Roman Graczyk


Roman Graczyk, urodzony 27 maja 1958 roku w zabytkowym Krakowie, jest wybitnym dziennikarzem i publicystą, który zdobył uznanie w polskim świecie mediów. Jego praca wyróżnia się rzetelnością oraz dokumentowaniem najważniejszych wydarzeń.

Życiorys

Roman Graczyk, znany polski dziennikarz i publicysta, zdobył wykształcenie w zakresie dziennikarstwa oraz nauk politycznych na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jego kariera zawodowa rozpoczęła się przed 1989 rokiem, kiedy to zaangażował się w współpracę z prasą podziemną. W latach 1981 był związany z studenckim pismem „Aplauz”, a po wprowadzeniu stanu wojennego pisał dla „Bez Dekretu” oraz paryskiego „Kontaktu”, który również miał charakter emigracyjny.

W okresie od 1984 do 1991 roku, Graczyk pracował jako dziennikarz w „Tygodniku Powszechnym”. W latach 1991–1993 był związany z Polskim Radiem Kraków, gdzie pełnił rolę zastępcy dyrektora, którym wówczas był Bronisław Wildstein, wcześniej redaktor paryskiego „Kontaktu”. Od 1993 roku Graczyk pracował jako publicysta dla „Gazety Wyborczej” i w latach 1997-1998 pełnił obowiązki sekretarza redakcji krakowskiej.

Prowadził publicystykę dotyczącą nie tylko bieżących wydarzeń politycznych, ale również kwestii kościelnych oraz historii PRL. Jego artykuły często poruszały tematykę lustracji. W 2005 roku opuścił zespół „Gazety Wyborczej”, twierdząc, że został do tego zmuszony po skrytykowaniu sposobu, w jaki gazeta omawiała sprawy lustracji. W „Rzeczpospolitej” 31 maja 2006 roku opublikował kontrowersyjny artykuł, zatytułowany „Co jest lepsze niż prawda?”, w którym poparł lustrację oraz postuluje otwarcie archiwów SB, krytykując wcześniejszą linię „Gazety Wyborczej”, w tym również własne przekonania.

W 2007 roku Graczyk wydał książkę poświęconą lustracji pod tytułem „Tropem SB. Jak czytać teczki”, a także podpisał list otwarty dziennikarzy gotowych do złożenia oświadczeń lustracyjnych. Od 2007 do 2018 roku był zatrudniony w krakowskim oddziale Instytutu Pamięci Narodowej (IPN). Po tym okresie związał się z niezależną działalnością publicystyczną, zostając stałym felietonistą portalu interia.pl.

W aspekcie życia prywatnego, jego żoną jest krytyk i historyk sztuki Krystyna Czerni, z którą ma troje dzieci.

Publikacje książkowe

Oto zestawienie publikacji książkowych Roman Graczyka, które otwierają nowe perspektywy na temat historii i kultury Polski:

  • Konstytucja dla Polski. Tradycje, doświadczenia, spory, Kraków 1997, seria Demokracja. Filozofia i praktyka, ISBN 83-7006-651-8,
  • Polski kościół, polska demokracja, Kraków 1999, ISBN 83-7052-767-1,
  • Bo jestem z Wilna… (rozmowa z Józefą Hennelową), Kraków 2001, ISBN 83-240-0033-X,
  • Tropem SB. Jak czytać teczki, Kraków 2007, ISBN 978-83-240-0759-2,
  • Cena przetrwania? SB wobec Tygodnika Powszechnego, Warszawa 2011, ISBN 978-83-7700-015-1,
  • Chrzanowski, Warszawa 2013, ISBN 978-83-7943-112-0,
  • Od uwikłania do autentyczności : biografia polityczna Tadeusza Mazowieckiego, Poznań 2015, ISBN 978-83-7785-644-4,
  • Oddychać swobodnie : Studencki Komitet Solidarności w Krakowie (1977-1980), Kraków 2017, ISBN 978-83-943749-7-6,
  • Demiurg. Biografia Adama Michnika, Zona Zero 2021, ISBN 978-83-66814-00-4.

Przypisy

  1. Roman Graczyk [online], www.znak.com.pl [dostęp 18.02.2023 r.]
  2. My złożymy oświadczenia, „Dziennik”, 12.10.2007 r.
  3. Na przekór agitce, interia.pl, 08.06.2006 r.
  4. Co jest lepsze niż prawda?, „Rzeczpospolita”, rp.pl, 31.05.2006 r.
  5. Rafał Kalukin, Bronisław Niezłomny, „Gazeta Wyborcza”, 27.05.2006 r.

Oceń: Roman Graczyk

Średnia ocena:4.6 Liczba ocen:6