Janusz Bednarski

---

Życiorys

Janusz Bednarski, syn Stanisława Bednarskiego, który był dyrektorem Gimnazjum św. Jacka w Krakowie, zmarł 7 lutego 1933 roku. Miał talent poetycki, a jego twórczość obejmowała zarówno wiersze, jak i utwory dramatyczne. Po jego przedwczesnej śmierci, w 1910 roku, wiersze i dramaty zebrane i zredagowane przez Józefa Ujejskiego zyskały na wartości.

Jest on także znany z obrazu autorstwa Jacka Malczewskiego, który powstał w 1907 roku. Przedstawia on chłopca z skrzydłami, co przyczyniło się do utrwalenia wizerunku Bednarskiego w polskiej sztuce. Zmarł będąc pochowanym na cmentarzu Rakowickim, gdzie spoczywa obok swojego brata Tadeusza, który zmarł miesiąc wcześniej. Miejsce jego pochówku, w kwaterze XVI, wschodnim rządzie na 2, jest osadzone w kontekście rodzinnym, ponieważ w 1959 roku obok niego znalazła miejsce jego matka Zofia oraz inne bliskie osoby.

Na oryginalnej płycie nagrobnej widniał napis: „Podobała się Bogu dusza jego i dlatego pokwapił się wywieść go spośród nieprawości” (Sap. IV, 14), co świadczy o głębokich wartościach, które Bednarski wniósł do swojego otoczenia.

Po wielu latach zapomnienia, jego twórczość została ponownie odkryta i doceniona dzięki wysiłkom takich osób jak Wiesław Trzeciakowski, który poinformował o jego pracy w artykule „Kim jest chłopiec ze skrzydłami anioła na obrazie Jacka Malczewskiego z 1907”, zamieszczonego w publikacji „Piękno Słowackiego” pod redakcją J. Ławskiego (Białystok 2013, t. II, s. 541–552). Ponadto, językoznawca Andrzej Stanisław Dyszak przyczynił się do popularyzacji jego wierszy, pisząc o nich w artykule „O języku wierszy Janusza Bednarskiego”, który ukazał się w książce „W przestrzeni języka. Prace ofiarowane Profesor Elżbiecie Koniusz z okazji Jej Jubileuszu”, pod redakcją M. Marczewskiej i S. Cygana (Kielce 2012, s. 123–138).

---

Oceń: Janusz Bednarski

---