Konstanty Sulikowski

---

Życiorys

Konstanty Sulikowski, syn krakowskiego urzędnika Hiacynta Sulikowskiego oraz Jadwigi z Mazgalskich, miał bogate życie osobiste i zawodowe. Był dwukrotnie żonaty: jego małżonki, Marcjanna Malicka i Maria Kruczkowska, również zajmowały się aktorstwem. Z tego związku pochodziły dwie znane aktorki, Marii Korczak i Władysławy Ruseckiej związane z teatrem w Sosnowcu.

W okresie lat 1847–1856 występował jako aktor w krakowskim teatrze. Po tym czasie, od 1857 przez następne dwadzieścia lat, jego kariera związana była z różnymi teatrami prowincjonalnymi w Galicji. W tym czasie Sulikowski podróżował z zespołami teatralnymi po Królestwie Polskim oraz Wielkopolsce. Od maja 1857 do 1859 roku należał do zespołu Gubarzewskiego, występując w takich miastach jak Tarnów, Nowy Sącz oraz Iwonicz.

W sezonie 1860-61 grał pod dyrekcją Aleksandra Ładnowskiego, z którymi to występował w Miechowie, Kielcach, Płocku i Radomiu. W latach 1861-1862 brał udział w zespole prowadzonym przez Tomasza Borkowskiego, występując między innymi w Żytomierzu oraz Kijowie. Na scenie obok Sulikowskiego grali znakomici artyści, tacy jak Antonina Hoffmann, jego żona Maria Sulikowska oraz Stanisław Mikulski. Po pewnym czasie zajął się reżyserowaniem polskich przedstawień w teatrze łódzkim, który był pod wpływem i zarządzaniem Fryderyka Sellina.

Przez dwa lata prowadził także własny teatr w Galicji, a od 1866 roku związał się z teatrem Konstantego Łobojki. W roku 1867 obejmował kierownictwo nad kilkunastoma zespołami teatralnymi, co pozwoliło mu na wielokrotne objeżdżanie wszystkich zaborów.

W 1878 roku Sulikowski osiedlił się na stałe w Krakowie, gdzie wkrótce zmarł. Jako powszechnie uznawany promotor teatru narodowego, stawiał czoła cenzurze, która była szczególnie dotkliwa w zaborze pruskim, a także walkę z carską polityką antypolską w Królestwie. Forsował repertuar patriotyczny, który miał na celu podtrzymywanie polskiego ducha narodowego.

---

Oceń: Konstanty Sulikowski

---