Ludwik Świeżawski

---

Życiorys

Ukończył studia na Wydziale Reżyserskim Wyższej Szkoły Filmowej w Łodzi. Dodatkowo, na Wydziale Humanistycznym studiował polonistykę oraz historię na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz Uniwersytecie Jana Kazimierza. Jego zainteresowania obejmowały również historię sztuki, którą poznawał na uniwersytetach w Rzymie i Wiedniu.

Debiutował jako pisarz w 1927 roku, publikując swoje pierwsze teksty na łamach dziennika „Ilustrowany Kurier Codzienny” wydawanego w Krakowie. Wkrótce stał się członkiem grupy literacko-artystycznej „Litart”, która również działała w Krakowie.

W okresie od 1937 do 1940 roku przebywał w Warszawie, gdzie pełnił funkcję kierownika literackiego kabaretu „Ścichapęk”. W latach 1940–1946 aktywnie uczestniczył w kulturalnym podziemiu, angażując się w działalność artystyczną.

Po zakończeniu II wojny światowej osiedlił się w Łodzi, a w 1976 roku przeniósł się do Warszawy, gdzie pozostał do końca swojego życia. Zmarł i został pochowany na cmentarzu Bródnowskim, w kwaterze oznaczonej jako 31D-6-5.

Twórczość

Twórczość Ludwika Świeżawskiego obejmuje szereg znaczących dzieł literackich, które odzwierciedlają jego niezwykłe umiejętności oraz wrażliwość na otaczający świat. Wśród jego najważniejszych tekstów można znaleźć:

• Trylogia o życiu polskiego malarza Artura Grottgera, w tym:
• Muza łaskawa,
• Rapsod powstańczy,
• Dobry geniusz,
• Klechda o zaczarowanym sercu,
• Leśna przygoda,
• Lutnia dyniska (Warszawa 1938),
• O wytrwałym wędrowcu,
• Sadyba Robinsona,
• Wianki. Powieść o królowej Jadwidze,
• Zaginiona dziewczyna,
• Ze słońcem na tarczy,
• Do Matki,
• Odgłosy leśne.

Każde z tych dzieł stanowi unikalny fragment jego artystycznej wizji, pokazując jednocześnie różnorodność tematów, które były bliskie autorowi.

---

Oceń: Ludwik Świeżawski

---