Aleksander Kobyliński

---

Życiorys

Urodzony na krakowskim Osiedlu Oficerskim, Aleksander Kobyliński jest wnukiem znanej śpiewaczki operowej oraz synem nauczycielki śpiewu i tańca, absolwentki Lwowskiego Seminarium Muzycznego oraz Instytutu Muzykologii na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pochodzi z rodziny szlacheckiej, mającej w swoim rodowodzie kapitana saperów, Aleksandra Kobylińskiego z 16 pułku piechoty. Po II wojnie światowej, od 1946 roku, był wychowywany w zakładzie dla chłopców imienia księdza Kazimierza Siemaszki w Krakowie.

Podjął także służbę wojskową na ORP Burza, podczas której występował jako gitarzysta w zespole „Morskie Orły”. Jego brawurowy wjazd na koniu do hotel „Cracovia” uczynił go postacią legendarną, choć za ten czyn został skazany na cztery lata więzienia, z czego odsiedział półtora roku w Zakładzie Karnym w Tarnowie. W trakcie swojego pobytu w więzieniu założył zespół składający się z innych osadzonych, z którym koncertował w pobliskich więzieniach.

Po zakończeniu edukacji w technikum mechanicznym, Aleksander Kobyliński podjął pracę jako tokarz i frezer w Krakowskiej Fabryce Aparatów Pomiarowych. W 1958 roku, namówiony przez poetę Jerzego Harasymowicza, wziął udział w konkursie zorganizowanym przez Polskie Radio oraz Estradę Krakowską, gdzie zaprezentował utwór “Balladę o pięknej Alfredzie” na scenie Filharmonii Krakowskiej.

W późniejszym okresie występował w kabaretach, takich jak Belferek, Roksana, Grupa Dębnicka, Gołębiorze oraz Chachary. W latach siedemdziesiątych grał w kapeli „Szmelc Paka”, co miało miejsce na deskach Starego Teatru, w ramach jednego z musicali przygotowanych przez Martę Stebnicką.

W marcu 1975 roku Aleksander Kobyliński postanowił założyć Zespół Folkloru Miasta Krakowa „Andrusy”. Nazwa tego zespołu wywodzi się od popularnego w Krakowie określenia łobuziaka-dżentelmena, honorowego cwaniaka. Zespół „Andrusy” ma na swoim koncie ponad 6 tysięcy koncertów zarówno w kraju, jak i za granicą, głównie w polonijnych ośrodkach, z liczniejszymi występami w Europie oraz sześcioma w Ameryce Północnej.

Od 1949 roku jest związany z Klubem Sportowym „Cracovia”, gdzie odgrywa rolę ich sympatyka. W 1981 roku napisał muzykę do hymnu „Cracovii”, korzystając z tekstu autorstwa Jerzego Michała Czarneckiego. W 2004 roku został członkiem Rady Seniorów tego klubu. Dodatkowo angażuje się w działania na rzecz ratowania zabytków, opiekując się cmentarzami w Krakowie oraz pomagając dzieciom z niepełnosprawnościami.

Jest członkiem honorowym Stowarzyszenia SIEMACHA, aktywnie uczestnicząc w życiu tej organizacji, cofając się do swoich czasów jako były wychowanek Zakładów Księdza Siemaszki. O jego losach oraz dorobku życiowym pisze Katarzyna Siwiec w książce „Andrusów król” wydanej w 2010 roku w Krakowie.

Jubileusz 85-lecia, 65-lecia działalności artystycznej oraz 45-lecia kapeli „Andrusy” w dniu 1 czerwca 2022 roku świętował podczas koncertu w Nowohuckim Centrum Kultury. W wieku 87 lat stanął do wyborów jako kandydat niezależny do Rady Dzielnicy Krakowa Stare Miasto, które odbędą się 10 grudnia 2023 roku.

Nagrody i odznaczenia

Wśród licznych osiągnięć Aleksandra Kobylińskiego, wyróżniają się liczne nagrody oraz odznaczenia, które przyczyniły się do jego rozwoju jako cenionego członka społeczności.

• Nagroda Prezydenta Miasta Krakowa „Kraków 2000”,
• Medal za Odnowę Zabytków Krakowa,
• Brązowy Medal „Cracoviae Merenti” (2022),
• odznaczenia klubowe KS „Cracovia”: order Cracovia Restituta, odznaki 75, 80, 100 i 110-lecia Cracovii oraz 75-lecia Rady Seniorów.

---

Oceń: Aleksander Kobyliński

---