Schronisko w Winnicy Pierwsze


Schronisko w Winnicy Pierwsze, znane także jako Schronisko w Górze Winnicy w Tyńcu, to miejsce wyjątkowe, położone na malowniczym wzgórzu Winnica w Tyńcu. To historia, która łączy w sobie bogactwo przyrody oraz znaczenie administracyjne, gdyż znajduje się w granicach Dzielnicy VIII Dębniki w Krakowie.

Geograficznie schronisko ulokowane jest na Wzgórzach Tynieckich, które są częścią Pomoście Krakowskim, w makroregionie Bramy Krakowskiej. Urok tej lokalizacji podkreśla fakt, że wzgórza te zostały włączenie w obszar Bielańsko-Tynieckiego Parku Krajobrazowego, co czyni to miejsce jeszcze bardziej atrakcyjnym dla turystów i miłośników przyrody.

Opis obiektu

„Obiekt, o którym mowa, to schronisko usytuowane w malowniczej skaleMur przy Skurwysynie, zlokalizowane przy parkingu restauracji „Tarasy Tynieckie”. Z tego miejsca można zauważyć dwa otwory schroniska na wysokości 12 m; lewy z nich ma prostokątny kształt, natomiast prawy jest nieregularny oraz wydłużony w pionie. Otwór lewy został wyprofilowany przez człowieka, podczas gdy prawy powstał na skutek naturalnych procesów. Aby się do nich dostać, konieczna jest wspinaczka. W kierunku prawego otworu prowadzi droga wspinaczkowa znana jako Filar Otroków (IV+ w skali polskiej).

Schronisko zbudowane jest z przestronnej sali o długości przekraczającej 10 m oraz szerokości wynoszącej 2 m. Na północny zachód z tej sali prowadzą dwa otwory, które można dostrzec w skalnym murze. Dodatkowo, sala ta posiada trzeci otwór, który ulokowany jest w ścianie południowo-wschodniej, naprzeciwko otworu prawego. Od niego odchodzi krótki korytarzyk, który jest możliwy do przejścia na długości niewiele ponad 1 m.

Wapienne formacje, w których ulokowane jest schronisko, pochodzą z późnej jury. Warto zaznaczyć, że w obiekcie nie występują nacieki ani namuliska, a całe schronisko jest odpowiednio oświetlone.

Historia

Schronisko w Winnicy Pierwsze ma długą i ciekawą historię. Jest znane od czasów, gdy podczas wojen znajdowało schronienie dla ludzi w potrzebie. Zgodnie z informacjami podanymi przez J. Zinkowa, miejsce to było wykorzystywane przez osoby szukające bezpieczeństwa. Warto zauważyć, że znacząca część wnętrza schroniska została przekształcona przez odwiedzających, a także wykuto dodatkowy otwór, który zwiększył dostępność do tego miejsca.

Obecnie schronisko jest popularne wśród wspinaczy, którzy zamontowali stanowisko zjazdowe w jego prawym otworze. Ta funkcjonalność przyciąga wielu entuzjastów wspinaczki, którzy pragną odkrywać piękno otaczającej przyrody z wykorzystaniem tej unikalnej struktury.

W 1951 roku Kazimierz Kowalski przeprowadził inwentaryzację schroniska, dostarczając cennych informacji na temat jego lokalizacji oraz sporządzając plan i nową nazwę, którą nadał temu miejscu – Schronisko w Górze Winnicy I. Jego dokumentacja była nieocenionym wkładem w historię tego obiektu.

W sierpniu 1999 roku M. Pruc i T. Kościelniak podjęli się sporządzenia nowego planu oraz dokumentacji, co świadczy o ciągłym zainteresowaniu tym schroniskiem i jego znaczeniu w regionalnej kulturowej przestrzeni.

Przypisy

  1. Paweł Haciski, Południowa część Jury Krakowsko-Częstochowskiej. Przewodnik wspinaczkowy, Warszawa, RING, 2015, ISBN 978-83-937960-0-7.
  2. a b c d e MarcinM. Pruc MarcinM., MariuszM. Szelerewicz MariuszM., Schronisko w Winnicy Pierwsze, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 14.10.2019 r.].
  3. Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 14.10.2019 r.].
  4. Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa, Wyd. Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2.
  5. Julian Zinkow: Tyniec i Wzgórza Tynieckie. Informator turystyczny. Kraków: Wawel-Tourist, 1978, s. 43–45.
  6. K. Kowalski, Jaskinie Polski, tom. 1, Warszawa: Państwowe Muzeum Archeologiczne, 1951.

Oceń: Schronisko w Winnicy Pierwsze

Średnia ocena:4.86 Liczba ocen:19