Grzegorz Marek Miecugow, urodzony 22 listopada 1955 roku w Krakowie, był znanym polskim dziennikarzem i redaktorem. Jego życie zakończyło się 26 sierpnia 2017 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie trwały ślad w polskiej branży medialnej.
W trakcie swojej kariery Miecugow pełnił kluczowe role w wielu renomowanych mediach. Był wydawcą i prezenterem wiadomości w TVP1, a także współtwórcą i prezenterem Faktów w TVN. Jego talent do prowadzenia programów informacyjnych wyróżniał go spośród innych dziennikarzy.
Jednym z jego najbardziej rozpoznawalnych osiągnięć był program Szkło kontaktowe, emitowany w TVN24, który cieszył się dużą popularnością wśród widzów. Dodatkowo, związał się z radiową Trójką, gdzie miał znaczący wpływ na programy radiowe oraz kształtowanie polskiej kultury medialnej.
Życiorys
Grzegorz Miecugow był osobą o bogatych korzeniach oraz pasjonującym życiu zawodowym. Syn Heleny i Brunona Miecugowa, znanego krakowskiego dziennikarza oraz publicysty, w swoim rodowodzie miał również ormiańsko-gruzińskie pochodzenie od dziadka ze strony ojca, a prababka pochodziła ze szlacheckiego rodu z Iwonicza-Zdroju. Interesującym faktem jest, że brat babci ze strony ojca, Stanisław Studencki, był sztuką wyrażającą się w malarstwie.
Po ukończeniu II Liceum Ogólnokształcącego im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie, Grzegorz podjął studia na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. W 1978 roku, jako student, wyjechał do Paryża, gdzie przez dwa miesiące dbał o dom i opiekował się dzieckiem przyjaciół rodziny.
W jego karierze zawodowej istotne były doświadczenia zdobyte w Teatrze na Rozdrożu oraz praca jako dziennikarz w warszawskim lokalnym radiu do momentu wprowadzenia stanu wojennego w Polsce. W marcu 1982 roku, w reakcji na sytuację polityczną, opuścił swoje dotychczasowe zajęcie i spróbował różnych prac zarobkowych, w tym produkcji torb do farb w proszku oraz pracy fizycznej w Wiedniu.
Po powrocie do polskiego radia w 1985 roku, został redaktorem programów dla najmłodszych słuchaczy. W 1987 roku rozpoczął współpracę z Programem III Polskiego Radia, dołączając do zespołu „Zapraszamy do Trójki”, którym później zarządzał. W latach 1989–2001 prowadził popularną Listę Przebojów Programu Trzeciego.
Rok 1989 to moment przełomowy, gdy przeszedł do Telewizji Polskiej, stając się prezenterem oraz wydawcą Wiadomości. W 1997 roku razem z Tomaszem Lisem współtworzył program informacyjny Fakty w TVN, gdzie również pełnił rolę prezentera. Po pewnym czasie odszedł z redakcji w wyniku konfliktu z Tomaszem Lisem i przeszedł do doradztwa medialnego marszałka Sejmu Macieja Płażyńskiego.
Jego powroty do TVN były dynamiczne – w 2001 roku prowadził pierwszą polską edycję reality show Big Brother oraz współtworzył kanał informacyjny TVN24, pełniąc rolę szefa wydawców. Z początkiem 2005 roku zaczął współpracę przy Szkło kontaktowe, a także prowadził takie programy jak Inny punkt widzenia, Gość poranny oraz Cały ten świat.
W 2007 roku, po sukcesie Szkła kontaktowego, we współpracy z Tomaszem Sianeckim, napisał książkę Kontaktowi, czyli szklarze bez kitu. Jest również autorem felietonów w „Dzienniku Polskim” oraz współpracował z „Przekrojem”. Od 1992 roku prowadził zajęcia dla studentów na kierunku dziennikarstwo, będąc częścią Katedry Dziennikarstwa Collegium Civitas.
Grzegorz Miecugow pojawił się także w kinie, występując w filmach takich jak Pułapka (1997), gdzie zagrał dziennikarza Wiadomości, i Ryś (2007) jako policjant, a także występował w teledysku do piosenki „Świr” zespołu Grupa Operacyjna, gdzie znowu zobaczyć można go w roli dziennikarza.
Życie prywatne
Grzegorz Miecugow był osobą, która pozostawiła po sobie trwały ślad w pamięci swoich bliskich i wielbicieli. Był żonaty z Joanną, z którą doczekał się syna, Krzysztofa. Tragiczne wieści dotknęły go w 2011 roku, kiedy to u niego zdiagnozowano raka płuca.
Po ciężkiej walce z tą chorobą, zmarł 26 sierpnia 2017 roku. Pozostawił po sobie smutek w sercach rodziny oraz przyjaciół. Jego pogrzeb odbył się 1 września 2017 roku, a ceremonia miała charakter świecki.
Miejsce spoczynku Grzegorza Miecugowa znajduje się na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie, w kwaterze E–19–4, co jest symbolem jego związku z Warszawą oraz zaangażowaniem w życie publiczne.
Publikacje książkowe
Grzegorz Miecugow to autor wielu interesujących publikacji książkowych, które zyskały uznanie wśród czytelników. Oto lista jego najważniejszych dzieł:
- Inny punkt widzenia (2005),
- Inny punkt widzenia. Tom II (2007),
- Kontaktowi, czyli szklarze bez kitu (2007) – z Tomaszem Sianeckim,
- Przypadek (2010),
- Trójka do potęgi (2012),
- Szkiełko i wokół (2012) – z Violettą Ozminkowski,
- Inny punkt widzenia (2013).
Wyróżnienia
Grzegorz Miecugow to postać, która zdobyła wiele osiągnięć w polskim świecie mediów. Wyróżnienia przyznawane mu w kolejnych latach mówią same za siebie. Oto lista jego najważniejszych nagród:
- 2005: Ostre Pióro – nagroda specjalna,
- 2006: Wiktor w kategorii największe odkrycie telewizyjne, wspólnie z Tomaszem Sianeckim za program Szkło kontaktowe,
- 2009: Złota Gruszka „za szczególne osiągnięcia dziennikarskie”,
- 2012/2013: artPrezydent na Interdyscyplinarnym Festiwalu Sztuk Miasto Gwiazd w Żyrardowie,
- 2015: Mistrz Mowy Polskiej.
Te wyróżnienia świadczą o jego zaangażowaniu oraz pasji do dziennikarstwa, które wniosły wiele do rozwoju polskich mediów.
Przypisy
- Zmarł ojciec Grzegorza Miecugowa. TVN24.pl, 18.07.2009 r. [dostęp 13.03.2023 r.]
- Ostatnie pożegnanie Grzegorza Miecugowa. TVN24.pl, 01.09.2017 r. [dostęp 26.08.2018 r.]
- „Do zobaczenia po drugiej stronie! Warto wierzyć!”. Ostatnie pożegnanie Grzegorza Miecugowa. „Do Rzeczy”, 01.09.2017 r. [dostęp 26.08.2018 r.]
- a b Grzegorz Miecugow nie żyje. Dziennikarz telewizji TVN miał 61 lat. RMF24.pl, 26.08.2017 r. [dostęp 26.08.2017 r.]
- Grzegorz Miecugow – Nie pójdę do raju. „Gala”, 19.02.2010 r. [dostęp 26.06.2010 r.]
- Archwium Listy Przebojów Programu Trzeciego: Prowadzący. Archiwum Listy Przebojów Trójki. [dostęp 27.10.2013 r.]
- Grzegorz Miecugow (TVN24). DziennikarzPress.pl, 27.10.2009 r. [dostęp 01.02.2011 r.]
- a b c Grzegorz Miecugow. Dziennikarze.info. [dostęp 14.07.2012 r.]
- Grzegorz Miecugow w bazie filmpolski.pl. [dostęp 28.10.2016 r.]
- Mistrz Mowy Polskiej 2015. mistrzmowy.pl, 2015 r. [dostęp 16.04.2023 r.]
- ArtPrezydent. Miasto Gwiazd, 05.05.2015 r. [dostęp 16.06.2017 r.]
- Nowi autorzy w „Przekroju”. Wirtualne Media, 12.07.2010 r. [dostęp 01.02.2011 r.]
- Informator o starym cmentarzu w Iwoniczu. Iwonicz-Zdrój: Iwonickie Stowarzyszenie „Ocalić od zapomnienia”, 2014 r. [dostęp 27.08.2017 r.]
- a b Grzegorz Miecugow odwiedził Łódź. DziennikarzPress.pl, 24.10.2009 r. [dostęp 01.02.2011 r.]
- Katedra Dziennikarstwa Collegium Civitas. Collegium Civitas. [dostęp 01.02.2011 r.]
- Łukasz Szewczyk: Wiktory 2006: Tomasz Lis najlepszym publicystą TV. Media2.pl, 03.06.2007 r. [dostęp 01.02.2011 r.]
- Złota Gruszka. TVN24.pl, 09.11.2009 r. [dostęp 01.02.2011 r.]
- a b c Grzegorz Miecugow. Rejestry Notarialne. [dostęp 28.05.2021 r.]
- Sylwia Milan: Wszystko na jedną kartę. Poznań: Publicat, 2008 r.
- Danuta Kuleszyńska: Grzegorz Miecugow ma szpanerskie buty. „Gazeta Lubuska”, 05.12.2008 r. [dostęp 26.06.2010 r.]
- Urszula Komsta: Rozmowa z Grzegorzem Miecugowem, gwiazdą „Szkła kontaktowego” w TVN. „Gazeta Koszalińska”, 31.10.2008 r. [dostęp 02.02.2011 r.]
- Nowy program w tvn24. Wirtualne Media, 26.01.2005 r. [dostęp 01.02.2011 r.]
- Lubię gadać z synem jak kumpel z kumplem. Wirtualna Polska, 20.06.2005 r. [dostęp 01.02.2011 r.]
- „Ostre pióra” dla dziennikarzy ekonomicznych. Wirtualne Media, 01.03.2005 r. [dostęp 01.02.2011 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Media i komunikacja":
Marcin Jędrych | Ada Fijał | Andrzej Nowak (tłumacz) | Małgorzata Dzieduszycka-Ziemilska | Maria Malatyńska | Jarosław Burdek | Marek Dworak | Paweł Majka | Jadwiga Rubiś | Robert Makłowicz | Marek Zając (dziennikarz) | Leszek Szymowski | Felicja Stendigowa | Anna Truskolaska | Wojciech Sikora (publicysta) | Joanna Kornaś-Warwas | Karol Strug | Zygmunt Michałowski (dziennikarz) | Kazimiera Kijowska | Władysław ProkeschOceń: Grzegorz Miecugow