Wojciech Sikora (publicysta)

---

Życiorys

Wojciech Sikora, znany publicysta, rozpoczynał swoją edukację w VII Liceum Ogólnokształcącym w Krakowie, gdzie z pewnością kształtowały się jego intelektualne pasje. Następnie podjął studia z zakresu filozofii na Uniwersytecie Jagiellońskim w latach 1977–1980. W czasie swojego pobytu na uczelni, zaangażował się w działalność opozycyjną, stając się jednym z aktywnych działaczy studenckich. W lecie 1976 roku brał udział w zbieraniu podpisów na listach poparcia dla represjonowanych robotników Radomia.

Warto podkreślić jego aktywność w Komitecie Obrony Robotników, gdzie organizował protesty i zjazdy. Szczególnie znaczącym momentem była jego obecność podczas bojkotu krakowskich Juwenaliów, zorganizowanego po tragicznej śmierci Stanisława Pyjasa. Jako jedna z kluczowych postaci Studenckiego Komitetu Solidarności, Sikora był redaktorem pisma „Sygnał”, w którym pisali również Joanna Burchard, Anna Krajewska, Grzegorz Małkiewicz, Jan Polkowski, Tomasz Schoen oraz Bronisław Wildstein.

Zaangażowanie Wojciecha Sikory w kolportaż prasy niezależnej, zwłaszcza „Robotnika” w Nowej Hucie, oraz w akcje ulotkowe, pokazuje jego determinację w walce o wolność słowa. W lipcu 1978 roku został zatrzymany przez Służbę Bezpieczeństwa. Mimo licznych zatrzymań, w tym 22 października 1979 roku w Warszawie, nie zrezygnował z działań opozycyjnych.

29 sierpnia 1980 roku to kolejny kluczowy moment w jego życiu – został aresztowany wraz z Andrzejem Mietkowskim oraz Bronisławem Wildsteinem. Pomimo wielu trudności, ich nazwiska znalazły się na liście tych, których uwolnienia domagali się strajkujący w Gdańsku. Po podpisaniu Porozumień Sierpniowych, udało mu się odzyskać wolność 1 września 1980 roku.

Wojciech Sikora był jednym z współzałożycieli niezależnego ruchu studenckiego. Aktywnie uczestniczył w organizowaniu wieców oraz w działalności Niezależnego Zrzeszenia Studentów, gdzie pełnił funkcję odpowiedzialnego za kontakt z NSZZ „Solidarność”. Był także współtwórcą „Biuletynu NZS UJ”. Jednocześnie uczestniczył w zakładaniu pierwszych kół NSZZ „Solidarność” oraz reprezentował Polską w międzynarodowych forach dotyczących studenckiej solidarności.

Jego działalność na rzecz „Solidarności” miała miejsce nie tylko w Polsce, ale również za granicą – w Szwecji, Niemczech i Francji, gdzie uczestniczył w licznych prelekcjach. W lipcu 1981 roku przebywał w Paryżu, gdzie poznał znakomitych przedstawicieli polskiej kultury, w tym Jerzego Giedroycia, z którym współpracował przez wiele lat.

Po wprowadzeniu stanu wojennego, Sikora pozostał na emigracji i uzyskał azyl we Francji, kontynuując działalność na rzecz polskich organizacji emigracyjnych. Od 1982 do 1989 roku był członkiem Grupy Koordynacyjnej NZS w Paryżu i współpracownikiem Komitetu NSZZ „Solidarność” Seweryna Blumsztajna, gdzie skupił się na „przerzucie” materiałów wspierających niezależną literaturę.

W latach 1982–1986 pracował w emigracyjnym miesięczniku „Kontakt” oraz w paryskiej „Kulturze”, gdzie jego praca redakcyjna skoncentrowała się na relacjach dotyczących polskiego ruchu studenckiego. Brał także aktywny udział w audycjach Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa. Jako przedstawiciel Fundacji Polcul, współpracował z różnymi instytucjami kultury.

Wojciech Sikora był również współzałożycielem i właścicielem firmy wydawniczej Editions Aktis S.A.R.L., która składała się z ważnych publikacji dotyczących kultury. Po powrocie do kraju w 1991 roku, uzyskał nowe doświadczenia jako „wolny strzelec” w Sekcji Polskiej Radio France Internationale oraz redagował serię „Wielcy Malarze” razem z Lilianą Sonik.

Jako wielki intelektualista, Wojciech Sikora był ostatnim kierownikiem Instytutu Literackiego „Kultura” oraz członkiem zarządu stowarzyszenia od 2002 roku. Po zmarłym Henryku Giedroyciu, przejął ów obowiązek w marcu 2010 roku, kierując instytucją przez do maja 2019 roku. Był członkiem wielu stowarzyszeń i fundacji, a jego działalność przyniosła liczne nagrody, jak chociażby „Nagroda Przyjaźni i Współpracy” (1992 i 1997), a także odznaczenia państwowe, w tym Krzyż Kawalerski i Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości.

Wojciech Sikora pozostawił po sobie bogate dziedzictwo, zarówno w literaturze, jak i historii Polski. Życie prywatne dzielił z Agatą z domu Czartoryską i był dumnym ojcem trójki dzieci. W ostatnich latach mieszkał w Flins-Neuve-Église, a jego pogrzeb odbył się 18 sierpnia 2022 roku w kościele w Le Mesnil-le-Roi, w bliskim sąsiedztwie grobów wybitnych postaci związanych z polskim życiem literackim, w tym Zofii oraz Zygmunta Hertzów.

---

Oceń: Wojciech Sikora (publicysta)

---