Jan Pilch, urodzony 11 stycznia 1956 roku w Krakowie, odszedł 2 kwietnia 2022 roku, również w swoim rodzinnym mieście. Był on wybitnym polskim perkusistą, który zdobył uznanie w świecie muzyki. Jako profesor sztuk muzycznych w Akademii Muzycznej w Krakowie, pełnił także funkcję prorektora ds. studenckich oraz ds. kształcenia.
Jego wkład w edukację muzyczną oraz rozwój młodych talentów był nieoceniony, a jego pasja do perkusji inspirowała wiele pokoleń studentów.
Życiorys
Jan Pilch przyszedł na świat w Krakowie, gdzie z pasją studiował w Akademii Muzycznej, uzyskując wyróżnienie w klasie perkusji, pod przewodnictwem Józefa Stojki. Rozwijał swoje umiejętności muzyczne podczas studiów we Włoszech, kształcąc się pod okiem znanych mentorów, Luigiego Torrebruna oraz Franca Campioniego.
Był aktywnym uczestnikiem wielu prestiżowych festiwali, które miały miejsce w Polsce, w tym „Warszawskiej Jesieni”, „Poznańskiej Wiośnie Muzycznej” oraz „Musica Polonica Nova”. Jako dyrektor artystyczny festiwalu perkusyjnego „Źródła i inspiracje”, który odbywał się w Krakowie, przyczynił się do rozwoju muzyki perkusyjnej w kraju.
Współpracował z wieloma artystami z różnych środowisk muzycznych, w tym kompozytorami muzyki klasycznej, takimi jak Krystyna Moszumańska-Nazar, Bogusław Schaeffer oraz Magdalena Długosz. Jego artystyczna działalność obejmowała także współpracę z wykonawcami muzyki rozrywkowej, w tym Markiem Grechutą, Grzegorzem Turnauem, Stanisławem Sojką oraz zespołami takimi jak Pod Budą, Düpą i Charming Beauties, jak również z jazzmanami.
Od 1982 roku był cenionym wykładowcą w krakowskiej Akademii Muzycznej, gdzie miał zaszczyt być inicjatorem utworzenia i przez wiele lat kierownikiem Katedry Muzyki Współczesnej, Jazzu i Perkusji. W 2002 roku uzyskał tytuł profesora sztuk muzycznych, który potwierdził jego znaczącą rolę w edukacji muzycznej. W latach 2016–2020 pełnił również funkcję prorektora ds. studenckich oraz ds. kształcenia na tej uczelni.
Jan Pilch zmarł 2 kwietnia 2022 roku. Jego miejsce spoczynku znajduje się na Cmentarzu Rakowickim, a także na cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty w Krakowie (kw. CIX-2-3).
Odznaczenia, nagrody
W 2008 roku Jan Pilch został uhonorowany Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, co stanowi istotne wyróżnienie w jego karierze. Następnie, w 2018 roku, otrzymał Złoty Krzyż Zasługi, który również jest znaczącym odznaczeniem w Polsce.
Dodatkowo, artysta zdobył Medal Komisji Edukacji Narodowej, a także prestiżową nagrodę prof. Ruth i Raya Robinsonów „Excellence in Teaching”. To zestawienie nagród i odznaczeń potwierdza jego znaczący wkład w kulturę i edukację.
Dyskografia
Jan Pilch, utalentowany artysta, ma w swojej dyskografii wiele znaczących wydawnictw. Oto kluczowe pozycje jego kariery:
- 1987: Marek Grechuta – Wiosna – ach to ty,
- 1989: Marek Grechuta – Krajobraz pełen nadziei,
- 1991: Grzegorz Turnau – Naprawdę nie dzieje się nic,
- 1991: Stanisław Sojka – Acoustic,
- 1993: Pod Budą – Jak kapitalizm to kapitalizm,
- 1993: Antonina Krzysztoń – Takie moje wędrowanie,
- 1998: Zbigniew Preisner – Requiem dla mojego przyjaciela,
- 2003: Anna Treter – Na południe.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Michał Tarasiewicz | Marek Mikrut | Maciej Ferlak | Maciej Nowakowski (aktor) | Richard Bilan | Ewa Bandrowska-Turska | Janusz Weychert | Katarzyna Kobylarczyk | Jarosław Suchan | Adam Staszczyk | Joanna Troikowicz | Konstanty Sulikowski | Franciszek Mirecki | Teofil Trzciński | Jacek Brodowski | Adam Bełcikowski | Andrzej Kozak | Jacek Romanowski | Paweł Moszumański | Wiatr (raper)Oceń: Jan Pilch