Władysław Jan Skiba to postać, która odcisnęła swoje piętno w dziedzinie geografii oraz geologii. Urodził się 12 lipca 1912 roku w Krakowie, a swoje życie zakończył 14 czerwca 1988 roku w Londynie.
Skiba był nie tylko wybitnym naukowcem, ale również wielkim wykładowcą na Polskim Uniwersytecie Na Obczyźnie, gdzie dzielił się swoją wiedzą i doświadczeniem z młodszymi pokoleniami studentów.
Życiorys
Władysław Jan Skiba był utalentowanym geologiem i geografem, synem Franciszka Skiby oraz Marii z Zawadzkich. Swoją edukację rozpoczął na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, gdzie studiował geografię. W 1936 roku obronił pracę magisterską, co otworzyło mu drzwi do przyszłej kariery akademickiej.
Po zakończeniu II wojny światowej zdecydował się na emigrację. W 1948 uzyskał honorowy tytuł B.Sc z geologii na Uniwersytecie w Edynburgu, co potwierdza jego ogromne umiejętności oraz wiedzę w obszarze nauk przyrodniczych. Następnie przez trzy lata z powodzeniem wykładał na Uniwersytecie w Nottingham. W 1951 roku przedstawił znaczącą pracę na temat skał granitowych w środkowej Irlandii, co przyniosło mu stopień doktora filozofii w dziedzinie geologii.
W następnym roku, 1952, objął stanowisko dyrektora w Colonial Geological Survey na wyspie Fidżi, gdzie pracował aż do 1955. Po powrocie do Wielkiej Brytanii, jego kariera nabrała tępa dzięki posadzie wykładowcy w Royal School of Mines, na Wydziale Geologii w Imperial College London.
Od 1972 roku, Skiba był zawodowo związany z Bedford College oraz University College London. W tym okresie odbywał liczne podróże jako konsultant, pracując w takich regionach jak Arabia Saudyjska, Jemen, Somalia, Kenia oraz Tanzania. Jego wiedza i umiejętności były cenione na wszystkich kontynentach, co umożliwiło mu wpływanie na rozwój nauk geologicznych w różnych krajach.
W 1978 roku został profesorem geologii oraz geografii na Polskim Uniwersytecie Na Obczyźnie, gdzie powierzono mu również prestiżową funkcję dziekana Wydziału Przyrodniczego. W uznaniu jego wkładu w naukę, 1 stycznia 1986 roku otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski od prezydenta RP na uchodźstwie Edwarda Raczyńskiego. Odznaczenie to zostało przyznane za całokształt jego pracy niepodległościowej oraz naukowej na stanowisku profesora, a także za organizację Kongresu Kultury Polskiej w Londynie w 1985 roku.
Przypisy
- Wybór członków Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie, Polskie Towarzystwo Naukowe na Ojczyźnie s. 118-119. docplayer.pl. [dostęp 11.03.2017 r.]
- Marian Kałuski - „Śladami Polaków po świecie” - Przegląd Australijski
- Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 11, Nr 1 z 19.03.1986 r.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Piotr Oczko | Zbigniew Chudzikiewicz | Irena Smolarska | Michał Siedlecki | Lech Kalinowski | Henryk Karol Gaertner | Maria Rydlowa (bibliotekarka) | Katarzyna Krzysztofek | Mieczysław Bochenek | Piotr Augustyniak (profesor nauk technicznych) | Józef Grzybowski | Andrzej Zaborski (orientalista) | Olgierd Justyn Staniszkis | Oleg Czyżewski | Ernest Łuniński | Stefan Nosek | Stefan Morawski | Jerzy Zachorowski | Jan Dróżdż | Marek OgielaOceń: Władysław Jan Skiba