Walery Gadomski


Walery Gadomski, urodzony w Krakowie w 1833 roku, to postać znana w polskiej historii sztuki jako rzeźbiarz o dużym wpływie na rozwój tego zawodu w Polsce.

Jego życie i twórczość są ściśle związane z miastem Kraków, gdzie zarówno przyszedł na świat, jak i odebrał ostatnie tchnienie 16 marca 1911 roku.

Życiorys

Od 1850 roku Walery Gadomski rozpoczął swoją edukację w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie zajmował się malarstwem pod okiem Wojciecha Stattlera oraz rzeźbą pod kierunkiem Henryka Kossowskiego. W latach 1856-1858 studiował w wiedeńskiej akademii, gdzie jego nauczycielem był Franz Bauer. Gadomski wziął również udział w powstaniu styczniowym, biorąc udział w bitwie pod Kobylanką. Od 1876 roku pracował jako wykładowca w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych (wcześniej Szkole Sztuk Pięknych), a od 1877 roku był już jej profesorem. Na tym stanowisku pozostawał aż do utraty wzroku w 1889 roku.

Po stracie wzroku, na początku lat 90. minionego stulecia, ograniczył swoją działalność artystyczną. Prace, które rozpoczął, kontynuował Michał Korpal, który przejął zarówno jego pracownię rzeźby, jak i zrealizowane projekty. Gadomski spoczął na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w kwaterze Ra, w grobowcu weteranów powstań z lat 1830-1831, 1846-1848 oraz 1863-1864.

Artysta pozostawił po sobie syna Tadeusza, który poszedł w ślady ojca i również zajął się malarstwem. Gadomski uczestniczył w renowacji Sukiennic, gdzie wykonywał rzeźby przy ryzalicie od strony ulicy Siennej. Jego twórczość obejmowała różnorodne materiały, w tym gips, terakotę oraz marmur kararyjski, z których tworzył posągi, popiersia oraz medaliony.

Ważniejsze dzieła

Wśród ważniejszych osiągnięć Walerego Gadomskiego na szczególną uwagę zasługują następujące dzieła:

Artysta był również twórcą licznych kompozycji figuralnych, wśród których można wymienić „Chrystus zdjęty z krzyża” oraz „Przebudzenie”. Gadomski zajmował się także rzeźbami portretowymi Jana Matejki oraz Lucjana Siemieńskiego. Jego dzieła odzwierciedlają ducha akademickiego eklektyzmu.

Przypisy

  1. Karolina Grodziska Opis trasy zwiedzania cmentarza Rakowickiego [w:] Cmentarz Rakowicki w Krakowie wyd. przez Obywatelski Komitet Ratowania Krakowa, Agencja Omnipress Warszawa 1988, s. 126
  2. Karolina Grodziska-Ożóg, Cmentarz Rakowicki w Krakowie (1803-1939), wyd. II, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1987, s. 108
  3. Ryszkiewicz 1975, s. 264

Oceń: Walery Gadomski

Średnia ocena:4.86 Liczba ocen:23