Sala Poselska na Wawelu

Pierwotny strop kasetonowy, stworzony przez wybitnych artystów Sebastiana Tauerbacha i Hansa Sznycera w okolicach 1540 roku, uległ zniszczeniu w wyniku devastacji spowodowanej pożarem w 1702 roku, a także w latach 1804−1807. To, co dzisiaj widzimy, jest rekonstrukcją tego oryginalnego dzieła. W kasetonach znajdowało się 194 rzeźbionych głów, z których do dnia dzisiejszego zachowało się jedynie 30 oryginalnych rzeźb z XVI wieku, znanych jako tzw. głowy wawelskie.

Ściany Sali Poselskiej przyozdobione są fryzem, dziełem Dionizego Stuby, który przedstawia Alegorię historii życia ludzkiego, ukazującą różne etapy egzystencji człowieka. W aranżacji wnętrza starano się oddać hołd historycznym funkcjom sali. Dlatego też na ścianach możemy znaleźć portrety Zygmunta Starego oraz Anny Jagiellonki, namalowane przez Marcina Kobera. W centrum sali znajduje się fotel, zwany poltrone, który zastępuje nieistniejący tron.

Uzupełnieniem tego niezwykłego wnętrza są arrasy z serii Dzieje rajskie oraz werdiury, które nadają sali niezwykłego charakteru. Warto również zwrócić uwagę na zachowany oryginalny renesansowy fryz, który dodaje uroku temu historycznemu miejscu.