Jadwiga Rubiś


Jadwiga Rubiś, urodzona 12 września 1948 roku w Krakowie, to postać, która na stałe wpisała się w historię polskiego dziennikarstwa. Była fotoreporterką oraz utalentowaną dziennikarką, której prace zyskały uznanie nie tylko w Polsce, ale i poza jej granicami.

Zmarła 11 kwietnia 2000 roku, pozostawiając po sobie ważny ślad w świecie mediów oraz wpływ na młodsze pokolenia reporterów, którzy stoją na początku swojej kariery w tej wymagającej dziedzinie. Jej twórczość jest dowodem na pasję i zaangażowanie, jakie wkładała w każdą ze swoich pięknych fotografii i artykułów.

Życiorys

Jadwiga Rubiś, po ukończeniu X LO w Krakowie w 1966 roku, kontynuowała naukę na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie studiowała historię sztuki. Ponadto, zdobyła wiedzę dziennikarską na Podyplomowym Studium Dziennikarskim Uniwersytetu Śląskiego.

W swoich początkach koncentrowała się na fotografii artystycznej, biorąc udział w I i II Międzynarodowym Salonie Fotografii Artystycznej Aktu i Portretu „Venus” w 1971 i 1972 roku. Wydarzenie to było organizowane przez Krakowskie Towarzystwo Fotograficzne. Jadwiga angażowała się w studencki ruch fotograficzny oraz współpracowała z pismami, takimi jak „Politechnik”, a później z zawodowymi gazetami, w tym z „Echem Krakowa” od 1973 roku, „Dziennikiem Polskim” oraz „Gazetą Krakowską”. W kontekście twórczości, jej artykuły mogły być również znaleźć w popularnych tygodnikach i miesięcznikach, takich jak „Przekrój”, „Twój Styl”, „Film” oraz „Sezon”.

Jadwiga brała udział w licznych wystawach zbiorowych, ale także zorganizowała indywidualne pokazy swoich fotogramów w różnych krakowskich lokalach, w tym w klubach takich jak „Pod Jaszczurami” i „Pod Gruszką”, a także w Ośrodku Telewizji Kraków oraz galerii Domu Polonii. W 2008 roku jej prace były obecne na zbiorowej wystawie „Dokumentalistki” w galerii Zachęta w Warszawie. Wystawy jej zdjęć, takie jak „Solidarność ’80 i ’81” oraz „Stan wojenny w Krakowie”, były eksponowane także w Niemczech.

Jadwiga współpracowała z wieloma krakowskimi muzeami, galeriami oraz teatrami. Praca w lokalnych pismach nauczyła ją traktowania fotografii jako narzędzia do wyrażania dziennikarskich myśli i refleksji. Jej celem było dokumentowanie życia miejskiego w różnych aspektach, zwłaszcza w sferze kultury, ze szczególnym uwzględnieniem sztuk plastycznych. Wśród znanych fotoreporterów w Krakowie wyróżniała się tym, że do swoich zdjęć dodawała własne komentarze.

Jej syn, Andrzej Rubiś-Gałkowski, jest również filmowcem oraz fotografem. Po jej śmierci została pochowana na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w kwaterze M, w rzędzie południowym, na ostatnim miejscu.

Przypisy

  1. Wyszukiwarka grobów. zck-krakow.pl [dostęp 01.01.2023 r.]
  2. Andrzej Rubiś-Gałkowski, AB, 25.03.2002 r. [dostęp 30.06.2020 r.]
  3. Teresa Filas (redaktor naukowy Zygmunt Ruta), X Liceum Ogólnokształcące im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie w latach 1953-1983, Wydawnictwa Akcydensowe, Kraków 1984, str. 119

Oceń: Jadwiga Rubiś

Średnia ocena:4.58 Liczba ocen:14