Kamienica „Pod Konikiem”, znana również pod nazwą kamienica Markowiczowska, to cenny zabytek położony w sercu Krakowa, w dzielnicy I przy Rynku Głównym 39, tuż na Starym Mieście.
Budynek ten wyróżnia się zabytkowym frontem, który zachowuje typową krakowską aranżację wnętrz. Jego historia sięga XIV wieku, kiedy to powstała pierwotna struktura. W XVI wieku dokonano istotnych modyfikacji, które obejmowały zachowane gotycko-renesansowe okna dużej izby tylnej. Na początku XVII wieku kamienica zyskała nową formę dzięki nadbudowie oraz generalnej przebudowie, w wyniku której powstała unikatowa zewnętrzna klatka schodowa.
Warto zauważyć, że obecna zabudowa ma charakter dziewiętnastowiecznej kamienicy czynszowej, gdzie wciąż dostrzegalne są nieliczne elementy starszych dekoracji. W elewacji budynku znajduje się interesująca płyta z rytowaną sylwetą konia, co przyczynia się do wyjątkowej nazwy tej budowli. Co więcej, w 1861 roku w kamienicy funkcjonowała przez krótki okres pracownia malarska Jana Matejki.
W dniu 22 lutego 1968 roku kamienica „Pod Konikiem” została oficjalnie wpisana do rejestru zabytków, co dodatkowo podkreśla jej znaczenie w krajobrazie kulturowym Krakowa. Dodatkowo, znajduje się ona także w gminnej ewidencji zabytków, co poświadcza o jej historycznej wartości i potrzebie ochrony.
Historia
Kamienica Pod Konikiem w Krakowie ma bardzo bogatą historię, sięgającą drugiej połowy XVI wieku. W tej epoce budynek przeszedł w ręce rodzin mieszczańskich o niemieckich korzeniach, takich jak Schillingowie i Schoenbeckowie.
W drugiej połowie XVII wieku oraz pierwszej połowie XVIII wieku, nieruchomość była w posiadaniu J. Markiewicza, który zajmował się handlem ziołami. W tym okresie zrealizowano również ważne prace budowlane, jakie miały miejsce w XVII wieku — dobudowano drugie piętro tylnej oficyny oraz wzniesiono boczną oficynę, w której znajdowała się cembrowana studnia.
W ostatnich latach XVIII wieku, właścicielem kamienicy został S. Stachowicz, który prowadził tu drukarnię w latach 1754-1758. To ważne wydarzenie ukazuje rozwój lokalnego rzemiosła i przemysłu.
W 1854 roku budynek przeszedł znaczną przebudowę w stylu neoklasycyzmu, zachowując oryginalną fasadę. Przemiany te miały miejsce dzięki inicjatywie kupca J. Fischera, w oparciu o projekty architektów B. Trennera oraz najprawdopodobniej P. Barańskiego.
Do 1883 roku, gdy połączono kamienicę z budynkiem Januszewiczowskim, na parterze znajdował się sklep materiałów korzennych oraz skład papierniczy Fischera. Warto zaznaczyć, że w czwartej ćwierci XIX wieku dokonano scalania budynku frontowego oraz oficyn, przekształcając go w trzyskrzydłowy gmach, który zachował pierwotne drewniane ganki.
W latach 30. XX wieku, w kamienicy działał popularny kabaret Bury Melonik, z udziałem artystów takich jak A. Polewski i B. Hoffmann. To znakomity przykład na to, jak obiekt ten przekształcał się przez wieki, by stać się ważnym punktem kulturowym w Krakowie.
Przypisy
- a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30.09.2024 r. [dostęp 05.10.2024 r.]
- Gminna ewidencja zabytków Krakowa. Biuletyn Informacji Publicznej Miasta Krakowa. [dostęp 05.10.2024 r.]
Pozostałe obiekty w kategorii "Kamienice i domy":
Kamienica pod Lwem w Krakowie | Kamienica Turnauów w Krakowie | Kamienica Wanzamowska w Krakowie | Kamienica Wikowicowska w Krakowie | Kamienica przy ulicy Kupa 15 w Krakowie | Kamienica przy ulicy Lwowskiej 16 w Krakowie | Kamienica przy ulicy Lwowskiej 2 w Krakowie | Kamienica przy ulicy Lwowskiej 6 w Krakowie | Kamienica Pod Osłem w Krakowie | Kamienica przy ul. Floriańskiej 38 w Krakowie | Kamienica Pod Kanarkiem | Kamienica Pod Jagnięciem w Krakowie | Kamienica Pod Gruszką w Krakowie | Dom Rycerski w Krakowie | Kamienica Pod Blachą w Krakowie | Kamienica pod Aniołkiem w Krakowie | Kamienica Pipanowska w Krakowie | Kamienica Pinkarusowska w Krakowie | Kamienica Pieniążków w Krakowie | Kamienica Ohrensteina w KrakowieOceń: Kamienica Pod Konikiem w Krakowie