Nagrobek Władysława III Warneńczyka

Podpisanie umowy na jego wykonanie miało miejsce 10 stycznia 1903 roku, a jej inicjatorem był kardynał Jan Duklan Puzyna. Prace nad tym monumentalnym dziełem prowadził w Rzymie Antoni Madeyski, który wykorzystał czerwony marmur oraz brąz. W kwietniu 1906 roku nagrobek znalazł swoje miejsce w wawelskiej katedrze, a jego oficjalne odsłonięcie miało miejsce 7 lipca 1906 roku.

Nagrobek Władysława III Warneńczyka to jeden z najlepszych przykładów historyzującej rzeźby nagrobnej w Polsce. Jego design nawiązuje do gotyckich tumbowo-baldachimowych sarkofagów królewskich, które zdobią wnętrza katedry. Na wierzchu tumby znajduje się figura młodego króla w pełnej zbroi, przedstawiająca go jako rycerza i obrońcę chrześcijaństwa, z Szczerbcem w rękach. Symbolizuje to nie tylko jego rolę jako władcy, ale także jako walczącego rycerza.

Pod postacią monarchy znajduje się figura młodego lwa, który jest atrybutem siły i męstwa. Zaskakujący jest jednak brak innych atrybutów władzy królewskiej, za wyjątkiem korony, co podkreśla zamiar gloryfikacji Władysława III jako rycerza, a niekoniecznie uwydatnia jego godność monarszą. Na bokach tumby dostrzegamy fryz z herbami Polski i Węgier, co dodatkowo zaznacza jego rodowe powiązania.