Grzegorz Miecugow


Grzegorz Marek Miecugow, urodzony 22 listopada 1955 roku w Krakowie, był znanym polskim dziennikarzem i redaktorem. Jego życie zakończyło się 26 sierpnia 2017 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie trwały ślad w polskiej branży medialnej.

W trakcie swojej kariery Miecugow pełnił kluczowe role w wielu renomowanych mediach. Był wydawcą i prezenterem wiadomości w TVP1, a także współtwórcą i prezenterem Faktów w TVN. Jego talent do prowadzenia programów informacyjnych wyróżniał go spośród innych dziennikarzy.

Jednym z jego najbardziej rozpoznawalnych osiągnięć był program Szkło kontaktowe, emitowany w TVN24, który cieszył się dużą popularnością wśród widzów. Dodatkowo, związał się z radiową Trójką, gdzie miał znaczący wpływ na programy radiowe oraz kształtowanie polskiej kultury medialnej.

Życiorys

Grzegorz Miecugow był osobą o bogatych korzeniach oraz pasjonującym życiu zawodowym. Syn Heleny i Brunona Miecugowa, znanego krakowskiego dziennikarza oraz publicysty, w swoim rodowodzie miał również ormiańsko-gruzińskie pochodzenie od dziadka ze strony ojca, a prababka pochodziła ze szlacheckiego rodu z Iwonicza-Zdroju. Interesującym faktem jest, że brat babci ze strony ojca, Stanisław Studencki, był sztuką wyrażającą się w malarstwie.

Po ukończeniu II Liceum Ogólnokształcącego im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie, Grzegorz podjął studia na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. W 1978 roku, jako student, wyjechał do Paryża, gdzie przez dwa miesiące dbał o dom i opiekował się dzieckiem przyjaciół rodziny.

W jego karierze zawodowej istotne były doświadczenia zdobyte w Teatrze na Rozdrożu oraz praca jako dziennikarz w warszawskim lokalnym radiu do momentu wprowadzenia stanu wojennego w Polsce. W marcu 1982 roku, w reakcji na sytuację polityczną, opuścił swoje dotychczasowe zajęcie i spróbował różnych prac zarobkowych, w tym produkcji torb do farb w proszku oraz pracy fizycznej w Wiedniu.

Po powrocie do polskiego radia w 1985 roku, został redaktorem programów dla najmłodszych słuchaczy. W 1987 roku rozpoczął współpracę z Programem III Polskiego Radia, dołączając do zespołu „Zapraszamy do Trójki”, którym później zarządzał. W latach 1989–2001 prowadził popularną Listę Przebojów Programu Trzeciego.

Rok 1989 to moment przełomowy, gdy przeszedł do Telewizji Polskiej, stając się prezenterem oraz wydawcą Wiadomości. W 1997 roku razem z Tomaszem Lisem współtworzył program informacyjny Fakty w TVN, gdzie również pełnił rolę prezentera. Po pewnym czasie odszedł z redakcji w wyniku konfliktu z Tomaszem Lisem i przeszedł do doradztwa medialnego marszałka Sejmu Macieja Płażyńskiego.

Jego powroty do TVN były dynamiczne – w 2001 roku prowadził pierwszą polską edycję reality show Big Brother oraz współtworzył kanał informacyjny TVN24, pełniąc rolę szefa wydawców. Z początkiem 2005 roku zaczął współpracę przy Szkło kontaktowe, a także prowadził takie programy jak Inny punkt widzenia, Gość poranny oraz Cały ten świat.

W 2007 roku, po sukcesie Szkła kontaktowego, we współpracy z Tomaszem Sianeckim, napisał książkę Kontaktowi, czyli szklarze bez kitu. Jest również autorem felietonów w „Dzienniku Polskim” oraz współpracował z „Przekrojem”. Od 1992 roku prowadził zajęcia dla studentów na kierunku dziennikarstwo, będąc częścią Katedry Dziennikarstwa Collegium Civitas.

Grzegorz Miecugow pojawił się także w kinie, występując w filmach takich jak Pułapka (1997), gdzie zagrał dziennikarza Wiadomości, i Ryś (2007) jako policjant, a także występował w teledysku do piosenki „Świr” zespołu Grupa Operacyjna, gdzie znowu zobaczyć można go w roli dziennikarza.

Życie prywatne

Grzegorz Miecugow był osobą, która pozostawiła po sobie trwały ślad w pamięci swoich bliskich i wielbicieli. Był żonaty z Joanną, z którą doczekał się syna, Krzysztofa. Tragiczne wieści dotknęły go w 2011 roku, kiedy to u niego zdiagnozowano raka płuca.

Po ciężkiej walce z tą chorobą, zmarł 26 sierpnia 2017 roku. Pozostawił po sobie smutek w sercach rodziny oraz przyjaciół. Jego pogrzeb odbył się 1 września 2017 roku, a ceremonia miała charakter świecki.

Miejsce spoczynku Grzegorza Miecugowa znajduje się na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie, w kwaterze E–19–4, co jest symbolem jego związku z Warszawą oraz zaangażowaniem w życie publiczne.

Publikacje książkowe

Grzegorz Miecugow to autor wielu interesujących publikacji książkowych, które zyskały uznanie wśród czytelników. Oto lista jego najważniejszych dzieł:

  • Inny punkt widzenia (2005),
  • Inny punkt widzenia. Tom II (2007),
  • Kontaktowi, czyli szklarze bez kitu (2007) – z Tomaszem Sianeckim,
  • Przypadek (2010),
  • Trójka do potęgi (2012),
  • Szkiełko i wokół (2012) – z Violettą Ozminkowski,
  • Inny punkt widzenia (2013).

Wyróżnienia

Grzegorz Miecugow to postać, która zdobyła wiele osiągnięć w polskim świecie mediów. Wyróżnienia przyznawane mu w kolejnych latach mówią same za siebie. Oto lista jego najważniejszych nagród:

  • 2005: Ostre Pióro – nagroda specjalna,
  • 2006: Wiktor w kategorii największe odkrycie telewizyjne, wspólnie z Tomaszem Sianeckim za program Szkło kontaktowe,
  • 2009: Złota Gruszka „za szczególne osiągnięcia dziennikarskie”,
  • 2012/2013: artPrezydent na Interdyscyplinarnym Festiwalu Sztuk Miasto Gwiazd w Żyrardowie,
  • 2015: Mistrz Mowy Polskiej.

Te wyróżnienia świadczą o jego zaangażowaniu oraz pasji do dziennikarstwa, które wniosły wiele do rozwoju polskich mediów.

Przypisy

  1. Zmarł ojciec Grzegorza Miecugowa. TVN24.pl, 18.07.2009 r. [dostęp 13.03.2023 r.]
  2. Ostatnie pożegnanie Grzegorza Miecugowa. TVN24.pl, 01.09.2017 r. [dostęp 26.08.2018 r.]
  3. „Do zobaczenia po drugiej stronie! Warto wierzyć!”. Ostatnie pożegnanie Grzegorza Miecugowa. „Do Rzeczy”, 01.09.2017 r. [dostęp 26.08.2018 r.]
  4. a b Grzegorz Miecugow nie żyje. Dziennikarz telewizji TVN miał 61 lat. RMF24.pl, 26.08.2017 r. [dostęp 26.08.2017 r.]
  5. Grzegorz Miecugow – Nie pójdę do raju. „Gala”, 19.02.2010 r. [dostęp 26.06.2010 r.]
  6. Archwium Listy Przebojów Programu Trzeciego: Prowadzący. Archiwum Listy Przebojów Trójki. [dostęp 27.10.2013 r.]
  7. Grzegorz Miecugow (TVN24). DziennikarzPress.pl, 27.10.2009 r. [dostęp 01.02.2011 r.]
  8. a b c Grzegorz Miecugow. Dziennikarze.info. [dostęp 14.07.2012 r.]
  9. Grzegorz Miecugow w bazie filmpolski.pl. [dostęp 28.10.2016 r.]
  10. Mistrz Mowy Polskiej 2015. mistrzmowy.pl, 2015 r. [dostęp 16.04.2023 r.]
  11. ArtPrezydent. Miasto Gwiazd, 05.05.2015 r. [dostęp 16.06.2017 r.]
  12. Nowi autorzy w „Przekroju”. Wirtualne Media, 12.07.2010 r. [dostęp 01.02.2011 r.]
  13. Informator o starym cmentarzu w Iwoniczu. Iwonicz-Zdrój: Iwonickie Stowarzyszenie „Ocalić od zapomnienia”, 2014 r. [dostęp 27.08.2017 r.]
  14. a b Grzegorz Miecugow odwiedził Łódź. DziennikarzPress.pl, 24.10.2009 r. [dostęp 01.02.2011 r.]
  15. Katedra Dziennikarstwa Collegium Civitas. Collegium Civitas. [dostęp 01.02.2011 r.]
  16. Łukasz Szewczyk: Wiktory 2006: Tomasz Lis najlepszym publicystą TV. Media2.pl, 03.06.2007 r. [dostęp 01.02.2011 r.]
  17. Złota Gruszka. TVN24.pl, 09.11.2009 r. [dostęp 01.02.2011 r.]
  18. a b c Grzegorz Miecugow. Rejestry Notarialne. [dostęp 28.05.2021 r.]
  19. Sylwia Milan: Wszystko na jedną kartę. Poznań: Publicat, 2008 r.
  20. Danuta Kuleszyńska: Grzegorz Miecugow ma szpanerskie buty. „Gazeta Lubuska”, 05.12.2008 r. [dostęp 26.06.2010 r.]
  21. Urszula Komsta: Rozmowa z Grzegorzem Miecugowem, gwiazdą „Szkła kontaktowego” w TVN. „Gazeta Koszalińska”, 31.10.2008 r. [dostęp 02.02.2011 r.]
  22. Nowy program w tvn24. Wirtualne Media, 26.01.2005 r. [dostęp 01.02.2011 r.]
  23. Lubię gadać z synem jak kumpel z kumplem. Wirtualna Polska, 20.06.2005 r. [dostęp 01.02.2011 r.]
  24. „Ostre pióra” dla dziennikarzy ekonomicznych. Wirtualne Media, 01.03.2005 r. [dostęp 01.02.2011 r.]

Oceń: Grzegorz Miecugow

Średnia ocena:4.79 Liczba ocen:8