Antoni Mruk, urodzony 21 listopada 1914 roku w Krakowie, to niezwykła postać w historii polskiego duchowieństwa i nauki. Był jezuitą oraz profesorem na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie, gdzie przyczynił się do rozwoju myśli teologicznej i duchowej.
W trakcie swojej kariery, Antoni Mruk odegrał kluczową rolę jako postulator świętości św. Faustyny Kowalskiej, co świadczy o jego zaangażowaniu w promocję kultu Bożego Miłosierdzia. Również pełnił funkcję spowiednika, a jego niezwykła relacja z papieżem Jana Pawła II podkreśla znaczenie jego osobistego podejścia do duchowości i kierownictwa duchowego.
Antoni Mruk zmarł 20 grudnia 2009 roku w Rzymie, pozostawiając po sobie niezatarty ślad w sercach wielu ludzi oraz w historii Kościoła.
Życiorys
Antoni Mruk wstąpił do Towarzystwa Jezusowego 30 sierpnia 1930 roku w Krakowie. Po przyjęciu ślubów zakonnych studiował filozofię w Krakowie w latach 1935-1938. Już w 1938 roku, tuż przed wybuchem II wojny światowej, rozpoczął studia z matematyki i fizyki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Niestety, jego edukacja została przerwana, gdy 10 listopada 1939 roku został aresztowany przez Niemców wraz z innymi jezuitami w Krakowie. Trafił do więzienia przy ul. Montelupich, a następnie został osadzony w Wiśniczu i Oświęcimiu, gdzie otrzymał numer obozowy 898. Ostatecznie jego los zaprowadził go do obozu w Dachau.
Po wyzwoleniu obozu przez Amerykanów 29 kwietnia 1945 roku, Antoni Mruk podjął studia teologiczne na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie, odbywając je w latach 1945-1949. 26 sierpnia 1947 roku został wyświęcony na kapłana w Rzymie. W 1952 roku uzyskał tam również tytuł doktora teologii, a następnie pozostał na uczelni jako profesor teologii moralnej.
Ks. Mruk pełnił wiele odpowiedzialnych funkcji kościelnych. W latach 1965-1975 był asystentem generała jezuitów dla Asystencji Słowiańskiej, a także opiekunem polskich jezuitów poza granicami kraju. Uczestniczył w konsultacjach różnych kongregacji rzymskich i brał aktywny udział w 31. Kongregacji Generalnej Jezuitów w latach 1965-1966.
W 1946 roku miało miejsce istotne spotkanie w jego życiu, kiedy poznał Karola Wojtyłę. Metropolita krakowski zlecił ks. Mrukowi wspieranie procesu beatyfikacyjnego i kanonizacyjnego Siostry Faustyny Kowalskiej, powierzając mu rolę postulatora w tych procesach. Na zakończenie życia papieża Jana Pawła II, ks. Mruk był jego spowiednikiem, co dodatkowo podkreśla jego bliską więź z tym wielkim Papieżem.
Niektóre publikacje
Antoni Mruk, renomowany badacz, opublikował szereg znaczących prac naukowych, które przyczyniły się do rozwoju wiedzy teologicznej i związanych z nią dyscyplin. Oto niektóre z jego osiągnięć:
- De natura matrimonii secundum doctrinam theologorum franciscanorum saeculi XIV., Romae, PUG, 1960 (praca doktorska),
- Singularis opinio Gerardi Odonis O.F.M. circa naturam divortii in casu adulterii, Roma, Pontificia Universitas Gregoriana, 1960.
Przypisy
- Ostatni spowiednik Jana Pawła II, wiara.pl.
- Encyklopedia...
Pozostali ludzie w kategorii "Duchowieństwo i religia":
Jan Hause | Kazimierz (święty) | Zygmunt Janicki | Jonatan Eibeschütz | Jerzy Laudamus | Marek Saj | Franciszek Żak | Stanisław Biegański (pijar) | Jacek Augustyn Łopacki | Jerzy Langman | Józef Krzemieński | Jan V Thurzo | Robert Nęcek | Łukasz Kamykowski | Walerian Kalinka | Marek Rakowski (duchowny) | Jerzy Jakowejczuk | Fryderyk Szembek | Władysław Palmowski | Jerzy HajdugaOceń: Antoni Mruk