Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki

---

Patron

Patronem uczelni od 1976 roku jest Tadeusz Kościuszko, postać niezwykle ważna zarówno dla Polski, jak i Stanów Zjednoczonych. Jako bohater narodowy, zyskał uznanie za swoje umiejętności w dowodzeniu oraz inżynierii fortyfikacyjnej, co czyni go osobą wszechstronną i utalentowaną. Thomas Jefferson, trzeci prezydent Stanów Zjednoczonych i jeden z założycieli tego kraju, wyraził się o Kościuszko w sposób szczególny, stwierdzając, że był on „najczystszy z mężów wolności jakiego kiedykolwiek znałem”.

Tadeusz Kościuszko był również wizjonerem – jego poglądy na temat wolności i równości wykraczały poza czasy, w których żył. Jako jeden z pierwszych przeciwników niewolnictwa w USA, stał się symbolem walki o prawa człowieka.

W Politechnice Krakowskiej odzwierciedlają się wartości i ideały przyświecające jej patronowi. Uczelnia promuje takie wartości jak:

• dążenie do prawdy,
• szacunek dla wiedzy i umiejętności,
• rzetelność w ich udostępnianiu i upowszechnianiu,
• otwartość na nowe idee,
• poszanowanie godności osobistej i praw obywatelskich,
• respektowanie swobód akademickich.

Historia

Powstanie uczelni technicznej w Krakowie jest nierozerwalnie związane z efektami społeczno-politycznymi, jakie przyniosła II wojna światowa. Kraj, dotknięty zniszczeniami, wymagał inżynierów, którzy mieliby za zadanie jego odbudowę. Dodatkowo, w wyniku zmian terytorialnych, Politechnika Lwowska, uznawana za najstarszą polską uczelnię techniczną, znalazła się w obrębie ZSRR. W obliczu tej nowej sytuacji, profesor Izydor Stella-Sawicki, prowadzący Katedrę Budownictwa i Inżynierii na Akademii Górniczej, zaproponował stworzenie wyższej szkoły technicznej w Krakowie. Pomysł ten zyskał poparcie rektora Akademii Górniczej, prof. Walerego Goetla, a także ministra oświaty Stanisława Skrzeszewskiego.

W 1945 roku minister oświaty wydał zgodę na powołanie w strukturze Akademii Górniczej wydziałów politechnicznych, w tym Wydziałów Architektury, Leśnego oraz Inżynierii Lądowej, Wodnej i Mierniczej. Każdy z tych wydziałów miał odrębność administracyjną oraz budżetową, a także posiadał własny senat. Funkcję prorektora nowo utworzonych wydziałów objął prof. Stella-Sawicki. Kolejnego dnia, 19 listopada 1946 roku, władze państwowe wydały dekret, który ustanowił w ramach AG wydziały architektury, inżynierii i komunikacji, określane jako Wydziały Politechniczne. Dekret ten posiadał moc wsteczną obowiązującą od 1 kwietnia 1945 roku, który to dzień uznano za datę powstania Politechniki.

W 1947 roku zmieniono lokalizację wydziałów, przenosząc je do zaadaptowanych budynków koszarowych przy ul. Warszawskiej, zlokalizowanych w dawnych austriackich koszarach im. arcyksięcia Rudolfa, które w okresie międzywojennym były znane jako koszary króla Jana III Sobieskiego. Pierwszym rektorem nowej uczelni został prof. Ludomir Sleńdziński. Pełną niezależność uczelnia zyskała 7 lipca 1954 roku, kiedy to Rada Ministrów podjęła uchwałę nr 409 o jej utworzeniu. W końcu, 30 września 1976 roku, nadano Politechnice imię Tadeusza Kościuszki.

Od początków swojego istnienia Politechnika Krakowska z powodzeniem prowadziła działalność badawczą oraz nawiązywała współpracę z przemysłem. W rezultacie, do początku lat 70. trzy z czterech istniejących wydziałów zdobyły pełne uprawnienia akademickie do nadawania stopni naukowych doktora oraz doktora habilitowanego. W 1966 roku, na uczelni utworzono nowy Wydział Chemiczny, który obecnie nosi miano Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej. Dziewięć lat później powołano Wydział Transportu, który obecnie nazywa się Wydziałem Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej Politechniki Krakowskiej. Natomiast w 1999 roku utworzono siódmy wydział – dzisiejszy Wydział Informatyki i Telekomunikacji.

Od 2019 roku, badania prowadzone na uczelni są zorientowane na osiem kluczowych dyscyplin naukowych, które zostały określone na podstawie analizy potencjału badawczego oraz dorobku publikacyjnego kadry akademickiej. Dominujące obszary działalności badawczej na Politechnice Krakowskiej to: architektura i urbanistyka, automatyka, elektronika oraz elektrotechnika, informatyka techniczna oraz telekomunikacja, inżynieria chemiczna, inżynieria lądowa i transport, inżynieria materiałowa, inżynieria mechaniczna i inżynieria środowiska, a także górnictwo i energetyka.

Precyzyjne określenie głównych kierunków działalności badawczej pozwoliło zorganizować strukturę uczelni na podstawie wydziałów skupionych na poszczególnych dyscyplinach. W związku z tym, z dniem 1 października 2019 roku, powołano nowy wydział – Inżynierii Materiałowej i Fizyki. Dodatkowo, dwa wydziały postanowiły dostosować swój profil działania i zmieniły nazwy: Wydział Fizyki, Matematyki i Informatyki przekształcił się w Wydział Informatyki i Telekomunikacji, a Wydział Inżynierii Środowiska zyskał nową nazwę, stając się Wydziałem Inżynierii Środowiska i Energetyki.

Wydziały

Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki jest instytucją edukacyjną, która oferuje szeroki zakres wydziałów, każdy z nich dostarczający wyjątkowych możliwości edukacyjnych dla studentów. Oto lista wydziałów wraz z informacjami o dziekanach:

• Wydział Architektury – dziekan: dr hab. inż. arch. Magdalena Kozień-Woźniak, prof. PK,
• Wydział Informatyki i Telekomunikacji – dziekan: dr hab. inż. Paweł Pławiak, prof. PK,
• Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej – dziekan: dr hab. inż. Maciej Sułowicz, prof. PK,
• Wydział Inżynierii Lądowej – dziekan: dr hab. inż. Lucyna Domagała, prof. PK,
• Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki – dziekan: dr hab. inż. Janusz Mikuła, prof. PK,
• Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki – dziekan: dr hab. inż. Stanisław M. Rybicki, prof. PK,
• Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej – dziekan: dr hab. inż. Piotr Michorczyk, prof. PK,
• Wydział Mechaniczny – dziekan: prof. dr hab. inż. Jerzy Sładek.

Każdy z wymienionych wydziałów przyczynia się do rozwijania wiedzy w swoich specjalistycznych dziedzinach, oferując studentom unikalne doświadczenia oraz kompetencje необходимые w dzisiejszym świecie.

Szkoła Doktorska

Utworzona 29 maja 2019 roku, Szkoła Doktorska Politechniki Krakowskiej realizuje cele kształcenia w zakresie ośmiu dyscyplin naukowych. Dyscypliny te są powiązane z uprawnieniami uczelni do przyznawania stopnia doktora, co stanowi istotny element oferty edukacyjnej.

Nad całością działań Szkoły Doktorskiej czuwa Rada, która składa się z pracowników naukowych reprezentujących różne dyscypliny naukowe. Działalność Rady ma kluczowe znaczenie dla utrzymania wysokiej jakości nauczania oraz badań. Jej przewodniczącą jest dr hab. inż. Małgorzata Cimochowicz-Rybicka, prof. PK, która pełni tę funkcję z zaangażowaniem i pasją do nauki.

Jednostki pozawydziałowe

Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki posiada wiele jednostek, które wspierają rozwój zarówno studentów, jak i kadry akademickiej. Oto niektóre z nich:

• Akademicki Inkubator Przedsiębiorczości,
• Biblioteka Politechniki Krakowskiej,
• Biuro ds. Osób z Niepełnosprawnościami,
• Centrum Badawcze – Laboratorium Ekstremalnie Niskich Temperatur,
• Centrum e-Edukacji,
• Centrum Pedagogiki i Psychologii,
• Centrum Rozwoju i Kompetencji Przemysł 4.0,
• Centrum Sportu i Rekreacji,
• Centrum Szkolenia i Organizacji Systemów Jakości,
• Centrum Transferu Technologii,
• Centrum Wsparcia Społeczności Akademickiej PK,
• FutureLab PK,
• Kolegium Nauk Społecznych,
• Małopolskie Centrum Budownictwa Energooszczędnego,
• Międzynarodowe Centrum Kształcenia,
• Międzyuczelniane Centrum Nowych Technik i Technologii Medycznych,
• Muzeum Politechniki Krakowskiej,
• Studium Języków Obcych.

Każde z tych miejsc odgrywa istotną rolę w funkcjonowaniu uczelni, oferując różnorodne usługi i wsparcie dla całej społeczności akademickiej.

Poczet rektorów

Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki ma bardzo bogatą historię, a w jej skład wchodzi wiele znaczących postaci, które pełniły funkcję rektora. Przedstawiamy zatem listę wybitnych rektorów uczelni:

• Izydor Stella-Sawicki (1945–1948),
• Ludomir Sleńdziński (1954–1956),
• Bronisław Kopyciński (1956–1965),
• Kazimierz Sokalski (1965–1968),
• Jan Kaczmarek (1968 p.o.),
• Jan Wątorski (1968–1972),
• Władysław Muszyński (1972–1975),
• Bolesław Kordas (1975–1981),
• Roman Ciesielski (1981–1982),
• Tadeusz Środulski (1982–1987),
• Władysław Muszyński (1987–1990),
• Józef Nizioł (1990–1996),
• Kazimierz Flaga (1996–2002),
• Marcin Chrzanowski (2002–2005),
• Józef Gawlik (2005–2008),
• Kazimierz Furtak (2008–2016),
• Jan Kazior (2016–2020),
• Andrzej Białkiewicz (2020–2023),
• Andrzej Szarata (2023–2024).

Każdy z tych rektorów wniósł coś unikalnego do rozwoju uczelni oraz przyczynił się do jej renomy w Polsce i poza jej granicami. Warto zatem poznać ich sylwetki oraz osiągnięcia, które pozostawiły trwały ślad w historii nauki i techniki.

Obecne władze

Rektorat Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki stanowi zarząd uczelni, na którego czele stoi rektor.

Obecnym rektorem jest prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata. W skład władz uczelni wchodzą również prorektorzy:

• dr hab. inż. Magdalena Niemczewska-Wójcik, prof. PK,
• dr inż. Marek Bauer,
• dr hab. inż. arch. Tomasz Kapecki, prof. PK,
• dr hab. inż. Katarzyna Bizon, prof. PK.

Ważnym ciałem w strukturze uczelni jest również Rada Uczelni, której przewodniczącym jest dr Rafał Świerczyński. W skład Rady wchodzą:

• dr inż. Aleksandra Burczyk,
• mgr inż. Marcin Styrna,
• prof. dr hab. inż. Wiesław Zima,
• dr hab. Jacek Jaśtal, prof. PK,
• dr hab. inż. Stanisław Młynarski, prof. PK,
• Mateusz Dąbrowski (przedstawiciel Samorządu Studentów).

Wykładowcy

Temat ten odnosi się do grupy profesjonalistów działających w Politechnice Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki. Wykładowcy ofiarowują swoją wiedzę i doświadczenie studentom, wzbogacając ich edukację oraz rozwój osobisty.

Absolwenci

Na tematy związane z dokonaniami oraz osiągnięciami byłych studentów instytucji jaką jest Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki, istnieje podkategoria określana jako absolwenci, w ramach której można znaleźć wiele interesujących informacji.

Doktorzy honoris causa PK

Lista doktorów honoris causa Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki jest znakomitym przykładem uznania dla wybitnych osobistości, które wniosły istotny wkład w dziedzinę nauki i technologii. Wśród nich znajdują się:

• Leopold Escande (1965),
• Walery Goetel (1970),
• Marian Kamieński (1972),
• Pietro Gazzola (1972),
• Wacław Olszak (1976),
• Jerzy Hryniewiecki (1980),
• Kazimierz Gamski (1985),
• Bronisław Kopyciński (1988),
• Heinz Peter Brauer (1988),
• Olgierd Cecyl Zienkiewicz (1989),
• Gerard Duncan Galletly (1995),
• Henk C. van der Plas (1995),
• Witold Cęckiewicz (1995),
• Roman Ciesielski (1995),
• Michał Życzkowski (1995),
• Zenon Mróz (1997),
• Wiktor Zin (1998),
• Władysław Muszyński (1998),
• Jaime Lerner (1999),
• Oscar Mahrenholtz (1999),
• Jan Hult (1999),
• Herbert Mang (2000),
• Jan Kmita (2000),
• Mihály Zádor (2000),
• James C. I. Dooge (2000),
• Artur Wieczysty (2001),
• John Tinsley Oden (2001),
• Walter Henn (2001),
• Aleksiej Mitrofanowicz Kutiepow (2002),
• Janusz Bronisławowicz Danilewicz (2002),
• Jarosław Mikielewicz (2004),
• Michał Kleiber (2004),
• Tadeusz Chrzanowski (2005),
• Zbigniew Engel (2006),
• Günter Wozny (2008),
• Józef Nizioł (2008),
• Henryk Górecki (2010),
• Antonio Monestiroli (2011),
• Oskar Josefowicz Kojfman (2011),
• Kazimierz Flaga (2011),
• Stanisław Mrowec (2012),
• Alberto Molinari (2019),
• Adam Hamrol (2021),
• Wojciech Radomski (2021),
• Jakub Patecki (2021),
• Józef Kuczmaszewski (2022),
• Jiří Jaromír Klemeš (2023),
• Wojciech Bonenberg (2023).

Każda z tych osobliwości przyczyniła się do poszerzenia horyzontów naukowych, a ich osiągnięcia są trwałym świadectwem współpracy między nauką a technologią. Otrzymanie tytułu doktora honoris causa jest wyróżnieniem, które podkreśla znaczenie ich pracy oraz zaangażowania w rozwój zarówno krajowy, jak i międzynarodowy.

Lokalizacja

Główny kampus Politechniki Krakowskiej zlokalizowany przy ulicy Warszawskiej zajmuje XIX-wieczne austriackie koszary, które nadzorował Antoni Łuszczkiewicz. Jest to największy kompleks budynków tego typu w Krakowie, który otrzymał imię arcyksięcia Rudolfa, będącego następcą austriackiego tronu. W okresie międzywojennym, po zmianie nazwy na koszary króla Jana III Sobieskiego, stacjonowały tu polskie wojska. Po zakończeniu II wojny światowej obiekt został przekazany Politechnice Krakowskiej, która początkowo uzyskała go w nieodpłatną dzierżawę na 5 lat z możliwością przedłużenia na kolejne 15. Pełne przejęcie budynków miało miejsce w 1956 roku.

W dzisiejszych czasach dawna kancelaria oraz pomieszczenia sztabowe pełnią rolę siedziby władz uczelni, a także Wydziału Inżynierii Lądowej. Zabytkowe gmachy, które są pozostałością po koszarach, mieszczą wydziały Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej, Inżynierii Środowiska i Energetyki, Architektury oraz bibliotekę i muzeum uczelniane. Na terenie kampusu powstały nowoczesne budynki, a historyczne fasady odnowiono, co sprawia, że Politechnika Krakowska jest doskonałym przykładem harmonijnego połączenia historii z nowoczesnością.

W miarę rozwoju uczelni oraz zwiększających się potrzeb, Politechnika Krakowska nabywała kolejne obiekty oraz budowała nowe. W 2010 roku uczelnia zakupiła od Agencji Mienia Wojskowego budynek dawniej pełniący funkcję działowni, który został przekształcony w Międzywydziałowe Centrum Edukacyjno-Badawcze „Działownia”. Natomiast w latach 2013–2014 zrealizowano budowę Małopolskiego Laboratorium Budownictwa Energooszczędnego.

Dziekanaty wydziałów Architektury oraz Inżynierii Materiałowej i Fizyki znajdują się w historycznym Pałacu Królewskim w Łobzowie (obecnie ul. Podchorążych), który jest najstarszą letnią rezydencją królów Polski. Politechnika, otrzymawszy 2/3 budynku w 1955 roku, w 1/3 musiała podzielić się z Akademią Medyczną. Od 1959 roku pełna własność przeszła na rzecz uczelni, a od 1999 roku Politechnika jest jego jedynym użytkownikiem. Historia tej budowli sięga ponad sześciu wieków. W tym miejscu urodził się król Władysław IV, a gmach zniszczony w czasie potopu szwedzkiego został odbudowany przez Jana III Sobieskiego. Istnieje legenda, mówiąca, że tam, a nie na Wawelu, król świętował swoje zwycięstwo w wojnie z Turcją.

W Pałacu Samuela Maciejowskiego, zlokalizowanym przy ulicy Kanoniczej, mieści się Katedra Historii Architektury i Konserwacji Zabytków, którą Politechnika otrzymała do użytkowania w 1979 roku, a od 2012 roku stała się ona jej własnością.

W 1968 roku Senat Politechniki Krakowskiej podjął decyzję o utworzeniu nowego kompleksu uczelni, który miał być usytuowany w Czyżynach. Na ponad 80 hektarach przewidziano wzniesienie budynków dydaktycznych i naukowych, laboratoriów oraz akademików. Projekt, stworzony przez profesora Witolda Cęckiewicza przy współpracy z Biurem Studiów i Projektów Hutnictwa BIPROSTAL, został zatwierdzony w 1972 roku. W 1973 roku rozpoczęto budowę dwóch domów studenckich w części północnej terenu, natomiast w 1974 roku w strefie południowej ruszyła budowa obiektów dla Wydziału Mechanicznego oraz dodatkowego domu studenckiego, hotelu asystenckiego i stołówki.

Pierwotnie planowano zakończenie tych inwestycji do roku 1977, a całego kompleksu do 1990 roku. Jednak kryzys gospodarczy uniemożliwił zdobycie dodatkowych funduszy. Ostatecznie w strefie północnej powstały cztery akademiki, hotel asystencki oraz dom socjalny ze stołówką. Prace nad siedzibą Wydziału Mechanicznego trwały z przerwami, a pierwsze jednostki zaczęto przenosić z ulicy Warszawskiej w 1980 roku. Cały wydział ostatecznie został przeniesiony do Czyżyn w 2004 roku.

Domy studenckie Politechniki Krakowskiej

Politechnika Krakowska dysponuje własnym Osiedlem Akademickim, które znajduje się przy ulicy Stanisława Skarżyńskiego w dzielnicy Czyżyny. Na tym terenie znajdują się cztery domy studenckie, mogące pomieścić około 2000 studentów. W ostatnich latach dokonano wielu modernizacji, które znacząco poprawiły komfort życia mieszkańców.

W ramach przeprowadzonych prac zmodernizowano również przestrzeń wokół akademików. Nowe udogodnienia to m.in. strefy relaksu i wypoczynku, nowoczesna sala kinowa, a także wspólne kuchnie, które są dobrze wyposażone w piekarniki oraz szafki do przechowywania artykułów spożywczych. Mieszkańcy mogą korzystać także z pralni z suszarkami.

W okolicy domów studenckich znajdują się boiska sportowe oraz korty tenisowe, co sprzyja aktywnemu wypoczynkowi studentów. Dodatkowo, w ramach osiedla funkcjonuje Klub „Kwadrat”, który jest miejscem spotkań i różnych wydarzeń dla studentów.

Domy Studenckie

• DS-1 „Rumcajs” ul. Skarżyńskiego 3,
• DS-2 „Leon” ul. Skarżyńskiego 5,
• DS-3 „Bartek” ul. Skarżyńskiego 7,
• DS-4 „Balon” ul. Skarżyńskiego 9.

Od roku akademickiego 2014/15, dodatkowo funkcjonuje akademik:

• DS-B1 „Bydgoska” ul. Bydgoska 19A.

Sport

Sport na krakowskiej Politechnice ma długą i bogatą historię, sięgającą fundamentalnych lat jej funkcjonowania. Uczelniane Koło AZS, które powstało w maju 1951 roku, odnosiło sukcesy zarówno w organizacji wydarzeń sportowych, jak i w osiąganiu znaczących rezultatów w zawodach. Wiele z tych wydarzeń miało charakter masowy, co świadczy o ich popularności i kontynuacji do dziś. Z dniem 5 listopada 1958 roku Koło przekształciło się w Klub Uczelniany, co przyczyniło się do formalizacji działań sportowych.

W trakcie swojej działalności, organizacja przyciągnęła wielu utalentowanych sportowców, a wśród studentów, pracowników i absolwentów uczelni znalazło się wielu olimpijczyków, takich jak Zdzisław Styczeń, Czesław Marchewczyk, Józef Marusarz, Włodzimierz Czarniak, Andrzej Bachleda-Curuś, Andrzej Sztolf, Joanna Bartosz, Czesław Lorenc, Jerzy Solarz, Agnieszka Szwarnóg, Wiesław Glos oraz Renata Knapik-Miazga.

Obiekty sportowe

Uczelnia posiada różnorodne obiekty sportowe, które umożliwiają studentom aktywne uczestnictwo w różnych dyscyplinach. Hala sportowa znajdująca się przy ul. Kamiennej jest przeznaczona głównie do sportów zespołowych, takich jak koszykówka i siatkówka. W Czyżynach z kolei znajdują się obiekty do tenisa stołowego, squasha oraz futsalu. Centrum Tenisowe na terenie uczelni posiada certyfikat Międzynarodowej Federacji Tenisowej, co podkreśla jego wysoką jakość. Oprócz tego, studenci mają dostęp do klubu fitness, ośrodka żeglarskiego w Żywcu, otwartych kortów tenisowych przy ul. Skarżyńskiego oraz dwóch nowoczesnych siłowni.

Liczba studentów uczelni

W historii Politechniki Krakowskiej znaczącym momentem było przyjęcie pierwszych studentów w roku akademickim 1945/46, kiedy to na uczelnię zarejestrowało się ponad 1530 osób. Już w roku akademickim 1953/54 liczba ta wzrosła do ponad 2350 studentów. Obecnie Politechnika Krakowska kształci 12201 osób, z czego 479 stanowią cudzoziemcy.

Rodzaj studiów	Ilość studentów (język wykładowy polski)	Ilość studentów z zagranicy (język wykładowy angielski)
stacjonarne	9362	467
niestacjonarne	2360	12

Organizacje studenckie

Na Politechnice Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki działa wiele organizacji studenckich, które mają na celu wspieranie aktywności społecznej oraz integracji studentów. Poniżej przedstawiamy niektóre z nich, które oferują różnorodne możliwości zaangażowania:

• Samorząd Studencki Politechniki Krakowskiej,
• Klub Uczelniany Akademickiego Związku Sportowego PK,
• Niezależne Zrzeszenie Studentów PK,
• Zrzeszenie Studentów Polskich PK,
• Komitet Lokalny IAESTE PK,
• Europejskie Forum Studentów – AEGEE Kraków,
• Erasmus Student Network PK,
• Studenckie Koło E-Sportowe Politechniki Krakowskiej przy WIiT.

Współpraca międzynarodowa

Politechnika Krakowska, jako znaczący ośrodek edukacyjny, jest członkiem European University Association. W 2023 roku, wraz z ośmioma innymi uczelniami, utworzyła Uniwersytet Europejski – Stars EU (Strategic Alliance for Regional Transition). Uczelnia prowadzi dynamiczną współpracę z wieloma instytucjami naukowymi na całym świecie, która obejmuje nie tylko badania naukowe, ale także programy wymiany studentów oraz pracowników akademickich.

Dzięki programowi „Erasmus+”, studenci mają możliwość uczestniczenia w wymianach z większością krajów europejskich. Politechnika posiada liczne umowy dwustronne, które umożliwiają współpracę z ponad 50 państwami, w tym ze Stanami Zjednoczonymi, Japonią, Australią, Republiką Korei, Chinami, Indiami, Meksykiem i Ukrainą.

Uczelnia nawiązała również umowy o podwójnym dyplomowaniu z czołowymi instytucjami, takimi jak:

• Cranfield University,
• University of Cagliari,
• Lviv Polytechnic National University,
• FH Münster University of Applied Sciences,
• Technische Universität Bergakademie Freiberg.

Warto podkreślić, że niektóre programy studiów na Politechnice Krakowskiej posiadają akredytacje zagranicznych instytucji, między innymi:

• architektura – Royal Institute of British Architects (RIBA),
• architektura krajobrazu – International Federation of Landscape Architects (IFLA) Europe,
• architektura, budownictwo, transport – European Network for Accreditation of Engineering Education (ENAEE).

Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej realizuje 4-semestralne studia II stopnia w zakresie European Master in Biorefinery (Erasmus Mundus BIOREF) we współpracy z:

• University of Lille,
• University of Bari Aldo Moro,
• University of Technology of Troyes.

Politechnika Krakowska zajmuje czołowe miejsca w międzynarodowych rankingach uczelni wyższych, takich jak: THE University Rankings, QS World University Rankings, US News Best Global Universities Rankings, Shanghai Ranking’s Global Ranking of Academic Subjects 2019 and 2020 – Mechanical Engineering, 2023 The Three University Missions Ranking oraz UI GreenMetric World University Ranking.

Uczelnia współpracuje także z zagranicznymi instytucjami badawczymi, w tym z Europejską Organizacją Badań Jądrowych (CERN). Pierwsze kontakty Politechniki z CERN miały miejsce już w październiku 1990 roku, a w 1997 roku podpisano pierwszą umowę o współpracy. Pracownicy oraz absolwenci Politechniki pełnią w CERN-ie istotne funkcje kierownicze, a także doradcze.

Główne obszary współpracy obejmowały projektowanie różnorodnych systemów, takich jak:

• akceleratory cząstek elementarnych,
• systemy transportu wiązki,
• magnesy nadprzewodzące,
• układy sterowania magnesami korekcyjnymi,
• systemy kompensacji termomechanicznej,
• systemy wysokiej próżni,
• opracowanie nadprzewodników i ich połączeń.

W 2015 roku, po 25-letniej współpracy, podpisano nowe porozumienie z CERN. Naukowcy z Politechniki odegrali kluczową rolę w budowie Wielkiego Zderzacza Hadronów, projektując i konstruując urządzenia znajdujące się w przestrzeniach pomiędzy magnesami akceleratora. Druga umowa o współpracy została podpisała w 2011 roku, a kolejna na czas nieokreślony w 2015 roku. Dzięki tym umowom, pracownicy, studenci i absolwenci Politechniki biorą aktywny udział w pracach zespołów badawczych CERN.

Laboratoria

Baza laboratoryjna Politechniki Krakowskiej nieustannie wzbogaca swoje zasoby, co przyczynia się do rozwijania potencjału badawczego instytucji. Laboratoria PK nie tylko mają na celu wsparcie w zakresie naukowym dla studentów oraz w procesie dydaktycznym, ale również aktywnie współpracują z różnymi zewnętrznymi organizacjami, firmami oraz instytucjami badawczymi. Nowoczesna infrastruktura badawcza stwarza doskonałe warunki dla naukowców, aby mogli adekwatnie reagować na potrzebny współczesnego świata, szczególnie w takich dziedzinach jak technologie informacyjne, budownictwo niskoenergetyczne, transport oraz medycyna.

Małopolskie Laboratorium Budownictwa Energooszczędnego

W latach 2013–2014 powstało Małopolskie Laboratorium Budownictwa Energooszczędnego, które koncentruje się na badaniach technologii związanych z niskoenergetycznymi budynkami. Obiekt laboratoryjny został podzielony na 14 stref klimatycznych i energetycznych, gdzie przeprowadzane są szczegółowe badania dotyczące właściwości materiałów oraz technologii oszczędzających energię. Budynek, o pięciu kondygnacjach, jest zbudowany zgodnie z rygorystycznymi standardami dla obiektów niskoenergetycznych. Jego nowoczesna forma, wyprawa elewacyjna oraz zaawansowane systemy instalacyjne nadają mu charakterystyczne cechy. W zakresie izolacyjności i szczelności obudowy spełnia on wymagania budynków pasywnych.

Laboratorium Badań Technoklimatycznych i Maszyn Roboczych

W skład bazy laboratoriów uczelni wchodzi unikatowa placówka – Laboratorium Badań Technoklimatycznych i Maszyn Roboczych, które jest wyposażone w komorę termoklimatyczną. Umożliwia ona prowadzenie badań dużych obiektów inżynierskich, osiągających masę do 60 ton, w ekstremalnych warunkach klimatycznych. W ramach badań prowadzone są próby funkcjonalności, wytrzymałości, a także odporności całkowitej w temperaturach od -50 °C do +70 °C, przy wysokiej wilgotności wynoszącej do 98% RH. Dodatkowo laboratorium specjalizuje się w takich dziedzinach jak modelowanie i symulacja komputerowa, projektowanie komponentów hydraulicznych oraz pneumatycznych czy też badania ergonomiczne stanowisk pracy, związane z hałasem oraz komfortem cieplnym i oświetleniem.

W Laboratorium Badań Technoklimatycznych i Maszyn Roboczych przygotowywał się do wyprawy na Mount Everest Piotr Śliwiński. Wspólnie z kolarzem ekstremalnym Valerianem Romanovskim spędzili łącznie aż 100 godzin w komorze termoklimatycznej, gdzie przeprowadzono próby w niezwykle niskiej temperaturze sięgającej nawet -50 stopni Celsjusza.

Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej

W 2024 roku na Politechnice Krakowskiej swoje podwoje otworzyło wyjątkowe, jedno z najnowocześniejszych laboratoriów w Europie – Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej. Projekt został zrealizowany z pomocą Województwa Małopolskiego. Nowo powstałe laboratorium znajduje się na terenie kampusu Politechniki w Czyżynach i umożliwia specjalistom prowadzenie zaawansowanych badań dotyczących m.in. przewietrzania miast, transportu zanieczyszczeń oraz ich dynamicznego oddziaływania na smog. Wnioski z badań, które będą prowadzone w tym laboratorium, staną się niezwykle cenne dla planistów oraz projektantów nowoczesnych osiedli oraz w procesie modernizacji istniejących obiektów i budowy wysokich budynków.

W budynku laboratorium zaplanowano dwa tunele aerodynamiczne o obiegu mieszanym, które zostały wyposażone w różnorodne systemy wentylacyjne oraz techniczne, dzięki którym będą kształtowane parametry napływającego powietrza.

Laboratorium Ultraprecyzyjnych Pomiarów Współrzędnościowych

W ramach projektu Narodowej Sieci Metrologii Współrzędnościowej (NSMET), którego liderem jest Politechnika Krakowska, trwa intensywna budowa Laboratorium Ultraprecyzyjnych Pomiarów Współrzędnościowych. W skład tej prestiżowej instytucji wchodzą cztery wiodące uczelnie techniczne, w tym Politechnika Krakowska oraz Politechniki: Poznańska, Warszawska oraz Świętokrzyska. Projekt wart ponad 49,8 mln zł jest realizowany w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój (działanie 4.2 „Rozwój nowoczesnej infrastruktury badawczej sektora nauki”).

Laboratorium Ultraprecyzyjnych Pomiarów Współrzędnościowych będzie wyposażone w nowoczesną aparaturę, która umożliwi przeprowadzanie pomiarów geometrii wewnętrznych oraz zewnętrznych struktur obiektów, w zakresie od nano aż po wielkogabarytowe pomiary. W nowym centrum badawczym głównym obszarem badań będą części maszyn oraz układów z różnych gałęzi przemysłu, takich jak motoryzacja, lotnictwo, energetyka, bioinżynieria, medycyna, a także produkcja materiałów kompozytowych i nanomateriałów.

---

Oceń: Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki

---