Teofil Trzciński, który przyszedł na świat 19 grudnia 1878 roku w Krakowie, pozostaje istotną postacią w polskim teatrze. Jako dyrektor oraz reżyser teatralny, wpłynął na rozwój sztuki scenicznej w Polsce. Niestety, jego życie zakończyło się 25 grudnia 1952 roku w tym samym mieście, w którym spędził większość swojego życia. Dzięki swojemu talentowi i determinacji, Trzciński zyskał uznanie jako osoba, która przyczyniła się do wzbogacenia kultury teatralnej w Polsce.
Życiorys
Teofil Trzciński przyszedł na świat w rodzinie rzeźnika Sebastiana Trzcińskiego oraz Józefy z Miaskowskich. W jego rodzinie były także dwie siostry: Józefa i Florentyna. Uczył się w klasycznym gimnazjum Zakładu Naukowo-Wychowawczego Ojców Jezuitów w Chyrowie. W okresie od 1896 do 1902 roku studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie najpierw zgłębiał prawo, a później filozofię. Dodatkowo, odbył studia teatralne i muzyczne w Monachium.
W latach 1902–1908 był aktywnym współpracownikiem krakowskich dzienników. Następnie, w latach 1924–1925, redagował krakowskie Listy z teatru, pracując wspólnie z Tadeuszem Świątkiem. W kolejnych latach, od 1908 do 1918, prowadził przedsiębiorstwo koncertowe w Krakowie. Zajmował również stanowisko dyrektora Teatru Miejskiego im. J. Słowackiego w Krakowie w latach 1918–1926 oraz 1929–1932.
Teofil Trzciński odegrał znaczącą rolę w podnoszeniu jakości repertuaru oraz w pracach reżyserskich, kierując się ambicją prezentowania spektakli na wysokim poziomie artystycznym. W jego dorobku artystycznym znajduje się między innymi inscenizacja Odprawy posłów greckich na dziedzińcu wawelskim oraz nowe wersje Kordiana i Dziadów.
W 1924 roku pojął za żonę aktorkę Jadwigę Zaklicką, która żyła w latach 1902–1963. Ostatnie dni swojego życia spędził w Krakowie, gdzie zmarł, a jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Rakowickim.
Ordery i odznaczenia
Teofil Trzciński został odznaczony różnymi nagrodami i honorami w uznaniu jego zasług. Poniżej przedstawiamy szczegółowy wykaz jego odznaczeń:
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 28 kwietnia 1926 roku,
- Złoty Krzyż Zasługi, przyznany trzykrotnie: 28 stycznia 1939 roku, 15 czerwca 1946 roku oraz 22 lipca 1952 roku,
- Krzyż Oficerski Orderu Korony Włoch, przyznany przed 1938 rokiem.
Przypisy
- M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1078 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
- M.P. z 1946 r. nr 114, poz. 212 „za wybitne zasługi w dziedzinie Teatru i Sztuki na terenie całego kraju”.
- M.P. z 1939 r. nr 28, poz. 48 „za zasługi na polu pracy zawodowej”.
- Polonia Restituta. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 101 z 06.05.1926 r.
- M.P. z 1926 r. nr 99, poz. 294 „za owocną działalność artystyczną”.
- Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 758.
- Karolina Grodziska Zaduszne ścieżki-przewodnik po Cmentarzu Rakowickim wyd.Kraków 2003 s.146
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Franciszek Mirecki | Konstanty Sulikowski | Joanna Troikowicz | Jan Pilch | Michał Tarasiewicz | Marek Mikrut | Maciej Ferlak | Maciej Nowakowski (aktor) | Richard Bilan | Ewa Bandrowska-Turska | Jacek Brodowski | Adam Bełcikowski | Andrzej Kozak | Jacek Romanowski | Paweł Moszumański | Wiatr (raper) | Jarosław Bester | Walery Maliszewski | Anatol Krakowiecki | Ewa WłodarskaOceń: Teofil Trzciński