Wojciech Stattler

---

Życiorys

Wojciech Stattler, urodzony w rodzinie z tradycjami twórczymi, był synem Joachima Stattlera, który pasjonował się kotlarstwem i brązownictwem. Jego ojciec, jako radny miejski oraz deputowany na sejm miasta Krakowa, aktywnie uczestniczył w życiu społeczno-politycznym regionu. W 1816 roku rozpoczął studia na Akademii Krakowskiej, gdzie początkowo zajmował się naukami matematyczno-przyrodniczymi. Już w następnym roku przeniósł się do Szkoły Rysunku i Malarstwa, która później przekształciła się w prestiżową Szkołę Sztuk Pięknych.

Wśród jego nauczycieli znaleźli się wybitni artyści tacy jak Józef Brodowski, Józef Peszka oraz Franciszek Lampi. W latach 1818-1827 przebywał we Włoszech, gdzie studiował w Akademii św. Łukasza w Rzymie, a także pobierał prywatne lekcje u znanych mistrzów Vincenzo Camucciniego i Bertela Thorvaldsena. W 1822 roku kontynuował naukę w Wenecji, pod okiem Antoniego Canovy.

W czasie swojego włoskiego pobytu, Stattler korzystał z rządowego stypendium oraz miał możliwość obcowania z artystami i aristokratami, co pomogło nawiązać relacje z malarzami z kręgu nazareńczyków. Kontaktował się z wieloma osobistościami, w tym z Juliuszem Słowackim i Adamem Mickiewiczem, któremu poświęcił kilka portretów. Rysy twarzy Mickiewicza znalazły się również w obrazie Chrzest Chrystusa, namalowanym dla katedry wawelskiej około roku 1836.

Powracając do kraju, w 1829 roku w Łańcucie namalował portrety rodziny Potockich, co przyniosło mu dodatkowe wynagrodzenie. W tym samym roku stworzył także portret Adama Jerzego Czartoryskiego. Następnie, w 1829 roku, został honorowym profesorem malarstwa, a od 1831 roku pełnił tę funkcję na stałe na swojej uczelni. W krótkim czasie wprowadził edukację w zakresie rysunku z żywego modela.

Chociaż cieszył się uznaniem, zarówno w kraju, jak i za granicą, jego sytuacja finansowa pozostawała niepewna. Mimo zainteresowania, zamieszkanie w Warszawie około 1870 roku nie przyniosło oczekiwanych rezultatów. Odmówił jednak przyjęcia zamówienia na 50 kopii portretu cara, co ukazuje jego niezłomność i wierność artystycznym zasadom.

Wojciech Stattler jest znany przede wszystkim z obrazów religijnych, takich jak Kain i Abel (1823), Mojżesz na górze Synaj (1828) czy Święta Rodzina (ok. 1870). Oprócz tego namalował wiele portretów znanych osobistości, w tym Mickiewicza, Słowackiego oraz Fredrę. W jego dorobku artystycznym znajdują się też akty oraz obrazy historyczne. Często tworzył kopie dzieł włoskich mistrzów, m.in. Rafaela czy Tycjana, a także publikował swoje przemyślenia o malarstwie w formie pamiętników i tekstów publicystycznych. W 1916 roku opublikował swoje wspomnienia.

Artysta zakończył swoje życie w Warszawie, a jego zwłoki spoczęły na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 75-2-22). Z żoną Klementyną z domu Colonna-Zerboni, pochodzącą z Rzymu, miał dwóch synów: Juliusza Stattlera, który był muzykiem, oraz Henryka Stattlera, rzeźbiarza. Jego wnuczki to Klementyna, Helena i Maria, które kontynuowały rodzinne tradycje artystyczne.

---

Oceń: Wojciech Stattler

---