza Ogólnopolskiego Komitetu Pokoju w Warszawie. W latach 1968–1972 pracował w Wydziale Zagranicznym Komitetu Centralnego PZPR, gdzie najpierw był starszym instruktorem, a później zastępcą kierownika.

W 1971 roku wstąpił do Centralnej Komisji Kontroli Partyjnej. Z kolei od 1975 do 1976 roku pełnił rolę zastępcy członka, a w latach 1976–1981 był członkiem KC PZPR. Od lutego 1980 do kwietnia 1981 roku działał jako zastępca członka Biura Politycznego KC PZPR, a także pełnił rolę sekretarza KC od sierpnia 1980 do kwietnia 1981.

W 1972 roku objął stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Pełnił też misję ambasadora PRL we Francji w latach 1972–1976, a następnie w latach 1981–1984 we Włoszech oraz na Malcie.

W drugim półroczu 1976 roku, był ministrem administracji, gospodarki terenowej i ochrony środowiska, a później, aż do sierpnia 1980 roku, ministrem spraw zagranicznych w rządach Piotra Jaroszewicza i Edwarda Babiucha. W latach 1980–1982 zasiadał w Sejmie PRL VIII kadencji.

Był także członkiem Rady Naczelnej ZBoWiD przez wiele lat, od 1974 do 1990. Emil Wojtaszek zmarł 17 czerwca 2017 roku i został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A43-1-5). Był mężem Barbary z domu Karbowskiej, która odeszła w 2018 roku.

Odznaczenia

Emil Wojtaszek, znany ze swojej działalności społecznej i zawodowej, został uhonorowany licznymi odznaczeniami, które podkreślają jego wkład w rozwój kraju. Poniżej przedstawiamy listę wyróżnień, które otrzymał w trakcie swojej kariery:

• Order Sztandaru Pracy I klasy,
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski,
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1954),
• Medal im. Ludwika Waryńskiego (1988),
• Złota odznaka „Zasłużonemu w rozwoju województwa katowickiego” (1978).

---

Oceń: Emil Wojtaszek

---