Lesław Boroński


Lesław Franciszek Boroński, polski prawnik i redaktor, był postacią niezwykle ważną w polskim życiu publicznym pod koniec XIX wieku. Urodził się 27 września 1854 roku w Krakowie, a swoje życie zakończył 6 marca 1897 roku w Katowicach.

Był on nie tylko adwokatem, ale również aktywnym działaczem politycznym i społecznym, który miał znaczący wpływ na kształtowanie się współczesnych norm i wartości w swoim środowisku.

Życiorys

Lesław Boroński przyszedł na świat w 1854 roku w Krakowie. Był potomstwem Franciszka, adwokata oraz członka nadzwyczajnego Akademii Umiejętności, i Eufemii z Weiglów, która była siostrą Ferdynanda Weigla, prezydenta Krakowa. Swoją edukację rozpoczął w Gimnazjum św. Anny w Krakowie, gdzie ukończył naukę z wynikiem matury w czerwcu 1873 roku, a wcześniej kształcił się także w Gimnazjum Franciszka Józefa we Lwowie. Następnie kontynuował naukę na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie otrzymał dyplom doktora praw w czerwcu 1878 roku.

W swojej karierze zawodowej pełnił funkcję adwokata krajowego w Krakowie. Po rezygnacji Tadeusza Romanowicza objął stanowisko redaktora oraz wydawcy pisma „Nowa Reforma”. Był również członkiem Rady Miejskiej Krakowa, gdzie aktywnie angażował się w sprawy lokalnej społeczności. Jako zwolennik edukacji, uczestniczył w pracach Towarzystwa Szkoły Ludowej i był aktywnym uczestnikiem procesów politycznych.

W 1896 roku został wybrany na członka korespondenta Towarzystwa Muzeum Narodowego Polskiego w Rapperswilu. W życiu osobistym był żonaty z Aleksandrą z Bogusławskich (1865–1920) i miał syna Lesława, który poszedł w jego ślady jako nauczyciel, dziennikarz i literat.

Choć odniósł wiele sukcesów, jego życie zakończyło się tragicznie. Lesław Boroński popełnił samobójstwo przy użyciu broni palnej 6 marca 1897 roku w Katowicach. Powodem jego decyzji miały być kłopoty finansowe oraz przegrana w wyborach do Rady Miejskiej.

Po jego śmierci, ciało zostało tymczasowo pochowane w Katowicach, jednak rodzina w kwietniu zdecydowała się przewieźć zwłoki do Krakowa. Tam, 15 kwietnia, złożono je do grobu na Cmentarzu Rakowickim.

Publikacje

Lesław Boroński pozostawił po sobie cenne publikacje, które odzwierciedlają jego zainteresowania oraz znajomość tematów związanych z polityką i społeczeństwem. Wśród jego prac wyróżniają się następujące tytuły:

  • O Sejmie i wyborach do Sejmu, Tom 4 (1889),
  • Polacy na Bukowinie. Szkic statystyczny (1896).

Przypisy

  1. Jan Krystyn Pinowski, Z ptakami przez życie. Autobiografia ornitologa-ekologa, Warszawa 2018 r., s. 27.
  2. J. K. Pinowski, Z ptakami..., dz. cyt., s. 27.
  3. J. K. Pinowski, Z ptakami..., dz. cyt., s. 27–28.
  4. Zwłoki s.p. dra Lesława Borońskiego Dziennik Krakowski 1897 r., nr 386, s. 6.
  5. Sprawozdanie z Zarządu Muzeum Narodowego Polskiego w Rapperswylu za Rok ...., 1899 r., s. 8.

Oceń: Lesław Boroński

Średnia ocena:4.58 Liczba ocen:15