Stanisław Bartynowski

---

Życiorys

Stanisław Bartynowski, znany ze swojego wkładu w dziedzinę prawa kanonicznego oraz teologii, rozpoczął swoje studia w Innsbrucku. W 1898 roku przyjął święcenia kapłańskie w Krakowie, co zapoczątkowało jego bogatą karierę wśród jezuitów. W 1901 roku podjął decyzję o wstąpieniu do zakonu i związał swoje życie z misją jezuicką.

W latach 1903–1905 Bartynowski pełnił rolę katechety w Nowym Sączu, a później objął stanowisko prefekta w domu zakonnym w Krakowie. W 1907 roku był wykładowcą historii i geografii w Gimnazjum oo. Jezuitów w Chyrowie. Jego działalność obejmowała także funkcję cenzora ksiąg religijnych oraz kapelana więziennego w Krakowie.

Od 1918 roku Bartynowski był ojcem duchownym w Chyrowie, a od 1920 roku pełnił tę samą rolę w seminarium diecezji łucko-żytomierskiej. W latach 1921–1923 wykładał apologetykę oraz liturgikę w seminarium duchownym w Gnieźnie. Jego działalność administracyjna rozkwitła w latach 1925–1929, kiedy był superiora w Bukareszcie.

Po powrocie do Polski, zajął się współredagowaniem pisma Sodalis Marianus. Bartynowski jest także autorem Apologetyki podręcznej (Kraków 1911, Warszawa 1948), która była przeróbką dzieła Kleine Apologetik autorstwa J. Lindena. W jego dorobku znajdują się również prace takie jak Veni Creator. Nowenna i rozważania o Duchu Świętym (Kraków 1913, 1924) oraz Przygotowanie do spowiedzi i komunii św. (Warszawa 1946, 1951). Ponadto, przetłumaczył na polski dzieło P. Suau Saint François de Borgia (Paryż 1905, Święty Franciszek Borgiasz, Kraków 1931).

Bartynowski zakończył swoje życie i został pochowany w grobowcu Zgromadzenia Jezuitów na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 215-5/6-1/2).

---

Oceń: Stanisław Bartynowski

---