Ulica Stefana Grota-Roweckiego w Krakowie

---

Historia

W latach sześćdziesiątych XX wieku obszar, na którym teraz znajduje się ulica Grota-Roweckiego, był niemal wyłącznie zdominowany przez pola uprawne. W zachowanych planach zagospodarowania przestrzennego z tamtego okresu można zobaczyć, że siatka ulic miała zupełnie inną formę niż obecnie. Rzeczywiste wytyczenie ulicy miało miejsce w latach 70., a północny odcinek Grota-Roweckiego po raz pierwszy został naniesiony na plan miasta Krakowa w 1976 roku. Prawdopodobnie zbudowano go równocześnie z nowym układem drogowym Kapelanka-Brożka.

Początkowo ulica kończyła się ślepo w polach, tuż za skrzyżowaniem z ulicami Zachodnią oraz Norymberską. Zmiany nastąpiły w 1992 roku, kiedy to ulica została przedłużona do nowego skrzyżowania z ulicą Gronostajową, gdzie powstała pętla autobusowa dla Osiedla Ruczaj. (Warto wspomnieć, że nazwa Ruczaj została oficjalnie nadana dopiero w 2004 roku). W kolejnych latach kontynuowano budowę trasy, która ostatecznie uzyskała miano ul. M. Bobrzyńskiego.

Po rozpoczęciu jej istnienia, ulica była jednokierunkowa z nieco krótszym odcinkiem dwukierunkowym w rejonie skrzyżowania z ulicami Rostworowskiego oraz Norymberską. W styczniu 2011 roku ruszyły prace związane z przebudową całej trasy. W ramach tego projektu dobudowano drugą jezdnię, a także ścieżkę rowerową oraz torowisko tramwajowe na przestrzeni całej długości ulicy. Zainstalowano również ekrany akustyczne od strony południowej, które objęły niemal cały odcinek. Prace zakończono w roku 2012.

Otoczenie

Od strony południowej widoczna jest zabudowa wielorodzinna, charakteryzująca się wysoką gęstością mieszkalną osiedla Ruczaj. Z kolei na północy znajdują się istotne elementy komunikacyjne, w tym torowisko tramwajowe, które łączy tę część miasta z innymi dzielnicami. W bezpośrednim sąsiedztwie zobaczyć można również różnorodne budynki mieszkalne, a także zakłady usługowe, które oferują mieszkańcom dostęp do niezbędnych usług. Warto również zwrócić uwagę na Kampus Uniwersytetu Jagiellońskiego, który stanowi ważny punkt w okolicy.

Kontrowersje

Przebudowa tej drogi wzbudziła wielkie kontrowersje wśród mieszkańców Krakowa oraz specjalistów zajmujących się urbanistyką. Wraz z ulicą M. Bobrzyńskiego, ulica Stefana Grota-Roweckiego uzyskała nieoficjalny przydomek „Autostrada Skawina”. Władze lokalne wskazują na potrzebę jej poszerzenia, co ma być reakcją na przewidywany wzrost natężenia ruchu samochodowego, uzasadniając to jej funkcją jako głównej drogi dojazdowej do Skawiny.

Jednakże krytycy zwracają uwagę, że mimo zakończenia budowy trasy tramwajowej, która została dodatkowo wyposażona w parking w systemie „Parkuj i Jedź”, nowa forma ulicy stoi w sprzeczności z ideą zrównoważonego transportu. Jako kluczowe argumenty przeciwko przebudowie wymieniają:

• szerokość ulicy oraz niewielką liczbę przejść dla pieszych, co utrudnia mieszkańcom dotarcie do przystanków,
• wysokie ekrany akustyczne rozciągające się na całej długości trasy, mimo że dozwolona prędkość pojazdów nie przekracza 70 km/h i została użyta cicha nawierzchnia,
• wąskie chodniki, które są rezultatem priorytetowania aż 7 pasów jezdni w zachodniej części ulicy,
• niekonsekwentny przebieg ścieżki rowerowej, która nie dociera do skrzyżowania z ulicami Kapelanka, Brożka oraz Lipińskiego.

Dodatkowo, przebudowana ulica została nominowana do 12. edycji plebiscytu Archi-Szopa, który wyróżnia najgorsze rozwiązania architektoniczne i urbanistyczne w Krakowie.

---

Oceń: Ulica Stefana Grota-Roweckiego w Krakowie

---