Włodzimierz Ormicki

Kultura i sztuka

Włodzimierz Ormicki, urodzony 18 maja 1905 roku w Krakowie, a zmarły 13 maja 1974 roku w Bydgoszczy, był uznawanym polskim dyrygentem oraz kompozytorem.

Pełnił istotną rolę w polskiej muzyce, będąc współorganizatorem Wielkiej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach. Jego osiągnięcia obejmują również okres, kiedy to zasiadał na stanowisku dyrektora artystycznego Opery Śląskiej w latach 1953-1963.

Po tym czasie, w latach 1969-1974, zajmował się artystycznym kierownictwem bydgoskiej Opery, przyczyniając się w ten sposób do rozwoju kultury muzycznej w Polsce.

Życiorys

Włodzimierz Ormicki zdobył wykształcenie muzyczne w prestiżowych ośrodkach, takich jak Kraków, Wiedeń i Monachium. Swoją artystyczną karierę rozpoczął jako dyrygent oraz korepetytor, działając na terenie Niemiec oraz Szwajcarii. Po powrocie do Polski w 1929 roku, związał się z muzycznymi scenami w Krakowie i Warszawie.

Po zakończeniu II wojny światowej, Ormicki współpracował w Katowicach z Grzegorzem Fitelbergiem w ramach WOSPR. Jego kariera dyrygencka rozwijała się w takich instytucjach jak Filharmonia Łódzka oraz Opera Wrocławska. W latach 1953-1963 pełnił rolę dyrektora, kierownika artystycznego i dyrygenta Opery Śląskiej w Bytomiu, a po tym okresie spędził dwa lata na podobnym stanowisku w Filharmonii Wrocławskiej. Współpracował także z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach, zyskując reputację wszechstronnego muzyka oraz artysty o znacznej renomie zawodowej.

W 1969 roku objął kierownictwo artystyczne Opery i Operetki w Bydgoszczy. Choć jego kadencja była krótka, miała ogromne znaczenie w historii teatru operowego w Bydgoszczy. Udało mu się podnieść poziom muzyczny spektakli oraz wprowadzić wybitne dzieła operowe do repertuaru, w tym takie tytuły jak: Czarodziejski flet, Poławiacze pereł oraz Don Carlos. Dodatkowo zainicjował wymianę artystyczną z teatrami z sąsiednich krajów, takich jak NRD, Czechosłowacja i Rumunia.

Wyjątkowym wydarzeniem artystycznym, które miało miejsce pod jego przewodnictwem, był duży Koncert Beethovenowski zorganizowany z okazji 200. rocznicy urodzin kompozytora, odbywający się 24 listopada 1970 roku.

Zapoczątkowane przez Ormickiego zmiany miały długotrwały wpływ na powojenną kulturę muzyczną w Polsce. Po jego śmierci spoczął w Krakowie.

Ważniejsze kompozycje

Włodzimierz Ormicki jest znanym kompozytorem, który stworzył wiele interesujących dzieł muzycznych, które wyróżniają się różnorodnością form i stylów. Below presentujemy najbardziej znaczące kompozycje jego twórczości, które zdobyły uznanie nie tylko w kraju, ale i za granicą.

  • „Sinfonietta” na orkiestrę (1926),
  • „Pieśni” na mezzosopran z sekstetem smyczkowym i harfą (1928),
  • „Pieśni” na sopran z kwintetem smyczkowym i fletem (1933),
  • „Miłostki ułańskie”, opera komiczna w jednym akcie (1939),
  • „Suita kolędowa” (wersja I) na orkiestrę (1940),
  • „Msza” na chór męski i organy (1941),
  • „Suita kolędowa” (wersja II) na głosy solowe i orkiestrę (1941-42),
  • „Msza” na chór mieszany, organy i zespół instrumentów dętych (1942),
  • „Improwizacja” na orkiestrę (1942),
  • „Nasz dzień”, cykl utworów na fortepian (1943).

Każde z tych dzieł odzwierciedla nie tylko umiejętności kompozytora, ale również jego twórczą wizję i wkład w rozwój muzyki polskiej w XX wieku.

Przypisy

  1. Adam A. Neuer, Ormicki Włodzimierz, [w:] Elżbieta E. Dziębowska (red.), Encyklopedia muzyczna PWM, wyd. I, t. 7 NOPa część biograficzna, Kraków: PWM, 2002 r., s. 220-221, ISBN 83-224-0808-0.

Oceń: Włodzimierz Ormicki

★★★★★
Średnia ocena:4.47 Liczba ocen:14