Paul Rosenstein-Rodan

---

Życiorys

Paul Rosenstein-Rodan, wybitny ekonomista, kształcił się w zakresie ekonomii oraz matematyki w Wiedniu. Później jego uwaga skupiła się na teorii wzrostu gospodarczego, co zaowocowało jego współudziałem w tworzeniu ekonomii rozwoju oraz zaprezentowaniem oryginalnej koncepcji „wielkiego pchnięcia”, która odnosiła się do gospodarek z niskim poziomem rozwoju. W latach 30. XX wieku opuścił Austrię na rzecz Londynu, gdzie rozpoczął współpracę z Royal Institute for International Affairs. Po zakończeniu II wojny światowej, jego droga zawodowa zaprowadziła go do Stanów Zjednoczonych, gdzie objął służbę wykładowcy w Massachusetts Institute of Technology oraz pełnił funkcję dziekana ekonomii na Boston University.

Rosenstein-Rodan podejmował się analiz koncepcji wsparcia dla rozwijających się państw, szczególnie tych w Ameryce Łacińskiej, a także w regionach wschodniej i południowo-wschodniej Europy. Był gorącym zwolennikiem zewnętrznej pomocy ekonomicznej, którą postrzegał jako fundamentalny środek do uprzemysłowienia tych krajów. Uznawał, że takie działania mogłyby w znaczący sposób przyczynić się do zwiększenia dochodów, polepszenia siły nabywczej oraz obniżenia poziomu bezrobocia – kluczowych wyzwań, z jakimi borykały się te regiony.

W jego opinii, najlepszym sposobem na osiągnięcie industrializacji, szczególnie poprzez rozwój przemysłu lekkiego, była specjalizacja oraz integracja z gospodarką globalną, co wiązało się z zastosowaniem koncepcji przewagi komparatywnej. Rosenstein-Rodan wierzył, że niezbędnym elementem mobilizacji kapitału była aktywna interwencja państwowa, przejawiająca się w wspieraniu kształcenia, udzielaniu gwarancji rządowych oraz realizacji dużych projektów inwestycyjnych.

Ważniejsze publikacje

Paul Rosenstein-Rodan był wpływowym ekonomistą, którego wkład w rozwój teorii ekonomicznych pozostawił trwały ślad w literaturze naukowej. Poniżej znajdziesz ważniejsze publikacje tego autora, które podkreślają jego znaczenie w dziedzinie ekonomii.

• Grenznutzen, „Handwörterbuch der Staatswissenschaften” (1927),
• Das Zeitmoment in der Mathematischen Theorie des Wirschaftlichen Gleichgewichtes, „Zeitschrift für Nationalökonomie” v 4 (1929), s. 1190–1223,
• La Complementarietà: Prima delle tre tappe del progresso della Teoria Economica Pura, „La Riforma Sociale” (1933),
• The Role of Time in Economic Theory, „Economica” (1934),
• A Coordination of the Theories of Money and Price, „Economica” (1936),
• Problems of Industrialization of Eastern and South- Eastern Europe, „Economic Journal” (1943),
• The International Development of Economically Backward Areas, „International Affairs” (1944),
• Disguised Underemployment and Underemployment in Agriculture, (1956),
• Uwagi o teorii „wielkiego pchnięcia”, „Ekonomista” nr. 2, (1959),
• International Aid for Underdeveloped Countries, „Review of Economic Statics” (1961),
• Notes on the Theory of the Big Push, [w:] Ellis (red.): Economic Development for Latin America (1961),
• Criteria for Evaluation of National Development Effort, „Journal of Development Planning” (1969),
• The New International Economic Order (1981).

Te publikacje są nie tylko świadectwem jego myśli ekonomicznej, ale również dowodem na to, jak jego prace kształtowały myślenie o rozwoju gospodarczym i współpracy międzynarodowej.

---

Oceń: Paul Rosenstein-Rodan

---