Artur Dmochowski

---

Życiorys

Artur Dmochowski rozpoczął swoją edukację w latach 1978–1981, studiując na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Następnie ukończył Wydział Filozoficzno-Historyczny Uniwersytetu Jagiellońskiego w 1986 roku. W latach 1988–1989 odbył studia doktoranckie na tej samej uczelni, a w 1992 ukończył studia podyplomowe na University of Maryland. Dodatkowo, w latach 1994–1995 zdobył tytuł MA w Monterey Institute of International Studies w Kalifornii, dzięki stypendium Fulbrighta.

W 1980 roku Dmochowski był rzecznikiem Komitetu Założycielskiego Niezależnego Zrzeszenia Studentów AGH, a rok później aktywnie uczestniczył w strajkach, które miały na celu rejestrację NZS. W latach 1980–1984 angażował się w niezależny ruch wydawniczy. Był założycielem oraz redaktorem naczelnym pism „Od Nowa” oraz „Czas Solidarności”. W 1983 roku współtworzył wydawnictwo NIE (Niezależna Inicjatywa Edytorska), pełniąc rolę redaktora, drukarza, organizatora i kolportera, a także organizował podziemne kursy samokształceniowe. Niestety, podczas działalności był wielokrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany.

W wyniku działań bezpieki był rozpracowywany w ramach SOR o kryptonimie „Historyk” i „Inicjator”. W 1984 roku, podczas demonstracji 1 maja w Nowej Hucie, Dmochowski został ranny. W związku z zagrożeniem aresztowaniem, przez pięć miesięcy ukrywał się, aż do ogłoszenia amnestii. W latach 1984–1985 pełnił funkcję przewodniczącego Samorządu Studentów UJ oraz członka Senatu UJ. Od 1986 roku organizował oraz pracował jako wykładowca w Krakowskiej Wspólnocie Akademickiej w Domu Akademickim księży misjonarzy „Na Miasteczku”. To stowarzyszenie skupiało przedstawicieli rozwiązanych Samorządów Studenckich i stanowiło wyraz niezależnego ruchu studenckiego, związanego z podziemnym NZS-em.

W 1989 i 1992 roku był redaktorem „Nowego Dziennika” w Nowym Jorku. W latach 1990–1991 obejmował stanowisko kierownika redakcji TVP Kraków, a w latach 1993–1996 pełnił funkcję radcy ministra w MSZ. W 1994 roku reprezentował Polskę w Misji Pokojowej KBWE w Gruzji, natomiast w 1996 roku w Misji OBWE w Bośni i Hercegowinie. Ten sam rok przyniósł mu awans na dyrektora programowego TV Wisła, z którego został zwolniony po przejęciu stacji przez TVN. Od 2000 do 2006 roku był radcą minister pełnomocnym ambasady RP w Rzymie, a w latach 2006–2009 stworzył i kierował TVP Historia.

Od 2011 roku Dmochowski pracuje jako redaktor w Gazecie Polskiej oraz Gazecie Polskiej Codziennie. Od 2012 roku pełnił obowiązki redaktora naczelnego Wydawnictwa Słowa i Myśli. W listopadzie 2015 roku został rzecznikiem prasowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych. 28 kwietnia 2016 roku Rada Nadzorcza PAP S.A. zakończyła postępowanie kwalifikacyjne i powołała Artura Dmochowskiego na stanowisko prezesa Polskiej Agencji Prasowej, które zajmował od 9 maja 2016 do 12 października 2017 roku.

31 sierpnia 2018 roku Dmochowski objął oraz pełnił funkcję ambasadora RP w Czarnogórze. W 2022 roku został Specjalnym Wysłannikiem Przewodniczącego OBWE w Bałkanach Zachodnich. Jego kadencja na stanowisku ambasadora zakończyła się 31 maja 2023 roku. W czerwcu 2023 roku został mianowany nowym ambasadorem w Tajlandii, z akredytacją także w Kambodży oraz Laosie. 8 grudnia 2023 roku złożył listy uwierzytelniające na ręce Jego Królewskiej Mości króla Kambodży, Norodoma Sihamoniego. Jego kierowanie placówką zakończyło się w lipcu 2024 roku.

Wyróżnienia i odznaczenia

Artur Dmochowski został uhonorowany wieloma prestiżowymi odznaczeniami w swojej dotychczasowej karierze. Na mocy postanowienia prezydenta Andrzeja Dudy z dnia 12 kwietnia 2017 roku, otrzymał Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski. To wyróżnienie przyznano mu za wyjątkowe zasługi w działalności sprzyjającej demokratycznym przemianom w Polsce, jak również za jego osiągnięcia w pracy zawodowej oraz społecznej, które przynosiły korzyści dla kraju. Uroczystość dekoracji odbyła się 3 lipca 2018 roku.

Przed tym wydarzeniem, Dmochowski został odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności, a także medalami „Dziękujemy za wolność” oraz „Niezłomnym w słowie”, które otrzymał 22 września 2010 roku. Dodatkowo, otrzymał Honorowe Wyróżnienie Nagrody Wolności Słowa od Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, co potwierdza jego zaangażowanie w promowanie wolności słowa i demokratycznych wartości.

W 2023 roku, Dmochowski został uhonorowany przez prezydenta Czarnogóry, Milo Đukanovicia, odznaczeniem w postaci Orderu Flagi Czarnogóry, co stanowi kolejny ważny akcent w jego zawodowej karierze i międzynarodowym uznaniu.

Życie prywatne

Artur Dmochowski ma za sobą ciekawe doświadczenia osobiste. W pierwszej kolejności był mężem Elżbiety Dmochowskiej, a potem związał się z Moniką Dmochowską.

Twórczość

Artur Dmochowski jest autorem wielu znaczących publikacji, które poruszają tematy historyczne, polityczne oraz społeczne. Jego twórczość obejmuje zarówno książki, jak i filmy, które rzucają światło na istotne wydarzenia w historii Polski oraz świata.

• – Zginął za Polskę bez komunistów. Zarys biografii Józefa Kurasia „Ognia”, Warszawa: Wydawnictwo CDN, 1987,
• – Wietnam. Wojna bez zwycięzców, Kraków: Europa, 1991, 2000,
• – Wietnam 1962–1975, Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 2003,
• – Kulisy kryzysu: o przyszłości Polski i Europy, Lublin; Warszawa: Wydawnictwo Słowa i Myśli, 2013,
• – Między Unią a Rosją: o polskiej racji stanu, polityce zagranicznej i miejscu Polski w Unii Europejskiej, Lublin; Warszawa: Wydawnictwo Słowa i Myśli, 2013,
• – Kościół „Wyborczej”: największa operacja resortowych dzieci, Lublin: Wydawnictwo Słowa i Myśli, 2014,
• – Najdłuższa wojna: przed Ukrainą był Wietnam, Lublin; Warszawa: Wydawnictwo Słowa i Myśli, 2014,
• – Jak wygrać wybory, Lublin; Warszawa: Wydawnictwo Słowa i Myśli, 2014.

Ponadto Dmochowski był współproducentem filmu 'List z Polski’ (2010) oraz współautorem książki o tym samym tytule, wydanej w 2011 roku.

---

Oceń: Artur Dmochowski

---