Eugeniusz Lotar

---

Życiorys

Eugeniusz Lotar urodził się jako syn Izydora oraz Józefy, z domu Bartosik. Jego pierwotne kontakty ze sceną miały miejsce w 1932 roku, kiedy to występował w teatrze objazdowym. Jego talent do śpiewu zaowocował w 1936 roku, kiedy to ukończył studia na kierunku śpiew solowy w Instytucie Muzycznym w Krakowie.

W kolejnych dwóch latach, od 1936 do 1938 roku, był aktywny w teatrach rewiowych Warszawy. W 1939 roku zagrał w przedstawieniach „Nasze Miasto” oraz „Samuel Zborowski” autorstwa F. Goetela, które miały miejsce w Teatrze Narodowym w Warszawie. Niestety, wybuch II wojny światowej zmusił go do zmiany planów życiowych. W okresie okupacji niemieckiej pracował w Krakowie jako motorniczy tramwajowy, a od 1942 roku jako buchalter. Jednakże, mimo trudnych warunków, znajdował czas na występy w kawiarniach, gdzie czasami prezentował swoje umiejętności wokalne.

Po zakończeniu działań wojennych, w latach 1945 do sezonu 1946/1947, był członkiem zespołu aktorskiego Teatru Śląskiego w Katowicach. W 1948 roku zdał eksternistyczny egzamin aktorski, co otworzyło mu drzwi do dalszej kariery artystycznej. Od tego momentu, jego działalność sceniczna zrealizowana była w wielu renomowanych teatrach, takich jak Teatr im. Żeromskiego w Kielcach, Teatry Śląsko-Dąbrowskie na scenie w Opolu, Teatr Dramatyczny w Częstochowie, Teatr Powszechny w Łodzi, Teatr Ziemi Pomorskiej w Bydgoszczy oraz Teatr im. Węgierki w Białymstoku.

W 1959 roku rozpoczął współpracę z Teatrem Wybrzeże w Gdańsku oraz z Teatrem Ziemi Pomorskiej w Grudziądzu. Po wielu latach owocnej pracy artystycznej, Lotar przeszedł na emeryturę w 1977 roku. Pamięć o nim pozostała wśród miłośników teatru, a jego osiągnięcia zawodowe przeciwstawiły się nietypowym warunkom, w jakich tworzył. Zmarł i został pochowany na Cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku (rejon XIV, kwatera IV-3-9).

Filmografia

Lista filmów Eugeniusza Lotara przedstawia jego wkład w polską kinematografię. Rola robotnika Golika w filmie „Znaki szczególne” z 1976 roku była jedną z pierwszych znaczących kreacji aktorskich w jego karierze.

W kolejnych latach, artysta zyskał uznanie dzięki jego występowi w filmie „Śmierć prezydenta” z 1977 roku.

Również w tym samym roku, wystąpił w odcinku trzecim serialu „Znak orła”, co przyczyniło się do jego rozwoju jako aktora w polskiej telewizji.

---

Oceń: Eugeniusz Lotar

---