Dolina Prądnika (użytek ekologiczny)

Użytek ten obejmuje interesujący fragment doliny rzeki Prądnik, znanej na omawianym odcinku jako Białucha, i sięga od ulicy Górnickiego aż po granice miasta Krakowa w stronę Zielonek. Jego utworzenie miało miejsce za sprawą uchwały Rady Miasta Krakowa z dnia 17 grudnia 2008 roku, co podkreśla istotność tego obszaru w kontekście ochrony przyrody.

Całkowita powierzchnia Doliny Prądnika wynosi 14,145 ha, co czyni go znaczącym terenem dla zachowania lokalnych ekosystemów. Został on ustanowiony w celu ochrony naturalnie meandrującego koryta rzeki Prądnik, które stanowi nie tylko ważne siedlisko przyrodnicze, ale też miejsce występowania rzadkich i chronionych gatunków.

W obrębie tego terenu odnotowano bogactwo fauny, w tym 19 gatunków ssaków takich jak borowiec wielki, bóbr oraz wydra, a także 51 gatunków ptaków, w tym jedyne w Krakowie miejsce występowania pliszki górskiej. Te liczby świadczą o biologicznym znaczeniu tego regionu.

Północna część Doliny Prądnika jest dodatkowo zlokalizowana w otulinie Parku Krajobrazowego Dolinki Krakowskie, co potwierdza wartość tego miejsca w skali całego województwa małopolskiego.