Władysław Kowalikowski

Polityka i administracja

Władysław Kowalikowski, urodzony 25 grudnia 1860 roku w Krakowie, to postać o znaczącym dorobku w dziedzinie prawa oraz administracji publicznej. Jego życie zakończyło się w 1943 roku w Przemyślu, gdzie spędził ostatnie lata swojego życia.

Był on nie tylko polskim prawnikiem, ale również urzędnikiem w administracji Austro-Węgier, co miało duże znaczenie w kontekście późniejszych wydarzeń politycznych w Polsce. Od 1919 do 1921 roku pełnił funkcję zastępcy komisarza generalnego rządu RP w Krakowie, co świadczy o jego aktywności w okresie kształtowania się nowej Polski po I wojnie światowej. Po zakończeniu tej kadencji, Kowalikowski został wicewojewodą krakowskim, a następnie objął stanowisko wojewody krakowskiego w latach 1924–1926.

Życiorys

Władysław Kowalikowski urodził się w rodzinie z klasy inteligenckiej, co miało duży wpływ na jego wychowanie oraz przyszłe osiągnięcia zawodowe. Ukończył Gimnazjum św. Anny, a następnie podjął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Jego kariera publiczna rozpoczęła się w listopadzie 1884 roku, kiedy to Kowalikowski zatrudnił się w administracji Galicji. Przez kilka lat zdobywał doświadczenie jako praktykant w starostwie w Pilźnie (1885–1890) oraz w Wadowicach (1891–1895). Jego ścieżka zawodowa obejmowała również stanowiska koncypienta w starostwach w Tarnowie (1895–1897) oraz Nowym Targu (1897–1899).

W 1899 roku Kowalikowski awansował na komisarza powiatowego i został przeniesiony do starostwa w Krakowie, gdzie piastował urząd komisarza rządowego krakowskich kas oszczędności. W 1904 roku awansował na sekretarza Namiestnictwa, a trzy lata później, w 1907 roku, objął stanowisko starosty powiatu bocheńskiego. Jeszcze w tym samym roku został starostą powiatu brzeskiego, a od 1911 roku sprawował urząd starosty w Krakowie.

Po zakończeniu I wojny światowej, w marcu 1919 roku, Kowalikowski został zastępcą generalnego delegata rządu RP na Kraków. Po utworzeniu 1 września 1921 roku Urzędu Wojewódzkiego Krakowskiego, objął funkcję szefa wydziału, a także wicewojewody. Dnia 16 listopada 1923 roku, po urlopowaniu dotychczasowego wojewody Kazimierza Gałeckiego z powodu tzw. wypadków krakowskich, Kowalikowski przejął jego obowiązki.

Z dniem 8 marca 1924 roku został formalnie mianowany wojewodą krakowskim, a swoją funkcję pełnił do 7 czerwca 1926 roku, kiedy to został przeniesiony na emeryturę po przewrocie majowym. W uznaniu jego zasług, 2 maja 1923 roku odznaczono go Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

W życiu prywatnym był żonaty z Teofilą z Lewickich, z pierwszym mężem Szaszkiewiczem, a jego synową była Hryhorija Szaszkewycz. Nie doczekał się potomstwa. Tuż przed wybuchem II wojny światowej Kowalikowski osiedlił się w Krakowie, a potem przeniósł do Przemyśla, gdzie spędził ostatnie lata swojego życia. Zmarł tam i został pochowany razem z żoną na Cmentarzu Głównym w Przemyślu, w grobowcu rodzinnym Cyryla Czerlunczakiewicza.

Przypisy

  1. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 25.01.1926 r.
  2. pełniący obowiązki od 16.11.1923 r.

Oceń: Władysław Kowalikowski

★★★★★
Średnia ocena:4.89 Liczba ocen:6