Franciszek Ślusarczyk, urodzony 16 sierpnia 1895 roku w Krakowie, to postać, która na stałe wpisała się w historię Polski jako nauczyciel oraz aktywny działacz polityczny. W swojej karierze pełnił wiele istotnych ról, w tym funkcję posła w Krajowej Radzie Narodowej w latach 1944–1947.
Warto również podkreślić, że Ślusarczyk był prezydentem Rzeszowa w okresie od 1944 do 1948 roku. Jego działalność miała duże znaczenie dla regionu oraz dla polskiej polityki w okresie powojennym.
Franciszek Ślusarczyk zmarł 17 marca 1963 roku, pozostawiając po sobie bogaty dorobek zarówno w dziedzinie oświaty, jak i w polityce.
Życiorys
Franciszek Ślusarczyk urodził się w rodzinie, której członkami byli Franciszek i Maria Sendor. Jego życie zawodowe było ściśle związane z wydarzeniami historycznymi, zwłaszcza w czasie I wojny światowej, kiedy to od sierpnia 1914 roku brał udział w walkach w I Brygadzie Legionów Polskich. Po zakończeniu wojny, ukończył seminarium nauczycielskie, co pozwoliło mu na podjęcie pracy w inspektoracie szkolnym mieszczącym się w Rzeszowie, jednocześnie pełniąc funkcję nauczyciela.
W latach dwudziestych ubiegłego wieku był zatrudniony w Drukarni Udziałowej w Rzeszowie, gdzie zajmował się księgowością oraz pełnił obowiązki dyrektora administracyjnego. Krótko przed wybuchem II wojny światowej, Franciszek zdobył pozycję wiceprezydenta miasta, co było znaczącym osiągnięciem w jego karierze.
Okres okupacji niemieckiej był dla niego trudny; brał udział w tajnym nauczaniu, a jego działalność opozycyjna doprowadziła do aresztowania. Po wojnie, w 1944 roku objął stanowisko prezydenta Rzeszowa, na którym to urzędzie pozostał do 1948 roku. W tym samym czasie zasiadał w Krajowej Radzie Narodowej, będąc aktywnym uczestnikiem kształtowania życia politycznego kraju przez lata 1944–1947.
W 1945 roku odegrał kluczową rolę w organizacji struktur Stronnictwa Demokratycznego na terenie Rzeszowa oraz Podkarpacia, a jego działalność polityczna doprowadziła do objęcia przewodnictwa Wojewódzkiego Komitetu. Mimo ambitnych starań, w 1947 roku bez powodzenia ubiegał się o mandat poselski w okręgach Gorlice i Rzeszów.
Po tym okresie, w latach 1949–1959, związany był z Dyrekcją Budowy Osiedli Robotniczych w Krakowie. Ponadto, przez krótki czas pełnił funkcję ławnika w Sądzie Wojewódzkim w Krakowie. W życiu prywatnym był mężem Jadwigi z Niżankowskich, z którą miał jedno dziecko.
Franciszek Ślusarczyk zmarł, a jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Ordery i odznaczenia
Franciszek Ślusarczyk, jako wybitny polityk, został uhonorowany licznymi nagrodami, które świadczą o jego zasługach oraz wkładzie w działalność na rzecz Polski.
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, otrzymany 12 czerwca 1946,
- Medal Zwycięstwa i Wolności z 1945 roku.
Przypisy
- Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [online], katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 14.06.2023 r.]
- Ślusarczyk w Genealogii Potomków Sejmu Wielkiego [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 14.06.2023 r.]
- Franciszek Ślusarczyk [online], www.myheritage.pl [dostęp 14.06.2023 r.]
- Nasi kandydaci do Sejmu, „Kurier Codzienny”, nr 18 (509), 19.01.1947 r., s. 9–10.
- M.P. z 1946 r. nr 115, poz. 214 „za zasługi położone w walce z okupantem i za udział w pracach konspiracyjnych w okresie okupacji”.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Władysław Wróblewski | Artur Dmochowski | Maciej Starzewski | Franciszek Jossé | Jan Okoński | Lesław Boroński | Leszek Zegzda | Władysław Czerny | Piotr Szczęsny | Andrzej Sariusz-Skąpski | Józef Walenty Krzyżanowski | Barbara Niemiec | Władysław Kosiniak-Kamysz | Jan Bisztyga | Franciszek Biesiadecki | Wincenty Darowski | Jurand Drop | Jerzy Zimowski | Mirosław Styczeń | Edward MycielskiOceń: Franciszek Ślusarczyk (polityk)