Lech Piwowar

---

Życiorys

Lech Piwowar był synem Adama i Heleny z domu Czechowska. Ukończył gimnazjum w Olkuszu, a swoje wykształcenie kontynuował na wydziale filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz w Szkole Nauk Politycznych w Katowicach. W 1929 roku ukończył również batalion podchorążych rezerwy piechoty nr 5. Dzięki swojemu wysiłkowi wojskowemu, w dniu 1 stycznia 1933 roku awansował na stopień podporucznika.

Lech był przydzielony do 40. pułku piechoty Dzieci Lwowskich, a później służył w 1. pułku Strzelców Podhalańskich, gdzie brał udział w ćwiczeniach rezerwy. Z czasem, dzięki swoim umiejętnościom i zaangażowaniu, został mianowany porucznikiem. Oprócz kariery wojskowej, Piwowar był również aktywny w lewicowej awangardzie literackiej Krakowa. Był członkiem Koła Literacko-Artystycznego (Litart) w latach 1932–1935 oraz Polskiego Akademickiego Klubu Artystycznego od 1933 roku.

Współpracował z Teatrem Artystów Cricot, będąc współautorem szopek politycznych. Jako poeta, stworzył kilka zbiorów wierszy, w tym Raj w nudnym zajeździe (1932), Śmierć młodzieńca w Śródmieściu (1934) oraz Co wieczór (1936).

Po rozpoczęciu II wojny światowej, Lech został zmobilizowany do 73. pułku piechoty. Po agresji ZSRR na Polskę, w dniu 17 września 1939 roku, został aresztowany przez Sowietów i przewieziony do obozu w Starobielsku. Niestety, wiosną 1940 roku, padł ofiarą dokonanej przez NKWD masakry w Charkowie, gdzie został zamordowany. Jego ciało pogrzebano w bezimiennej mogile zbiorowej w Piatichatkach. Od 17 czerwca 2000 roku znajduje się tam oficjalnie Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie, a Piwowar figuruje na Liście Starobielskiej NKWD pod poz. 2736.

W hołdzie jego poświęceniu, w dniu 5 października 2007 roku, minister obrony narodowej Aleksander Szczygło pośmiertnie mianował go na stopień kapitana. Awans ogłoszono 9 listopada 2007 roku w Warszawie, podczas ceremonii związanej z obchodami „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

---

Oceń: Lech Piwowar

---