Nina Oleńska


Nina Oleńska, znana również jako Janina Piwocka-Konarska, a także pod pseudonimem artystycznym „Ochotniczka Helenka”, przyszła na świat 18 maja 1903 roku w Krakowie. Zmarła 21 stycznia 1983 roku w Chicago. Była nie tylko utalentowaną wokalistką, ale także aktorką i tancerką, a jej życiowym partnerem i mężem był kompozytor Feliks Konarski.

Początkowo Nina Oleńska rozpoczęła studia medyczne po ukończeniu krakowskiego gimnazjum klasycznego. Zdecydowała się jednak na przerwanie edukacji medycznej, aby skupić się na nauce w Miejskiej Szkole Dramatycznej. Po jej ukończeniu, w 1925 roku, zadebiutowała w warszawskim teatrze rewiowym "Perskie Oko". W swoim bogatym dorobku artystycznym występowała również w takich teatrach jak "Nietoperz" oraz w teatrach Lucyny Messal i Kazimiery Niewiarowskiej, gdzie miała okazję wyjechać do czeskiej Pragi.

W 1928 roku Nina dołączyła do Teatru Miejskiego w Lublinie oraz zespołu Tadeusza Skarżyńskiego. Od 1931 roku była aktorką w teatrze "Mignon", który był prowadzony przez jej przyszłego męża, Feliksa Konarskiego, znanego również pod pseudonimem "Ref-Ren". Dwa lata później, w 1933 roku, weszli w związek małżeński. Oleńska występowała w różnych miastach, ale największe sukcesy odnosiła we Lwowie, biorąc udział w rewiach takich jak "Wesoły Murzyn" oraz "Wesoły Amor". Przez lata, Nina była znana z wykonywania piosenek skomponowanych przez męża, w tym popularnych utworów jak “Imieniny we Lwowie”, “Fajer polkę”, “My od Lwowa za daleko” oraz “Ta joj! Ta Lwów”.

Wybuch II wojny światowej zastał ją we Lwowie, gdzie dołączyła do Armii Polskiej na Wschodzie. Razem z armią przebyła długi szlak od Iranu aż po Włochy, występując w zespole rewiowym swojego męża, a także w zespole Kazimierza Krukowskiego. W tym czasie stworzyła swoją niezapomnianą postać sceniczną - "Ochotniczkę Helenkę", która później stała się jej pseudonimem artystycznym. Po wojnie osiedliła się z mężem w Londynie, gdzie brała udział w licznych spektaklach i wydarzeniach organizowanych przez Polonię.

W 1965 roku Nina Oleńska osiedliła się na stałe w Chicago, gdzie kontynuowała swoją karierę, występując w teatrze polonijnym. W ciągu swojego życia otrzymała kilka wysokich odznaczeń, w tym prestiżowy Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino. Po wielu latach artystycznej kariery została pochowana w kwaterze weteranów na cmentarzu Maryhill w Niles, niedaleko Chicago.

Przypisy

  1. Nina Oleńska | Życie i twórczość | Artysta [online], Culture.pl [dostęp 23.02.2023 r.]
  2. Nina (Janina) Oleńska-Konarska, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 23.02.2023 r.]

Oceń: Nina Oleńska

Średnia ocena:4.86 Liczba ocen:21