Stanisława Abłamowicz-Meyerowa

Kultura i sztuka

Stanisława Abłamowicz-Meyerowa, urodzona 10 czerwca 1876 roku w Krakowie, to wybitna postać w świecie muzyki, która znacząco wpisała się w historię polskiej kultury. Jej talent jako pianistki oraz zaangażowanie w edukację muzyczną sprawiły, że stała się ważnym ogniwem w rozwoju polskiego szkolnictwa artystycznego.

Zmarła 14 stycznia 1948 roku w swoim rodzinnym mieście, co czyni ją nie tylko osobą związaną z Krakowem, ale również symbolizującą związki między muzyką a edukacją w Polsce.

Życiorys

Stanisława Abłamowicz-Meyerowa była córką Stanisława oraz Marii z Matuszewiczów, którzy swój dom znajdowali na ulicy Łobzowskiej. W jej rodzinie wyróżniało się aż sześciu bratów i sióstr: Marię, Piotra, Tadeusza, Adama, Włodzimierza oraz Witolda. Początkowo to jej ojciec uczył ją gry na fortepianie. W 1894 roku z powodzeniem ukończyła Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego w Krakowie, w którym zdobywała umiejętności pod okiem Bolesława M. Domaniewskiego oraz Władysława Żeleńskiego. Dodatkowo brała prywatne lekcje gry u Jerzego Lalewicza i rozwijała swoją wiedzę teoretyczną u Feliksa Nowowiejskiego.

Wkrótce po ukończeniu nauki, zawarła związek małżeński z Ignacym Edwardem Meyerem. Po ślubie, para przeniosła się do Brodów, gdzie jej mąż w latach 1898–1909 pracował jako nauczyciel w Państwowym Liceum i Gimnazjum im. Józefa Korzeniowskiego. W tym samym okresie, od 1897 roku, Stanisława kierowała Towarzystwem i szkołą muzyczną. W sierpniu 1909 roku Ignacy został przeniesiony do Gimnazjum św. Anny w Krakowie, gdzie nauczał aż do 1925 roku.

W 1909 roku Stanisława, wraz z mężem, powróciła do Krakowa, gdzie zaczęła aktywnie uczestniczyć w koncertach. W latach 1914–1929 była związana z Instytutem Muzycznym, który działał w Krakowie w latach 1908–1939, prowadząc tam klasę fortepianu. Ponadto pełniła też funkcję profesora w Państwowej Szkole Umuzykalniającej w Krakowie.

Po zakończeniu swojej kariery artystycznej, Stanisława Abłamowicz-Meyerowa została pochowana na Cmentarzu Rakowickim. Warto również dodać, że jej wnukiem jest znany kompozytor oraz pianista Krzysztof Meyer, co podkreśla muzyczne dziedzictwo tej utalentowanej rodziny.

Odznaczenia

– 1948: Złoty Krzyż Zasługi przyznany za znaczące osiągnięcia w zakresie promowania kultury muzycznej.

Przypisy

  1. Abramowicz Meyerowa Stanisława, [w:] Encyklopedia Krakowa, Wyd. 2 zm. i rozsz., t. 1, Kraków 2023, s. 20, ISBN 978-83-66334-91-5 .
  2. Muzyka między dźwiękami | Tygodnik Powszechny [online], www.tygodnikpowszechny.pl, 17.08.2003 r. [dostęp 07.03.2024 r.]
  3. Odznaczenie (na podstawie uchwały Rady Państwa z dnia 27.03.1947 r.) za wybitne zasługi na polu krzewienia kultury muzycznej. - Prawo.pl [online], www.prawo.pl [dostęp 07.03.2024 r.]
  4. SławomirS. Hordejuk SławomirS., Włodzimierz Abłamowicz, pseudonim Tatar, „Przegląd Tatarski” (2013/01), 2013, s. 19-20 .
  5. a b Abłamowicz-Meyerowa Stanisława, [w:] KatarzynaK. Janczewska-Sołomko KatarzynaK. (red.), Leksykon polskich muzyków pedagogów urodzonych po 31 grudnia 1870, Kraków 2007, s. 1, ISBN 978-83-7308-538-1 .
  6. a b JózefJ. Reiss JózefJ., Aze schudła z ony chytrości do muzyki, „Dziennik Polski” (336), 07.12.1946 r., s. 3 .
  7. a b Stanisław Abłamowicz, „Nowa Reforma” (127), 05.06.1901 r., s. 2 .
  8. Jahresbericht K. K. Rudolfs-Gymnasium in Brody fur das schuljahr 1905, 1905, s. 12 .
  9. Zmiany osobiste, [w:] Sprawozdanie C. K. Gimnazjum im. Rudolfa w Brodach za rok szkolny 1910, 1910, s. 3 .
  10. Zmiany i ruch w gronie nauczcielskiem w ciągu roku sprawodawczego, [w:] Sprawozdanie Dyrektora Państwowego Gimnazjum Nowodworskiego czyli św. Anny w Krakowie za rok szkolny 1925/26, Kraków 1926, s. 4 .
  11. ZbigniewZ. Indyk ZbigniewZ., Rynek Muzyczny stołeczno-królewskiego Miasta Krakowa - duże zespoły zawodowe, „Zarządzanie w kulturze” (6), 2005, s. 49 .
  12. Nekrolog

Oceń: Stanisława Abłamowicz-Meyerowa

★★★★★
Średnia ocena:4.67 Liczba ocen:19