Jacek Żuławski

---

Życiorys

Jacek Żuławski, urodził się w rodzinie Zygmunta, który był przyrodnikiem i działaczem PPS, a także posłem na Sejm RP w latach 1919–1935, oraz Zofii z domu Richter. Swoją edukację rozpoczął w Zakopanem, gdzie mieszkał z matką od 1914 do 1924 roku. Następnie ukończył gimnazjum humanistyczne w Warszawie. W 1927 roku rozpoczął studia w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, ucząc się w pracowni Stanisława Jarockiego oraz Wojciecha Weissa. Dwa lata później przeniósł się do Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie studiował pod kierunkiem Felicjana Szczęsnego Kowarskiego i Leonarda Pękalskiego, specjalizując się w malarstwie architektonicznym.

W okresie od 1935 do 1938 roku Żuławski korzystał ze stypendium, pobierając nauki u Józefa Pankiewicza w Paryżu. Po powrocie w 1938 roku osiedlił się w Gdyni, gdzie pracował jako nauczyciel w lokalnym Gimnazjum Handlowym. W tym czasie realizował projekty związane z polichromiami wnętrz, w tym kaplicy szpitalnej oraz koszar w Redłowie, a także budynku Komisariatu Rządu.

Po wybuchu II wojny światowej, wrócił do Warszawy, gdzie współdziałał z ojcem w ruchu oporu, będąc łącznikiem w PPS. W roku 1945 stał się jednym z inicjatorów wyjazdu do Gdańska grupy artystów, celem założenia wyższej uczelni artystycznej. W nowo powstałej instytucji – Instytucie Sztuk Pięknych w Sopocie (później PWSSP, a obecnie Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku) od 1948 roku prowadził Pracownię Rysunku Wieczornego, a następnie Pracownię Malarstwa Architektonicznego, którą kierował od 1949 do 1965 roku. W 1956 roku uzyskał tytuł profesora. W 1965 roku objął pracownię dyplomową w malarstwie, prowadząc ją aż do 1974 roku.

W 1952 roku Żuławski pełnił funkcję głównego projektanta malarstwa przy rekonstrukcji ulic Długiej i Długi Targ w Gdańsku, co obejmowało również projekt wnętrz Ratusza Głównego Miasta w Gdańsku, w tym polichromię sali Białej i sali Zodiaków. Uwiklany był także w organizację Związku Polskich Artystów Plastyków na Wybrzeżu.

Żuławski był autorem m.in. dwunastu drzeworytów do Niobe K.I. Gałczyńskiego oraz rysunków satyrycznych do apokryfu Boya-Żeleńskiego p.t. „Odsiecz Wiednia, czyli toaletka królowej Marysieńki”. Jego żoną, od 28 czerwca 1938 roku, była Hanna z domu Jasińska. Zmarł w Warszawie, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera B32-4-29).

Ordery i odznaczenia

Jacek Żuławski, w swojej karierze, otrzymał szereg wyróżnień, które świadczą o jego znaczącym wkładzie w życie społeczne i kulturalne. Wśród najważniejszych odznaczeń znajdują się:

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 1973 roku,
• Złoty Krzyż Zasługi, otrzymany 15 lipca 1954 roku,
• Medal 10-lecia Polski Ludowej, nadany 25 marca 1955 roku,
• Odznaka „Za Zasługi dla Gdańska”, przyznana w 1960 roku.

Te odznaczenia odzwierciedlają jego zasługi oraz wpłynęły na jego szeroką działalność w różnych dziedzinach.

Nagrody

Jacek Żuławski, uznany artysta, został wyróżniony licznymi nagrodami w swojej karierze, co potwierdza jego znaczący wkład w sztukę. Do najbardziej znaczących osiągnięć zalicza się:

• nagroda państwowa III stopnia (zespołowa) za obraz Pierwszomajowa manifestacja, który został zaprezentowany na Ogólnopolskiej Wystawie Plastyki w 1952,
• nagroda miasta Gdańska w dziedzinie plastyki w 1956.

---

Oceń: Jacek Żuławski

---