Zygmunt Lisowski, urodzony 13 listopada 1880 roku w Krakowie, a zmarły 17 maja 1955 roku w Poznaniu, był wybitnym polskim naukowcem oraz prawnikiem. Jako profesor prawa rzymskiego, wniósł ogromny wkład w rozwój tej gałęzi nauki.
W szczególności w latach 1923–1924 pełnił funkcję rektora Uniwersytetu Poznańskiego, gdzie wpływał na kształcenie przyszłych pokoleń prawników.
Życiorys
Zygmunt Lisowski był synem adwokata Władysława oraz Michaliny z Czeczot-Nowosieleckich. W 1898 roku zakończył edukację w gimnazjum Nowodworskiego w Krakowie, a następnie podjął studia w zakresie prawa oraz historii na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1904 roku osiągnął tytuł doktora. Dalszą naukę w obszarze prawa rzymskiego kontynuował w prestiżowych uniwersytetach w Paryżu (1904) oraz Lipsku (1906).
Podczas I wojny światowej prowadził wykłady na Uniwersytecie Jagiellońskim, a w lutym 1919 roku został jednym z pierwszych powołanych profesorów na Uniwersytecie Poznańskim. 7 maja 1919 roku zainaugurował swoją działalność jako członek kadry naukowej tej uczelni, obejmując kierownictwo Katedry Prawa Rzymskiego. Jego prace badawcze koncentrowały się na historii zarówno prawa rzymskiego, jak i współczesnego polskiego prawa cywilnego.
Od 1 stycznia 1921 roku piastował stanowisko profesora zwyczajnego, na którym pozostawał aż do przejścia na emeryturę, z przerwą na okres II wojny światowej, aż do 28 lutego 1951 roku. Po odejściu Heliodora Święcickiego pełnił przez jedną kadencję funkcję rektora Uniwersytetu Poznańskiego w roku akademickim 1923–1924, a podczas swojej kadencji przyczynił się do ustanowienia struktury administracyjnej uczelni oraz powołania komisji senackich.
Od 1927 roku pełnił rolę sekretarza generalnego, a od 1945 roku był prezesem Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. 20 marca 1935 roku został powołany przez Senat Uniwersytetu na kuratora Akademickiej Korporacji „Viritia”. W trakcie drugiej wojny światowej mieszkał w Krakowie, aktywnie angażując się w tajne nauczanie dla polskiej młodzieży. Po zakończeniu wojny powrócił do Poznania, gdzie kontynuował wykłady z zakresu prawa rzymskiego.
W latach 1948–1949 był jednym z współzałożycieli oraz współredaktorów, a później członkiem Komitetu Redakcyjnego (1951–1952) oraz Rady Redakcyjnej (1953–1955) „Czasopisma Prawno-Historycznego”. Zmarł 17 maja 1955 roku w Poznaniu i został pochowany na Cmentarzu parafialnym św. Jana Vianneya w Poznaniu (kwatera Barbary-22-9).
Nie założył rodziny.
Ważniejsze publikacje
Oto przegląd najważniejszych prac Zygmunta Lisowskiego, które do dziś wpływają na wiedzę o prawie:
- Studia nad sposobami nabycia własności w rzymskim Egipcie, 1913,
- O prawie rzymskim w korekturze pruskiej uwagi krytyczne, 1954,
- Prawo spadkowe, 1920,
- Kodeks cywilny obowiązujący na ziemiach zachodnich Rzeczypospolitej, 1933.
Przypisy
- Pihan-Kijasowa Alicja (red.), Poczet członków Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk 1857–2007, Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, 2008.
- Bożena Knopek, Maria Zielińska, red. Antoni Gąsiorowski, WSB Polskie towarzystwo historyczne, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, ISBN 83-01-02722-3, 9788301027223.
- Polska Akademia Nauk. Zakład Socjologii i Historii Kultury, Kultura i społeczeństwo, Tom 18, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1974.
- Przegląd zachodni, Tom 11, Wydania 5–12, Instytut Zachodni, 1955.
- Polskie Towarzystwo Historyczne. Oddział w Poznaniu, Studia i materiały do dziejów Wielkopolski i Pomorza, Tom 1,Wydanie 2, Państwowe Wydawn. Naukowe., 1956.
- a b c d Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk. Wydział Historii i Nauk Społecznych, Polska Akademia Nauk, Czasopismo prawno-historyczne, Tom 7, Wydanie 2, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1956.
- Kronika Uniwersytetu Poznańskiego za rok szkolny 1923/24 za Rektoratu Prof. Dra Zygmunta Lisowskiego i otwarcie roku szkolnego 1924/25 przez nowego Rektora Prof. Dra Stanisława Dobrzyckiego w dniu 12.10.1924 r., Poznań, 1925.
- Rocznik Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1949.
- M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 468 „za zasługi na polu pracy naukowej”.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Zdzisław Raabe | Stanisław Berezowski | Jan Zarański (1866–1940) | Lucjan Orkisz | Tadeusz Cegielski | Antoni Zieliński (chemik) | Stanisław Cercha | Janina Jentys-Szaferowa | Maciej Negrey | Stanisław Klemensiewicz | Jakub Barbasz | Władysław Górnikiewicz | Joachim Metallmann | Laura Kaufman | Orest Subtelny | Michał Rusinek (literaturoznawca) | Feliks Radwański (1756–1826) | Tadeusz Estreicher | Jan Marian Włodek | Marcin KarasOceń: Zygmunt Lisowski