Jerzy Jogałła

---

Życiorys

Jerzy Jogałła, znany polski reżyser i artysta, zakończył swoje formalne wykształcenie w 1962 roku, co miało miejsce na krakowskiej PWST. Następnie, w 1974 roku, podjął dalsze kształcenie na Wydziale Reżyserii w PWSFTviT w Łodzi, a dyplom zdobył w 1976 roku.

W życiu osobistym, Jerzy był związany z Elżbietą, która była córką Jerzego Turowicza. Z tego związku miał wnuka, Pico Alexandra, który kontynuuje tradycje artystyczne rodziny.

Po jego śmierci, został pochowany natynieckim cmentarzu parafialnym w Krakowie, gdzie spoczywają jego bliscy oraz wielu innych zasłużonych ludzi kultury.

Filmografia

Filmografia Jerzego Jogałły jest bogata i różnorodna, obejmująca wiele ról, które odzwierciedlają jego wszechstronność jako aktora. W 1958 roku zadebiutował w filmie „Popiół i diament”, w którym wcielił się w postać Marka, syna Szczuki. Rok ten przyniósł mu również inną ważną rolę w filmie „Rancho Texas”, gdzie zagrał Stefana.

W kolejnych latach Jogałła wystąpił w licznych produkcjach. W 1961 roku zagrał Jędrka w „Tarpany”, a w 1962 roku młodzieńca w filmie „Spotkanie w Bajce”. Jego talent wyróżnił go także w filmie „Liczę na wasze grzechy” z 1963 roku, gdzie zagrał rolę „Wiewiórki”, instruktora LOK.

Jogałła przyciągnął uwagę widzów również w 1966 roku, odtwarzając postać narciarza Maćka Zaleskiego w „Ściana Czarownic”. Następnie, w 1967 roku, zagrał Malaja, sługę Mucjusza w filmie „Pieśń triumfującej miłości”, a rok później wcielił się w szeregowca Zbigniewa Zalewskiego w „Kierunek Berlin”.

W 1969 roku powtórzył tę rolę w filmie „Ostatnie dni” oraz zagrał Władka w „Znicz olimpijski”. W 1970 roku wystąpił jako komendant radziecki w „Prom”, a w 1971 roku zagrał podporucznika Sztuma w „Gwiazda Wytrwałości”. Jako jeden z uczestników wczasów w siodle pojawił się w odcinku 7 „Podróż za jeden uśmiech”.

W 1973 roku Jogałła wystąpił w filmie „Die Schlussel”, grając postać Franciszka, a rok później zagrał szeregowego Zbigniewa Zalewskiego w „Zwycięstwo”. Jego różnorodne kreacje obejmowały także rolę urzędnika współpracującego z Felicjanem Dulskim w „Dulscy” w 1975 roku, oraz drukarza Zbyszka w „Opadły liście z drzew”.

W tym samym roku zagrał także oficera KBW w „Znikąd donikąd”, a w 1977 roku, jako Jacek Wilczek, zyskał uznanie w filmie „Poza układem”. Jego ostatnia znana rola to postać księdza w filmie „La ballata dei lavavetri” w 1998 roku.

---

Oceń: Jerzy Jogałła

---