Honorata Majeranowska

---

Życiorys

Honorata Majeranowska, urodziła się jako córka Michała Hoffmana, lekarza oraz Róży z rodu Schönfeldów. Swój debiut artystyczny miała miejsce w 1844 roku, kiedy to zagrała postać Miny w sztuce pt. Mina córka burmistrza. Po tym sukcesie rozpoczęła współpracę z krakowskim teatrem pod kierownictwem Hilarego Meciszewskiego.

27 września 1845 roku, w Krakowie, Honarata poślubiła Władysława Majeranowskiego, uznanego malarza, a niedługo potem wyjechała do Wiednia, aby doskonalić swoje umiejętności wokalne. Jej kariera nabrała tempa, a 25 sierpnia 1846 roku zadebiutowała w Teatrze Wielkim w Warszawie, przyjmując rolę Adiny w operze Napoju miłosnym autorstwa Donizettiego. Pozostała w tym teatrze do 1 września 1848, po czym wróciła do Krakowa, gdzie występowała aż do grudnia 1850 roku.

W kolejnych latach Majeranowska występowała na dwóch scenach operowych – w Wiedniu (1850), Grazu (1851–1853), Rydze (1853/1854), Rewlu, Wrocławiu oraz Berlinie. Jej kariera była zróżnicowana, a czas dzieliła między występy w Krakowie i Lwowie oraz gościnne występy w wielu Europejskich miastach, takich jak Londyn, Budapeszt, Wiedeń i Warszawa. W latach 1870–1878 oraz od 1880 roku była zaangażowana w Warszawskich Teatrach Rządowych.

Jako artystka, Majeranowska znana była szczególnie z ról komediowych. Szczególnym osiągnięciem w jej karierze było odtworzenie partii Cześnikowej w prapremierze Strasznego dworu 28 września 1865 roku. Z powodzeniem grała również w operetkach, w tym rolę Heleny w Pięknej Helenie Jacquesa Offenbacha.

Poza działalnością sceniczną, Honorata była również cenioną nauczycielką śpiewu, a jej uczniowie obejmowali takie osobistości jak: Adolfina Zimajer, Wiktoria Kawecka, Wanda Manowska, Klementyna Czosnowska i Wincenty Rapacki, jej siostrzeniec.

Majeranowska zmarła w 1901 roku. Jej uroczystość pogrzebowa odbyła się 31 grudnia, a ciało spoczęło w kościele Świętego Krzyża oraz na cmentarzu Stare Powązki w Warszawie.

Rodzina

Władysław Majeranowski, mąż Honoraty, zapisał się w historii jako utalentowany malarz. W najbliższym otoczeniu artystki znajdowały się również jej siostry: Wilhelmina Hoffman (1834–?) – znana aktorka oraz Józefina Rapacka (1839–1891), która była zarówno aktorką, jak i śpiewaczką. W rodzinie nie zabrakło także wybitnych osobowości męskich, w tym brata Honoraty – Kazimierz Hofman (1842–1911), który uzyskał uznanie jako pianista oraz kompozytor. Córka państwa Majeranowskich, Wanda Nicola, również nie pozostawała z tyłu, próbując swoich sił na scenie aktorskiej.

---

Oceń: Honorata Majeranowska

---