Stefan Szlachtycz

---

Życiorys

Ukończył architekturę na Politechnice Krakowskiej, a także Wydział Reżyserii w PWSFTviT w Łodzi. W latach 1974–1985 pełnił funkcję głównego reżysera w TVP, a następnie, od 1985 do 1987 roku, kierował Teatrem Telewizji. Jego osiągnięcia zostały docenione poprzez przyznanie mu Złotego Krzyża Zasługi.

Wybrana filmografia

Filmy telewizyjne

W dorobku Stefana Szlachtycza znajduje się wiele istotnych dzieł, które zyskały uznanie. Oto niektóre z nich:

• tylko Beatrycze (1975),
• kto da więcej, co ja? (1977),
• komedianci (1978),
• dybuk (1979),
• tragarz puchu (1983).

Filmy krótkometrażowe

W kategorii filmów krótkometrażowych wyróżnia się:

• nihil est (1983).

Filmy dokumentalne

Wśród filmów dokumentalnych na uwagę zasługują:

• paderewskiego życie po życiu (1999).

Spektakle telewizyjne

Ważną częścią jego dorobku stanowią także spektakle telewizyjne, w tym:

• partita na instrument drewniany (1974),
• długie pożegnanie (1982).

Nagrody

Stefan Szlachtycz osiągnął znaczące sukcesy w swojej karierze, które zostały docenione w różnych festiwalach i konkursach. Oto przegląd jego najważniejszych osiągnięć i nagród:

• 1965: II Telewizyjny Festiwal Teatrów Dramatycznych – nagroda, którą otrzymał wspólnie z Ryszardem Smożewskim, za przygotowanie telewizyjnego scenariusza do sztuki Barbary Radziwiłłówny autorstwa Alojzego Felińskiego, przedstawionej w Teatrze Rozmaitości w Krakowie,
• 1971: zdobycie prestiżowej nagrody „Złoty Ekran” w kategorii programy edukacyjne za cykl programów Fakty mówią,
• 1976: Nagroda Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji za film Tylko Beatrycze,
• 1977: „Złoty Szczupak” przyznany na Festiwalu Filmów i Widowisk Telewizyjnych w Olsztynie za produkcję Tylko Beatrycze,
• 1985: I Nagroda Przeglądu Filmów Baletowych w Łodzi za film Nihil Est,
• 2002: Statuetka „Gwiazda Telewizji Polskiej”, przyznana z okazji 50-lecia TVP, w uznaniu za jego wkład w filmy i spektakle teatralne.

---

Oceń: Stefan Szlachtycz

---