Kościół św. Brata Alberta w Krakowie (os. Dywizjonu 303)

---

Historia

W dniu 26 września 1982 roku, kardynał Franciszek Macharski poświęcił miejsce przeznaczone pod budowę kościoła oraz sąsiednich sal katechetycznych. Zaledwie kilka lat później, 2 lutego 1984 roku, parafia prowadzona przez ks. prałata Jana Bielańskiego uzyskała zgodę na rozpoczęcie budowy kościoła oraz zaplecza. Już 11 sierpnia 1985 roku rozpoczęto prace nad fundamentami tej ważnej dla społeczności budowli.

Momentem szczególnym miało być 24 września, kiedy to ksiądz kardynał Franciszek Macharski uroczyście wmurował w fundamenty kamień węgielny. Ten wyjątkowy kamień został poświęcony w Rzymie przez Papieża Jana Pawła II 13 października 1982 roku. Kościół został ostatecznie poświęcony 12 czerwca 1994 roku przez biskupa Kazimierza Nycza.

Architektura tej świątyni wyróżnia się stropem wspartym na stalowych słupach, na którym znajduje się podwieszony sufitem kasetonowym oraz przeszklona fasada, co nadaje wnętrzu niezwykły charakter. Obraz św. Brata Alberta, który pierwotnie zdobił ołtarz główny, został w 2006 roku zastąpiony figurą świętego trzymającego w lewej ręce bochen chleba, a w prawej zwisającą szatę.

W latach 80. Z. Kopycińska-Wilczkowa namalowała obraz w ołtarzu głównym oraz stacje Drogi Krzyżowej. W przedsionku kościoła znajdują się płyty upamiętniające polskich lotników, którzy polegli w II wojnie światowej, wykonane przez Bronisława Chromego w 1995 roku, a także płyty dedykowane saperom, którzy stracili życie przy rozminowywaniu pobliskiego lotniska w 1946 roku, autorstwa A. Kołaczyńskiego z 1999 roku.

Dominującym kolorem wnętrza jest biel. Warto jednak zaznaczyć, że budowla ta jest wciąż niedokończona, gdyż do jej pełnego kształtu brakuje wieży.

---

Oceń: Kościół św. Brata Alberta w Krakowie (os. Dywizjonu 303)

---