Schronisko za Filarkiem w Panieńskich Skałach

---

Opis obiektu

Schronisko, które przyciąga uwagę, znajduje się w centralnej części Panieńskich Skał, tuż za wyraźnym filarem. Jego otwór, mający wysokość 2,5 metra oraz początkową szerokość 1 metra, mieści się w pionowej szczelinie. Po wejściu do środka, odkrywa się krótki, meandrujący korytarz, który jego specyfika sprawia, że szybko się zwęża aż do momentu, gdy staje się niemal niemożliwy do dalszego przemieszczania. Przeprowadzono kontakt głosowy, który pozwolił stwierdzić, że schronisko to łączy się z Schroniskiem Krętym w Panieńskich Skałach.

Obiekt ten utworzony został w wapieniach, które pochodzą z późnej jury. Na stropie korytarzyka można dostrzec formacje zwane kotłami wirowymi, natomiast ściany pokryte są niewielkimi polewami. W początkowej części schroniska występuje próchniczne namulisko, natomiast głębiej znajdujemy skalisty spąg. Co istotne, schronisko jest odpowiednio oświetlone światłem słonecznym, co sprawia, że panuje tam umiarkowana wilgotność. W jego okolicach można zaobserwować rozwój glonów, porostów oraz mchów, takich jak skrzydlik grzebieniasty Fissidens dubius, miechera Bessera Neckera besseri oraz krzewik źródliskowy Thamnobryum alopecurum. Ciekawe, iż zwierząt w tym miejscu nie zarejestrowano.

Warto zauważyć, że schronisko jest znane od wieków. Jego istotność została po raz pierwszy uwieczniona przez T. Fischera na szkicu Panieńskich Skał w roku 1938. Dokumentację szczegółową, jaką można dziś znaleźć, opracowali J. Baryła, M. Pruc oraz P. Malina w październiku 1999 roku, a plan stworzony był przez M. Pruc.

---

Oceń: Schronisko za Filarkiem w Panieńskich Skałach

---