Góra św. Bronisławy

Geograficznie, obydwa te szczyty są częścią Pomostu Krakowskiego w obrębie makroregionu Bramy Krakowskiej. Nazwa góry upamiętnia błogosławioną Bronisławę, która swoje życie zakonne spędziła początkowo w położonym u podnóża wzniesienia Klasztorze św. Augustyna i św. Jana Chrzciciela w Krakowie, a później w pustelni na jej zboczu, gdzie ostatecznie zmarła. Po jej śmierci wzniesieniu nadano imię Góra św. Bronisławy.

Północno-wschodnie stoki tego wzniesienia opadają stromo w kierunku ulicy Królowej Jadwigi. U podstawy tych stoków, a także w dolnych partiach stoków północno-wschodnich, południowych oraz południowo-zachodnich znajdują się zabudowania dzielnicy Zwierzyniec. Górna część zboczy oraz grzbiet są pokryte lasem liściastym, a na południowo-wschodnim krańcu grzbietu dumnie wznosi się Kopiec Kościuszki, widoczny z dużych odległości.

Stoki wzgórza są poprzecinane licznymi wąwozami i parowami, z których największe to Lisie Jamy i Łasina. Na zboczach można także dostrzec odsłonięcia skał wapiennych, w których ukryte są trzy jaskinie: Kawerna pod Fortem Kościuszko, Nyża pod Strzelnicą oraz Schronisko pod Klasztorem Norbertanek.

Na Górze św. Bronisławy znajduje się także stanowisko archeologiczne, które jest świadectwem różnych faz kulturowych. Wykopaliska odkryły m.in. fragmenty kultury mustiersko-lewaluaskiej oraz wschodniomikockiej, a także obozowiska kultury szeleckiej i oryniackiej. W trakcie badań natrafiono na liczne kości zwierząt, w tym 86 pochodzących od wymarłych mamutów, co podkreśla bogactwo historii i dziedzictwa tej okolicy.