Fort pancerny główny 49a „Dłubnia”


Fort pancerny główny 49a „Dłubnia” to historyczna perła Twierdzy Kraków, której budowa miała miejsce w latach 1892–1896. Jego głównym celem było zapewnienie bezpieczeństwa dolinieDłubni. Aby wzmocnić jego obronę, współpracowały z nim kilka innych fortów, takich jak 49 Krzesławice oraz 48a Mistrzejowice.

W przeszłości jego umocnienia wspierały dodatkowo Fort 49 ¼ Grębałów oraz Fort 49 Krzesławice, co czyniło go kluczowym punktem w systemie obronnym. Co ciekawe, fort nie brał udziału w działaniach podczas I wojny światowej, a w okresie międzywojennym znajdował się pod zarządem wojska.

W trakcie II wojny światowej wieże pancerne fortu zostały zniszczone w wyniku wysadzenia. Po zakończeniu konfliktu, aż do 1990 roku, fort pełnił rolę magazynu. Dziś można go znaleźć przy ulicy S. Petőfiego w Krakowie, stanowiącym fascynujący przykład fortecznej architektury.

Zespół dzieł obronnych

W obrębie fortyfikacji fortu znajdowały się istotne elementy obronne, które pełniły kluczowe funkcje w systemie obrony. W szczególności można wyróżnić:

  • ziemny szaniec piechoty IS VI–1,
  • baterię FB VI–1,
  • baterię sprzężoną Fortu.

Niestety, żaden z wymienionych obiektów nie zachował się do naszych czasów.

Przypisy

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30.09.2024 r. [dostęp 12.10.2024 r.]

Oceń: Fort pancerny główny 49a „Dłubnia”

Średnia ocena:4.84 Liczba ocen:12