Adam Krokiewicz

---

Życiorys

Adam Krokiewicz przyszedł na świat w rodzinie związanej z medycyną, gdzie jego ojciec, Antoni, był lekarzem, a matka, Helena z Doerflerów, miała duży wpływ na jego edukację. W młodości uczęszczał do Gimnazjum św. Jacka w Krakowie, co zaowocowało zdaniem matury w 1908 roku. Po ukończeniu nauki podjął studia z zakresu filologii klasycznej oraz filozofii, które odbywał w latach 1908–1912 na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz w Wiedniu. Wśród profili wykładowców był m.in. Kazimierz Morawski oraz Leon Sternbach, co miało znaczący wpływ na jego rozwój akademicki.

Po zakończeniu studiów rozpoczął pracę jako nauczyciel języków starożytnych w Gimnazjum im. Sobieskiego w Krakowie. W tym okresie zaangażował się także w działalność wojenną, biorąc udział w I wojnie światowej oraz w wojnie polsko-bolszewickiej. Po zakończeniu tych konfliktów, w 1918 roku, obronił na Uniwersytecie Jagiellońskim rozprawę doktorską o tytule Lucretius quam rationem temporis et spatii habuerit, a cztery lata później uzyskał habilitację w tej samej uczelni.

W latach 1920–1921 pracował jako adiunkt w Katedrze Filologii Klasycznej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Następnie w 1923 roku przeniósł się do Warszawy, gdzie uzyskał stanowisko profesora nadzwyczajnego oraz kierownika III Katedry Filologii Klasycznej. W 1931 roku został profesorem zwyczajnym, a w 1935 roku przeszedł do I Katedry.

Adam Krokiewicz brał czynny udział w kampanii wrześniowej, a później, podczas okupacji, pełnił funkcję urzędnika w warszawskim magistracie, angażując się w tajne nauczanie, które prowadził w swoim mieszkaniu. Po tragicznym powstaniu warszawskim znalazł się w obozie w Pruszkowie, a następnie krótko przebywał w Krakowie.

W roku 1945 powrócił do wykładowstwa na Uniwersytecie Warszawskim, obejmując kierownictwo II Katedry Filologii Klasycznej. Na emeryturę przeszedł w 1960 roku, jednak w latach 60. kontynuował prowadzenie zajęć z literatury klasycznej i logiki dla osób niewidomych. W uznaniu swoich umiejętności i osiągnięć zyskał tytuł najlepszego kierownika seminariów klasycznych w Warszawie. W gronie jego studentów znajdowali się m.in. Zygmunt Kubiak, Jerzy Manteuffel, Lidia Winniczuk oraz Maria Maykowska, a także znany poeta Zbigniew Herbert.

Krokiewicz był związany z Polską Akademią Umiejętności, w której to skutecznie działał jako członek, oraz Towarzystwem Naukowym Warszawskim, gdzie jego wkład był również nieoceniony. W 1930 roku został członkiem korespondentem, a w 1945 roku członkiem czynnym. W swoim dorobku posiadał również Nagrodę im. Włodzimierza Pietrzaka.

Interesował się głównie filozofią epikurejską, starożytną kulturą, historią etyki, literatury oraz języka łacińskiego. Również jego badania obejmowały dziedziny związane z religioznawstwem oraz gramatyką historyczną.

Zmarł w Warszawie, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się nacmentarzu Powązkowskim (kwatera 243-5-7).

Dorobek naukowy

Adam Krokiewicz był autorem około 80 prac naukowych, które mają istotne znaczenie w dziedzinie filozofii oraz literatury. Jego dorobek obejmuje różnorodne tematy, między innymi:

• Emendationes quaedam Lucretianae (1918),
• O szczęściu epikurejskim (1923),
• O tak zwanej indukcji epikurejskiej (1923),
• Moment satyryczny w komedjach Terencjusza i geneza satyry rzymskiej (1925),
• O głównych częściach gramatyki i ich stosunku wzajemnym (1927),
• Pirron z Elidy i Timon z Flijuntu (1927),
• Zasada izonomji w filozofji Epikura (1927),
• Nauka Epikura (1929),
• Studia orfickie (1947),
• Geneza atomizmu (1948),
• Sokrates (1958),
• Moralność Homera i etyka Hezjoda (1959),
• Etyka Demokryta i hedonizm Arystypa (1960),
• Hedonizm Epikura (1961),
• Sceptycyzm grecki. Od Pirrona do Karneadesa (1964),
• Sceptycyzm grecki. Od Filona do Sekstusa (1966),
• Zarys filozofii greckiej. Od Talesa do Platona (1971),
• Arytoteles, Pirron i Plotyn (1974).

Każda z tych prac wnosi coś wyjątkowego do naszego zrozumienia epikureizmu, sceptycyzmu oraz innych nurtów myśli greckiej, stawiając Krokiewicza w czołówce współczesnych myślicieli.

Ordery i odznaczenia

Adam Krokiewicz został uhonorowany wieloma prestiżowymi odznaczeniami, co świadczy o jego znaczącym wkładzie w życie społeczne i naukowe kraju. Wśród jego odznaczeń można znaleźć:

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski,
• Medal 10-lecia Polski Ludowej przyznany 19 stycznia 1955 roku,
• Medal im. Mikołaja Kopernika przyznany przez Polską Akademię Nauk w 1972 roku.

---

Oceń: Adam Krokiewicz

---