Ulica św. Gertrudy w Krakowie


Ulica św. Gertrudy to niezwykle interesująca część Krakowa, która rozciąga się wzdłuż pięknych Plant, łącząc okolice Poczty Głównej z Wawelu. Jej historia sięga lat 70. XIX wieku, kiedy to powstała w miejscu dawnej drogi prowadzącej wzdłuż starych murów miejskich, tworząc istotny fragment I obwodnicy Krakowa.

W okolicy dzisiejszych Plant, blisko ulicy Siennej, niegdyś mieścił się kościół pod wezwaniem św. Gertrudy, znany również jako kościół Złoczyńców. W przeszłości na jego otaczającym cmentarzu spoczywały osoby skazane na karę śmierci, w tym te, które zginęły od miecza katowskiego. Uroczystość związana z tym miejscem kończy się na początku XIX wieku – cmentarz zamknięto w 1796 roku, a sama świątynia przestała funkcjonować w 1810 roku.

W 1820 roku władze miejskie postanowiły sprzedać na licytacji ruiny kościółka, które ostatecznie rozebrano dwa lata później. Mimo tych zmian, władze nie dopuściły do zabudowy terenu, co pozwoliło na rozwinięcie koncepcji Plant jako przestrzeni zielonej w sercu miasta.

Po zakończeniu II wojny światowej, w 1950 roku, ulicy nadano imię Ludwika Waryńskiego, który był działaczem ruchu robotniczego. Jednak w 1990 roku postanowiono przywrócić niejako pamięć o przeszłości i ulicy nadano jej pierwotną nazwę – św. Gertrudy, nawiązując do bogatej i pełnej tradycji historii tego miejsca.

Niektóre kamienice

Ulica św. Gertrudy w Krakowie to miejsce, które skrywa w sobie liczne i interesujące kamienice. Każda z nich ma swoją unikalną historię, co czyni tę ulicę szczególnie fascynującą do zwiedzania.

  • Pod nr 2 znajduje się kamienica, która została zaprojektowana w duchu historyzmu przez Karola Zaremby w 1889 roku,
  • Nr 5 to budynek kina „Wanda”, które uroczyście otwarto w 1912 roku; dzisiaj w tym miejscu znajdują się delikatesy spożywcze, a fasada budynku zachowała secesyjną dekorację z mozaiką,
  • Pod nr 6 mieści się hotel Monopol zaprojektowany przez Filipa Pokutyńskiego w 1876 roku. Jego fasada wyróżnia się eklektycznym stylem oraz lustrzaną nadbudową, która powstała w późniejszych latach,
  • Budynek nr 12 A został wzniesiony w 1886 roku, a jego wystrój przetrwał dzięki ostatniej modernizacji z 1938 roku. Co ciekawe, na klatce schodowej znajdują się witraże z alegorycznymi scenami,
  • Na kamienicy nr 16 wmurowano pamiątkową tablicę poświęconą Narcyzowi Wiatrowi „Zawojnie”,
  • W kamienicy nr 19 po zakończeniu II wojny światowej mieszkał reżyser Wojciech Jerzy Has,
  • Kamińce 23-24 zostały zbudowane przez zakon księży Misjonarzy i do dziś stanowią własność kościelną. W czasie II wojny światowej w ich wnętrzach mieściła się siedziba Abwehry – niemieckiego wywiadu wojskowego,
  • Na koniec, kompleks budynków 26-29 to znany hotel „Royal”. Przed II wojną światową składał się on z czterech hoteli: Royal, Union, City oraz Garnizonowy. W trakcie okupacji zamieszkiwali tutaj niemieccy żołnierze, a po wojnie, do 1954 roku, mieściło się Dowództwo Krakowskiego Okręgu Wojskowego. Następnie powstało tam kasyno oraz hotel garnizonowy. Ostatecznie, po gruntownym remoncie w 1987 roku, obiekt połączono w jeden kompleks hotelowy, znany jako Hotel „Royal” z 120 miejscami noclegowymi.

Przypisy

  1. Krzysztof Jakubowski, Spacerownik krakowski, s. 142.

Oceń: Ulica św. Gertrudy w Krakowie

Średnia ocena:4.73 Liczba ocen:16