Tadeusz Cegielski

---

Życiorys

W 1973 roku Tadeusz Cegielski ukończył studia z zakresu historii na Uniwersytecie Warszawskim. Siedem lat później, w 1980, uzyskał stopień doktora nauk historycznych, koncentrując się na dziejach powszechnych nowożytnych. Jego doktorat oparty był na rozprawie pt. „Rzesza Niemiecka wobec I rozbioru Polski”, której promotorką była Maria Wawrykowa. W 1994 roku Cegielski habilitował się, prezentując pracę zatytułowaną „Ordo ex Chao. Wolnomularstwo i światopoglądowe kryzysy XVII i XVIII wieku”. Od 1996 roku nosi tytuł profesora nadzwyczajnego w Instytucie Historii Sztuki na Uniwersytecie Warszawskim.

Zawodowo związany z uczelnią od 1973, w latach 1991–1993 pełnił funkcję pełnomocnika rektora UW ds. Europejskiego Uniwersytetu Viadrina w Frankfurcie. W latach 1993–1999 oraz 2008–2012 był prodziekanem Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego. Jako wykładowca, prowadzi zajęcia w Instytucie Historycznym oraz w Centrum Europejskim UW.

Cegielski ma na swoim koncie szereg ważnych ról w polskim środowisku historycznym. Był sekretarzem generalnym Polskiego Towarzystwa Historycznego, a także przewodniczącym Rady Muzealnej Muzeum: Zespołu Pałacowo-Parkowego w Dobrzycy. Ponadto współzałożył fundację „Historia pro Futuro” i pełnił funkcję sekretarza, a także był prezesem wolnomularskiej fundacji „Sztuka Królewska w Polsce”. Od 1992 roku jest redaktorem naczelnym czasopisma „Ars Regia”, które również wydaje.

Jego zainteresowania badawcze skupiają się na nowożytnej historii powszechnej, historii idei i wolnomularstwa, a także na dydaktyce, metodologii historii i filmoznawstwie.

Wolnomularstwo

Wolnomularz od lat działa na rzecz promowania wiedzy o masonerii. W okresie od 2000 do 2003 roku pełnił funkcję wielkiego mistrza Wielkiej Loży Narodowej Polski. Obecnie piastuje tytuł wielkiego mistrza honorowego WLNP oraz sprawuje rolę wielkiego namiestnika, czyli zastępcy wielkiego komandora Rady Najwyższej Polski 33. stopnia Rytu Szkockiego Dawnego i Uznanego.

Członkostwo w Zarządzie Instytutu „Sztuka Królewska w Polsce” to kolejny krok w jego działalności. Instytut powstał w Warszawie w 2012 roku i ma na celu inspirowanie oraz koordynowanie badań naukowych dotyczących zarówno przeszłości, jak i współczesności wolnomularstwa, zarówno w Polsce, jak i na świecie.

Jego działania obejmują również przechowywanie oraz udostępnianie materialnych i niematerialnych świadectw dotyczących masonerii, co sprzyja szerokiemu dostępowi do wiedzy na ten temat. Wymiana informacji oraz popularyzacja wiedzy o wolnomularstwie i zjawiskach pokrewnych to kluczowe elementy działalności, które wspierają zrozumienie i docenienie tej tradycji.

Wybrana bibliografia

Tadeusz Cegielski jest autorem licznych publikacji oraz artykułów naukowych, które znacząco przyczyniły się do rozwoju wiedzy w różnych dziedzinach. Jako współautor książki Rozbiory Polski 1772–1793–1795, jak również programów i podręczników szkolnych, w ostatnim czasie zasłynął dziełem Człowiek i Historia (2003). Dodatkowo napisał wiele prac dotyczących masonerii, w tym Ordo ex Chao (1994), Sekrety masonów (1990) oraz Polubić masonerię (2008).

Warto także zwrócić uwagę na jego twórczość literacką, szczególnie powieści kryminalne. Cegielski jest autorem czterech takich powieści: Morderstwo w alei Róż (Wydawnictwo W.A.B., 2010), Tajemnica pułkownika Kowadły (Mroczna Seria, W.A.B., 2013), Głowa. Opowieść nocy zimowej (Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, 2016) oraz Nowy lepszy morderca (Mroczna Seria, W.A.B., 2018, ISBN 978-83-28-03705-2).

Nagrody i odznaczenia

W roku 2005, Tadeusz Cegielski otrzymał zaszczytne odznaczenie, którym było Złoty Krzyż Zasługi, nadane mu przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

Warto również wspomnieć, że jest on wielkim mistrzonym Kapituły Prywatnego Orderu Świętego Stanisława. Również uzyskał tytuł krzyża komandorskiego z koroną (II klasy) przyznany przez samozwańczego prezydenta RP na uchodźstwie, Juliusza Nowinę-Sokolnickiego, który nadał mu to odznaczenie zaocznie.

Życie prywatne

W życiu prywatnym Tadeusza Cegielskiego pojawia się interesująca historia, która ściśle wiąże się z jego bliskimi. Był synem Longina, który pełnił funkcję wicepremiera w rządzie Piotra Jaroszewicza. Tadeusz miał również brata, Piotra Cegielskiego, który wyrobił sobie markę jako dziennikarz oraz dyplomata.

Oprócz tego, Tadeusz był ojcem Maksa Cegielskiego, który także odniósł sukces w branży dziennikarskiej oraz literackiej jako pisarz. Jego rodzina z pewnością miała wpływ na życie i karierę Tadeusza, a ich różnorodne ścieżki zawodowe pokazują, jak istotne były dla nich wartości wymiany myśli i kreatywności.

---

Oceń: Tadeusz Cegielski

---