Jerzy Malota

---

Życiorys

Jerzy Malota, znany wokalista, rozpoczął swoją karierę na scenie ogólnopolskiej w niezwykle ważnym momencie, bowiem w przełomowym okresie juniowym i lipcowym 1962 roku. Wziął udział w I Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie, gdzie zdobył wyróżnienie okraszone miejscem w „Złotej Dziesiątce” obok takich artystów jak m.in. Czesław Niemen, Karin Stanek oraz Helena Majdaniec. W swojej interpretacji zaprezentował utwory takie jak: Wędrowne ptaki w rytmie slow rocka, którego tekst stworzył samodzielnie, a także niesamowicie chwytliwy standard jazzowy Lullaby of Birdland oraz utwór inspirowany baletem Piotra Czajkowskiego, Jezioro łabędzie. Nie można zapomnieć, że nagranie tego ostatniego utworu z koncertu laureatów znajduje się w archiwum radiowym.

Po tym sukcesie, Malota w towarzystwie innych zwycięzców festiwalu wyruszył na dwumiesięczną trasę koncertową z zespołem Czerwono-Czarni. W październiku 1962 roku artysta związał się z zespołem Luxemburg Combo, w którym obok niego występowali również: Anna Cewe, Sława Mikołajczyk, Toni Keczer, Janusz Godlewski oraz Józef Ledecki. Wziął czynny udział w czterech Krajowych Festiwalach Polskiej Piosenki w Opolu, w tym w pierwszym festiwalu odbywającym się w 1963 roku. Po rozpadzie grupy Luxemburg Combo w sierpniu 1963 roku, po odejściu Zbigniewa Podgajnego, wokalista przez pewien czas współpracował z zespołem Temperamenty w Szczecinie.

W drugiej połowie 1963 roku, uczestniczył w reaktywacji grupy, jednak jego występy zostały ograniczone głównie do Częstochowy, co doprowadziło do ostatecznego zakończenia działalności Luxemburg Combo po kilku miesiącach. W ramach współpracy z tym zespołem, delikatnie rysując swoją karierę, artysta zarejestrował kilka nagrań radiowych, w tym utwory Poluszko, pole oraz Co mówi wiatr. W latach 1964–1968 wokalista współpracował z zespołami, obejmując grupy radzącego sobie wrocławskiego pianisty jazzowego Tadeusza „Errolla” Kosińskiego, grupą Czarne Koty pod batutą trębacza Piotra Kotta oraz przez pewien czas z zespołem Mirosława Wójcika, który był wcześniej saksofonistą Czerwono-Czarnych.

W tym czasie Malota uczestniczył w wielu programach telewizyjnych w Polsce, a także brał udział w wystąpieniach w innych krajach Bloku Wschodniego, znanych jako Interwizja. W 1968 roku artysta związał się z zespołem Bez Atu, który zdobył uznanie występując w towarzystwie Filipinek. Ich współpraca miała na celu tworzenie wspólnych programów muzycznych zarówno na rodzimym gruncie, jak i za granicą. Warto wspomnieć, że Malota jako autor tekstów korzystał z pseudonimu Marek Kilarski, pisząc między innymi dla Filipinek utwory takie jak Nie wierz chłopcom czy Pali się, moja panienko. Pracował z grupą Bez Atu do 1981 roku, przeważnie z przerywanymi przerwami.

Po zakończeniu współpracy z Filipinkami, zespół przygotował dla swoich fanów widowisko muzyczne pod tytułem Sen o Szpadzie i Chlebie, w którym Malota dzielił się partiami wokalnymi z Danutą Bogaczyk oraz Danutą Majewską. Kiedy program się rozrastał, współudział brali też inni znani artyści, w tym: Grażyna Brodzińska, Mieczysław Czechowicz, Marek Perepeczko, Ewa Śnieżanka i wiele innych wspaniałych wykonawców. Widowisko to cieszyło się ogromną popularnością i było prezentowane ponad 800 razy w różnych lokalach.

Na przełomie lat 1975–1976 Malota występował z zespołem Leszka Dudziaka w Skandynawii. W 1978 roku, ponownie z zespołem Bez Atu, artysta nagrał szereg nowych piosenek, w tym Daleko stąd oraz Gdzie szumi wielki las. Rok 1979 przyniósł kolejne nagrania z Orkiestrą Bogusława Klimczuka, w tym Dokąd mam iść oraz Zza siedmiu wspomnień. W 1980 roku, wokalista miał okazję przez rok koncertować w Stanach Zjednoczonych razem z zespołem Bez Atu, występując w polonijnych klubach w Chicago oraz Nowym Jorku. Na tych występach obecni byli również znakomici artyści, tacy jak Czesław Niemen, Maryla Rodowicz oraz Krzysztof Krawczyk. Obecnie Malota mieszka we Wrocławiu.

---

Oceń: Jerzy Malota

---