Ulica Izydora Stella-Sawickiego w Krakowie

Historia ulicy sięga początku lat 80. XX wieku, kiedy to powstała jako droga okalająca od zachodu zajezdnię autobusową Czyżyny. Ulica ta łączyła nowoutworzone osiedle Dywizjonu 303 z terenami Miasteczka Studenckiego Politechniki Krakowskiej oraz ulicą Mieczysława Medweckiego. Początkowo, jedynie część jej długości była dwujezdniowa, a to wyłącznie w kierunku północnym.

W latach 90. XX wieku zrealizowano dwujezdniowy odcinek, który połączył ulicę Stella-Sawickiego ze skrzyżowaniem z aleją gen. Władysława Andersa, która później została przemianowana na aleję Generała Tadeusza Bora-Komorowskiego oraz ulicą Wiślicką. W 2001 roku, w ramach budowy węzła im. gen. Ludomiła Rayskiego oraz alei Jana Pawła II, ulica została przedłużona i wyprostowana, łącząc się także z ulicą Nowohucką (pod wiaduktem) oraz aleją Jana Pawła II (na skrzyżowaniu na wiadukcie). Zmiany te przyczyniły się do przekształcenia całej ulicy w dwujezdniową.

Obecnie jest to cztero- i sześciopasmowa droga z pasem zieleni w środku, która stanowi istotny fragment III Obwodnicy Krakowa. W planach do 2030 roku przewiduje się na pasie zieleni budowę torowiska tramwajowego, co z pewnością wpłynie na dalszy rozwój komunikacji w tym regionie.